HET CONCERT
Benjamin Clementine, Eurosonic, Stadsschouwburg, 16-01-2014

DE ACT
De eenzaamheid van de clochard houdt Clementine nog in stand door moederziel alleen op te treden, maar armoedig oogt hij allang niet meer. Niet door die stijlvolle jas, al helemaal niet door de luxe vleugel waarop hij speelt.

HET NUMMER
In 'Cornerstone', het titelnummer van zijn debuut-EP, bezingt Clementine zijn zelfverkozen maar toch niet al te comfortabele lot. 'I am lonely, alone in a box of my own,' huilzingt hij. 'It's my home, home, home.' Het is de zielige versie van Michael Kiwanuka's Eigen Huis En Tuin hit 'Home Again'. Maar het heeft toch ook wat romantisch. Totaal anders bijvoorbeeld dan de agressieve soulzanger Willis Earl Beal, waar Clementine door zijn charisma en zijn fabelachtige stem veel mee gemeen heeft.

HET MOMENT
Hij is niet alleen een sterke zanger, maar ook een begenadigd pianist, die er een frivole, onvoorspelbare stijl op na houdt. Soms geïnspireerd door eigenwijze componisten als Erik Satie, soms openlijk romantisch, met melodieën om te omhelzen. Hij houdt het vaak licht, en af en toe geeft ie een extra lading aan een moment door over zijn schouder de mensen recht aan te kijken.

HET PUBLIEK
De mensen in de schouwburg zijn zo dol op deze man dat zijn niet al te bijzondere praatjes ('I think dutch is a very difficult language') aangezien worden voor hilarische grappen. Nog bijzonderder lijkt het als hij zonder microfoon praat, rechtstreeks tot de mensen. Wat ie zegt maakt eerlijk gezegd niet eens uit. Dat mag Clementine rustig als een compliment opvatten, want hij betovert deze mensen simpelweg met zijn verschijning, zijn stem en zijn pianospel. Ademloos luisteren de mensen hier toe.

HET OORDEEL
Hij is een beetje een aansteller, die zich graag bijzonder voordoet. Alsof ie in een doos onder een brug is gaan slapen, speciaal voor het indringende verhaal dat daaruit voortvloeit. Maar het grote muzikale talent van Benjamin Clementine is onmiskenbaar. Deze man gaat op eigen kracht zalen vullen.