Belle and Sebastian, Best Kept Secret, Stage 1, zondag 22 juni 2014
#BKS14: Voeten in het zand bij Belle and Sebastian
Meesters van de soft touch
Vorig jaar zou Belle and Sebastian al op de eerste editie van Best Kept Secret staan. Een natte droom voor liefhebbers van het perfecte indiepopliedje, maar dat sprookje spatte uiteen toen de band zijn hele tour afzegde. Maar Stuart Murdoch is hier vanavond om het goed te maken.
HET CONCERT:
DE ACT:
Volkskrant-journalist Gijsbert Kamer twittert dat er eigenlijk maar één band is waarvoor hij altijd zenuwachtig is, Belle and Sebastian. Het geeft aan hoe groot de status van de Schotten is onder fans. Ooit begonnen als schuwe en timide band, kluizenaars haast. In bijna twintig jaar is de groep uitgegroeid tot een weelderige band, met op volle kracht dik tien muzikanten op het podium. Achter hen een backdrop met artwork dat altijd herkenbaar blijft door de jaren heen.
HET NUMMER:
Welk van die goede liedjes, die zo heel verschillend zijn? Het zeer toepasselijke Another Sunny Day, met die typische openingswoorden, frivool en stiekem grappig? "Another sunny day, I met you up in the garden / You were digging plants, I dug you, beg your pardon / I took a photograph of you in the herbaceous border / It broke the heart of men and flowers and girls and trees." De Motown claps in To Be Myself Completely? Het Simon & Garfunkel-achtige Like Dylan In The Movies? Het heerlijke recente I Want The World To Stop (met meezing backingvocal), om aan te geven dat we nog op goed nieuw werk mogen hopen? Een nieuw liedje zit er helaas niet in, zegt Murdoch. "We hebben ze wel, maar nog niet goed genoeg geoefend."
HET MOMENT:
Belangrijkste naast Stuart Murdoch is Stevie Jackson, de gitarist die op het podium altijd een beetje als een sulletje gepresenteerd wordt. Hij mag ook een nummer zingen. Een typisch festivalmomentje, net als de meisjes (en een jongen) die bij The Boy With The Arab Strap het podium op getrokken worden. Geregisseerd natuurlijk, maar het oogt heel speels. Het onderstreept nog eens het gelukzalige hippiegevoel dat deze set bij ondergaande zon oplevert. Mensen doen massaal de schoenen uit, bestellen hele flessen wijn van hun laatste chipgeld en geven zich over aan de weelde.
OOK OPMERKELIJK:
Als Belle and Sebastian begint, is een groot deel van het publiek nog op de camping, om naar België - Rusland te kijken. De fans worden bij terugkomst op het veld met applaus onthaald. Het brengt Stuart Murdoch - misschien wel de laatste van wie je voetbalaffiniteit zou verwachten - tot een WK-weetje. Hij neemt ons mee terug naar het WK 1978, toen de Schotten ons versloegen. Dat wij uiteindelijk tot in de finale raakten, doet er niet toe, vertelt Murdoch. Om vervolgens baseball-liedje The Loneliness Of A Middle Distance Runner in te zetten.
HET OORDEEL:
Weet je nog die Belle and Sebastian scene in High Fidelity. Barry komt met zijn grote mond de platenzaak binnen, en bralt: "What is this ?" Dick, de kleine kale nerd achter de toonbank antwoordt: "It's the new Belle and Sebastian." Belle and Sebastian is de ultieme indie-nerd-band, de meesters van de soft touch en de geweldige melodieën. Maar fuck it, dan zijn we maar nerds, wat maakt het uit. Zeker op dit moment op deze plek is Belle and Sebastian de perfecte band.