#LL13: Alabama Shakes, de gitaarband die het wél lukt
Fantastische Brittany Howard pakt Alpha in
Gitaarbands gaan niet echt lekker op deze editie van Lowlands. Waar de tenten redelijk gevuld zijn aan het begin van de optredens, lopen ze steevast leeg. Is een uurtje muziek zonder elektronische beats tegenwoordig te veel gevraagd van een publiek? Gelukkig niet, zo laat Alabama Shakes zien. Van het begin tot het eind geeft de Alpha liefde.
HET CONCERT:
DE ACT:
HET NUMMER:
HET MOMENT:
OOK OPMERKELIJK:
HET PUBLIEK:
De sfeer zit er voor aanvang van de show al goed in: de cameraman krijgt applaus als hij zijn plek inneemt en het nummer waarmee de band opkomt, wordt al meegeklapt. Het publiek blijft Alabama Shakes gedurende de show veel liefde geven en die wordt beantwoord: ‘We play a lot of shows, and we do a lot of festivals,’ begint Howard. ‘But you know what still makes us feel good? Y’ALL make us still feel good!’
HET OORDEEL:
Wat andere gitaarbands deze editie van Lowlands maar niet voor elkaar krijgen, lukt Alabama Shakes wel. Een uur lang de hele tent erbij houden zonder dat er een elektronische beat te horen is. De grootste tent van het festival nog wel. Dat is met name de verdienste van Brittany Howard: hoewel uitstekende muzikanten, staat de rest van de band als een stel contactgestoorde hillbillies op het podium. Maar Howard is vanmiddag fantastisch. Authenticiteit is een vreselijke term, maar het is een woord dat hier zich blijft opdringen. Het is echt. Toch ontkomt Alabama Shakes – een retroband van de bovenste plank - bij vlagen niet aan clichématigheid. ‘I Ain’t The Same’ bijvoorbeeld is het standaardriedeltje over een onbezorgde jeugd en hoe je dan toch onherroepelijk ouder wordt. Het nieuwe nummer ‘Joe’ is helaas ook een niemendalletje, en laat het optreden tegen het eind nog een beetje inzakken. Maar Alabama Shakes herpakt zich met ‘You Ain’t Alone’ en sluit de set knallend af met ‘Heavy Chevy’. Begeleid door een uitbundig applaus verlaten de vijf het podium, het publiek vraagt zelfs om meer. Maar de roadies die de boel komen afbreken, smoren die hoop in de kiem.