The Horrors, Best Kept Secret, Stage 2, zondag 22 juni 2014
#BKS14: The Horrors brengt duisternis in het zonlicht
Strakke set, maar er gebeurt te weinig
Terwijl het hoofdpodium overspoeld wordt door zonlicht, tokkelpop en giechfolk, mag The Horrors in de tent proberen het tegenovergestelde te bereiken. De lichten zijn in giallostijl: diepblauw en bloedrood.
HET CONCERT:
DE ACT:
Zonder dat je er erg in hebt is The Horrors toch alweer vier albums op weg. Ten tijde van debuut Strange House voelde de band nog een beetje als een The Cramps copycat gimmick, een goed gemikte kruising tussen kraut, shoegaze en gothic pop. Inclusief geëlektrocuteerde kapsels. Maar de band meende het en bouwde langzaam aan een serieus oeuvre, en ondanks die geflopte derde plaat kunnen we daar best van spreken. Het laatste wapenfeit is Luminous, net in de schappen, met een net wat grootser en glad getrokken geluid. Vandaag begint en eindigt de set met twee koppels nieuwe liedjes.
HET NUMMER:
HET MOMENT:
Het typeert de band dat het hoogtepunt het dik zeven minuten lange Sea Within A Sea is, een stomende krautglamstamper. De synths gaan nu voluit, Badwan zet een stap terug en de muzikanten om hem heen pakken even de volle aandacht. Ze zien er goed uit hoor, stuk voor stuk. Ofwel in het zwart, of in sixtiesblouse. Nu voor het eerst klinkt het geluid echt geweldig, angstaanjagend scherp. En dat terwijl niet alles vlekkeloos glad gestreken is, juist niet.