CONCERT:
Queens Of The Stone Age, Pinkpop 3FM Stage, vrijdag 14 juni 2013
MUZIEK:
De aanvoerders van de stoner en desert rock, en de Californische Palm Desert scene. De band waarmee Josh Homme na het verscheiden van stoner-moeders Kyuss in 1997 een nieuwe en gaandeweg bredere weg insloeg. Zeker vanaf derde plaat Songs For The Deaf bereikte hij daarmee een groter publiek. Na redelijk wat wisselingen (boezemvriend/enfant terrible Nick Oliveri komt en gaat) is naast Homme gitarist Troy van Leeuwen de enige zekerheid sinds 2002. Een van de nieuwe aanwinsten is drummer Jon Theodore (ex-The Mars Volta), de man die Joey Castillo moet proberen te doen vergeten.
PLUS:
In een set van dertien nummers en dertien jaar zit werkelijk geen tegenvaller of valse noot. De op het nieuwe album niet echt briljante ballad 'The Vampyre Of Time And Memory' vormt vandaag een welkom rustpunt in een verder stevige set. Homme laat het bovendien volgen door: 'Now we'd like to go from feeling bad to feeling fucking good', oftewel het al dertien jaar fier overeind staande anthem 'Feel Good Hit Of The Summer'. En zo voelt het dan ook. Het optreden is krachtig, nummers als 'No One Knows', 'Sick Sick Sick', de furieuze afsluiter 'Song For The Dead' en nieuwe klassiekers in de dop als 'My God Is The Sun' en 'I Appear Missing' zijn olie op het vuur hier. Toch is er maar één echt kippenvelmoment: Homme steekt een peuk op en in zijn mondhoek en wandelt nonchalant naar het publiek, met één langzame handbeweging laat hij de linkerhelft de handen in de lucht steken, dan de rechterhelft, dan het midden en dan met beide handen iedereen. Hij overziet het glimlachend. De rossige frontman is op zijn gemak, geniet van alles, ook van dit achteloze staaltje machtsvertoon. Homme heeft het beste voor met dit publiek en zet dan 'Little Sister' in. In zijn band speelt Van Leeuwen een fijne hoofdrol, hoewel hij de neiging heeft improviserend sommige riffs wat te dik aan te zetten, maar hij moet buigen voor een losgeslagen beest: slagwerker Theodore is ontketend en een genot voor oog en oor. De visuals mogen niet onvermeld blijven: kunstenaar Boneface - die ook de album art verzorgde - heeft boeiende video's gemaakt, die de show en zeker 'I Appear Missing' van een intrigerend cachet voorzien.
#PP13: Achteloos machtsvertoon van Queens Of The Stone Age
'Now we'd like to go from feeling bad to feeling fucking good'
Zal je maar gebeuren als boeker: zet je in op The Killers als afsluiter, omdat je van hun plaat meer verwacht dan die van Queens Of The Stone Age (waarvan nog niet eens een releasedatum bekend is), slaat die vierde Killers hier doder dan dood en brengt Josh Homme net voor Pinkpop een sterk zesde QOTSA-album uit. Een plaat waarmee ze voor release al behoorlijk veel aandacht pakken. Ehm ja, niks meer aan te doen. Done deal enzo. Dus was het 3FM podium een prooi voor een in beste vorm stekend Queens Of The Stone Age.
MIN:
Een theremin overstemt bijna alles in 'Go With The Flow'. Ze stonden niet op de Mainstage (maar Jan Smeets had al uitgelegd dat de belofte aan The Killers niet meer terug te draaien was) en ze speelden tien minuten korter dan de beloofde vijf kwartier (maar dat is mierenneuken).
CONCLUSIE:
Er is genoeg over gezegd: Queens Of The Stone Age had minimaal op het hoofdpodium moeten staan en eigenlijk als afsluiter. Zeker in deze vorm en zeker met het materiaal van het sterke zesde studioalbum op zak. Zo'n vergissing zal Jan (hopelijk) niet snel nog eens maken, dus binnen een jaar of twee mogen we Homme en zijn mannen vast weer verwelkomen in een passender setting. Ditmaal steekt de band in blakende vorm, maar is het toch een klein tandje minder gedreven en bezeten dan bijvoorbeeld de laatste keren in Paradiso. We hebben nog wat tegoed. Oh en wie stopt die drummer weer terug in zijn kooi?
CIJFER:
8,5