Maar voordat het zover is pikken we eerst nog even een staart Extrawelt in area C mee. Deze mannen brachten al een tijdje niets meer uit (laatste EP Raum in Raum is een dik jaar oud), maar toch blijven de eveneens Duitse mannen onverminderd populair op de Nederlandse podia. Het duo maakt een soort combinatie van spacetechno, electro en deephouse. Erg organisch en met een heel eigen, kenmerkende sound, en daardoor moeilijk in een hokje te plaatsen. Ze releasen op credible labels als Cocoon en Border Community maar zijn live zo’n toegankelijke act dat ze een breed publiek kunnen aanspreken. Vandaag ligt er een gespreid bedje voor ze klaar, want nadat area C al de hele dag is opgewarmd hoeven ze alleen nog maar in te koppen. En dat doen ze, Arne Schaffhausen en Wayan Raabe. Terwijl die eerste zich bezig houdt met het live inspelen van verschillende instrumenten, tweakt die tweede alle binnenkomende geluiden met een gigantische mengtafel, waarmee hij geluiden aan laat zwellen en subtiel weer laat verdwijnen. Fernweh (2006) en Soopertrack (2005) zijn hier vandaag de hits, en dat geeft ergens ook wel weer te denken: wil een plekje op Awakenings 2014 gerechtvaardigd zijn, dan wordt het wel weer eens tijd voor nieuw werk van Extrawelt.
Awakenings: Dettmann en Klock zijn heer en meester
Duits duo levert griezelig goede set af
Na successen in 2010 en 2011 in area Y was het er een die je bijna blind in kon vullen: tijdens Awakenings festival zijn Marcel Dettmann en Ben Klock aanwezig. In 2012 was dat ook de bedoeling, maar door een conflict met de boeker cancelde Awakenings het optreden van de twee. Inmiddels is de lucht geklaard (of de boeker opgehoepeld), en na al een editie in de Gashouder in maart, staan Dettmann en Klock weer op het affiche van Awakenings. Ditmaal voor de eerste keer als afsluiter, back to back, in de eerder genoemde area Y.
Buiten area Y staat het publiek rijen dik te dringen in een poging om een glimp van Marcel Dettmann en Ben Klock op te vangen. Deze mannen zijn de laatste jaren alleen maar populairder geworden, en de piek lijkt nog niet in zicht. Vorig jaar waren ze dus niet aanwezig, nu staan ze op de plek waar ze horen te staan: afsluitend, back to back. Het was de gehele dag prima weer in Spaarnwoude, maar nu lijkt de temperatuur in de tent ineens fors gedaald. Gevoelsmatig dan, want het zweet druipt van het tentdoek, maar de sfeer is sober. Grijze visuals en afstandelijk blauw licht vergroten de kloof tussen het podium en de zaal des te meer.
De muziek van deze Duitsers is gestript van enige vorm van jolijt. Het is desolaat, naargeestig, beklemmend donker, op het onaangename af. De duistere sound is enorm fascinerend en grijpt je direct bij de lurven. De mannen zelf zijn overigens alles behalve zo zwaarmoedig als hun muziek: het is achter het podium een komen en gaan van bekenden die even gedag komen zeggen, en allemaal worden ze door D&K begroet met een lach en omhelzing. Klock is duidelijk de leider en heeft de touwtjes stak in handen. Een momentje voor de MC? Even geduld nog. Vuurwerk? Dat kan over drie tracks, beslist Klock. Het professionalisme druipt ervan af, zo erg dat het bijna griezelig is. Deze mannen weten, mede dankzij hun urenlange marathonsets in de Berlijnse Berghain, precies wat ze doen. Bij sommige dj’s heb je het gevoel dat ze af en toe maar wat doen, met hagel schieten, of moeite hebben met de lijn in hun set. Dettmann en Klock weten precies waar ze heen willen en lijken soms misschien wel tien tracks vooruit te kunnen denken. Heel erg knap, en laten we ook vooral hopen dat er nooit meer een boeker tussen hen en Awakenings in komt te staan, want dit duo hoort op dit festival thuis.