Asgeir is een singer-songwriter uit IJsland rond wie een flinke buzz ontstond na de release van zijn verfijnde, sprookjeachtige debuutalbum Dýrð í dauðaþögn. In IJsland zelf verkocht hij er zoveel van dat statistisch gezien ongeveer een tiende van alle inwoners de plaat in huis moet hebben. Maar omdat verder niemand er wijs uit kon worden, bracht hij ook een Engelstalige versie van het album uit: In The Silence. De teksten, door zijn vader geschreven, werden vertaald door singer-songwriter John Grant, al weer enige tijd woonachting in Reykjavík. Live heeft hij een flinke band bij zich die moeiteloos schakelt tussen folky/akoestisch en meer elektronisch. De band speelt ongeveer zo slick als het album geproduceerd is. 

HET NUMMER

De een-na-laatste song op de setlist ‘King and Cross’ is de eerste single van Ásgeir en ook vanavond de song die het meeste stof doet opwaaien. Het heeft net wat meer groove dan het gemiddelde nummer van de IJslander. Daardoor wordt het introspectieve karakter van het optreden eindelijk wat meer doorbroken, wat de show goed kan gebruiken.

 

Gezien zijn bereik was het natuurlijk een uitstekende keuze van Ásgeir om zijn debuutalbum ook in het Engels uit te brengen. Authenticiteit of niet, er moet ook brood op de plank. Toch speelt Ásgeir vanavond tegen de verwachting in ook wat songs in het IJslands, en dat klinkt toch nét nog even wat beter. Tijdens die nummers straalt hij net wat meer zelfvertrouwen uit. Dat wordt bijvoorbeeld goed duidelijk tijdens de IJslandse versie van de folky titeltrack ‘In The Silence’. Bovendien heeft Ásgeir op die momenten zijn i-Pad niet nodig waarvan hij de Engelse teksten afleest. Zodoende kan hij eens het publiek in kijken.

 

Al drie kwartier voor het optreden staat er een immense rij voor de Stadsschouwburg en wordt niemand meer binnengelaten. Het is duidelijk dat Ásgeir een van de buzzartiesten van deze editie van Eurosonic is. De IJslander is echter allerminst een crowdpleaser. Hij begint zijn show heel rustig met nummers als ‘Higher’. Gedurende het eerste deel van het optreden blijft het een beetje kabbelen, er komt er dan ook weinig reactie uit het publiek. Wel volgt er na elk verlegen “Thank you..” een beleefd applaus. Gelukkig bewaart Ásgeir zijn hits tot het laatst en wint hij de volle zaal alsnog voor zich.

 

‘King and Cross’ krijgt zoals gezegd veel reactie maar afsluiter ‘Torrent’ imponeert ook danig. Dat nummer heeft eigenlijk alles: een prachtige melodie, een spannende maatsoort en veel dynamiek door het extatische refrein. Jammer eigenlijk dat Ásgeir deze song wél in het Engels zingt. De IJslandse versie ‘Nýfallið regn’ komt pas echt over als een bombastisch Sigur Rós-nummer met de toegankelijkheid van een Coldplay-track. En nu wordt dat toch iets meer Coldplay. Maar ach, het blijft een geweldige track en zo sluit Ásgeir een optreden dat wat al te kabbelend begon, toch zeer indrukwekkend af. Jammer dat hij 'Wrecking Ball' niet gespeeld heeft.