Op de vijfde editie van Valtifest stond electroclash (synthpop meets new wave) en acid house centraal met acts als Bart B More (techno meets big house meets electro), de Amerikaanse electrorapact Spank Rock, de Belgische electro-dansparels van The Magician, Londenaar en Rauw-legende Erol Alkan met zijn gevoel voor spanning en organisator Joost van Bellen. Een mix van dubstep, grime, garage en house was te horen in de Cable-tent, meer disco-achtige sets kon je bij het daarnaast gelegen kleinste buitenpodium Paardenkracht Disko Klubb horen. In de grootste tent, toepasselijk genaamd Lost in Space, kwamen de house van Dimitri en de hiphop-house van Tom Trago bij elkaar. Op het Beukplein stonden de meest uiteenlopende acts geprogrammeerd. Van de vrouwenrockband Vrouwen Zijn Ok! tot horrorrappers Dope D.O.D. en een dj-set van Peaches, niets was te gek. Bij de kleine podia van MTV The Grind kon je even uitblazen in het gras of doorstampen op Feest DJ Ruud in de Smirnoff Cube. Voor ieder wat wils. Toch bleef het merendeel van het publiek hangen bij Rauw. Niet heel gek, want daar kon je de hele dag in de zon dansen.
Valtifest 2012: Zon, aliens en uitverkocht
Vijfde editie buitenaards geslaagd
Aliens, aliens, aliens. Afgelopen zaterdag krioelde het zonovergoten Amsterdamse NDSM-terrein ervan. Daar vond de officieuze afsluiter van het festivalseizoen plaats: Valtifest. Oftewel het jaarlijkse excuus om je uit te dossen in je mafste, dolste, gekste en debielste pakje. Voor deze uitverkochte vijfde editie pakte Valtifest buitenaards groot uit. Met ‘Next to Uranus’ als thema kon je alle science fiction-kanten op. Jedi’s, Sithlords, Stormtroopers, Ghostbusters, Darth Vaders, Arthur Dents, Thunderbirds, Trekkies, Spocks, alle SF-clichés en meer liepen er rond. Je zou door de bonte verkleedpartijen bijna vergeten dat je op een muziekfestival bent.
De organisatie krijgt bonuspunten voor het vinden van muzikale acts in het buitenaardse thema. Op het tijdschema lezen we namen als Intergalactic Ladyboy, Jacques Buytenaertsz, Spacegirls, Zubrowka Intergalactic en Lady Starlight. Een aantal aanwezige dj’s krijgen voor hun muzikale interpretatie van het thema ook bonuspunten. Zo passeert allerlei filmmuziek de revue: van Star Wars tot buitenaardse themaliedjes. DJ Sandeman en Job de Wit openen hun set op het kleinste buitenpodium, de Paardenkracht Disko Klubb, met een disco-remix van het thema van Star Wars. The Magician kan het op hoofdpodium Rauw niet laten om een remix van het befaamde Star Wars Cantina-liedje te draaien. Die gaat er onder de grote glimmende zonnebol uiteraard als zoete koek in.
Pluspunt van het festival is natuurlijk het weer. De hele dag dansen in de zon maakt een mens sowieso gelukkiger, en als je dan ook nog een uitstekende line-up op het hoofdpodium erbij krijgt, voel je je als bezoeker de koning te rijk. Een direct nadeel aan het zonnige weer is helaas de leegloop in de verschillende tenten. Zo weten Dimitri en Tom Trago nog redelijk wat volk te trekken in de grootste tent Lost In Space, maar de dubsteptent Cable blijft het hele festival slechts voor een derde gevuld. Het lijkt alsof het gros van de festivalgangers zich het liefste naar het hoofdpodium Rauw begeeft. Op het hellende deel van het festivalterrein is immers de meeste plek, maar het is ook de doorstroomroute naar de achtergelegen tentjes als de Smirnoff Cube en MTV The Grind, waar meer urban-achtige dance van onder meer Mr. Wix en The Flexican & MC Sef geprogrammeerd staat.
De Belgische dj The Magician – in blauw maatpak gestoken en met toverstokje in z’n borstzak – draait veruit de dansbaarste electro op het festival. Hij mag met een set van anderhalf uur de vroege avond inluiden. Al na een half uur draait hij de remix waarmee hij vorig jaar veel lof oogstte: I Follow Rivers van Lykke Li. Hij draait bij het refrein effectief het geluid zacht zodat de festivalweide de tekst mee kan scanderen. Het is de vraag of The Magician zijn kruit niet te vroeg verschiet door vrij vroeg in zijn set zijn hit te draaien, maar dat lijkt niet zo. De meeste nummers of remixen van zijn hand hoef je niet eens te kennen, het is toch allemaal extreem vrolijke electropop.
Op het middelgrote buitenpodium Beukplein Vol Gas Met Vice kun je terecht voor een aantal bandacts, waaronder de blonde neonrockers van Vrouwen Zijn Ok! uit Amsterdam. Later op de dag lijkt de horrorrap met dubstep van Dope D.O.D. een vreemde eend in de bijt in de programmering, maar het past op dit podium prima tussen de andere rockachtige acts. Jammer is dat de teksten, waar de driekoppige formatie toch het sterkst op leunt, wegvallen. Toch zet het drietal, waarvan MC Skits Vicious (denk Wes Borland van Limp Bizkit) het meeste angst inboezemt met zijn heftige uit de keel gegrepen raps, een sterke set neer. Peaches doet er een dj-set, waarbij ze visueel wordt bijgestaan door een paaldanseres. Podiumhost Monsieur Plastique dartelt een beetje om haar heen, de paaldanseres vertoont haar trucjes. Peaches bracht onlangs als steunbetuiging aan de Russische punkband Pussy Riot een single uit, Free Pussy Riot! Onder het mom ‘do you want pussy?!’ zweept ze het aanwezige publiek op. Ze komt vanachter haar draaitafel vandaan om de tekst ten gehore te brengen, maar bijster spectaculair wordt het muzikaal gezien niet met de dancepunk-dame.
De Londense dj Erol Alkan werd onlangs als laatste aan de line-up toegevoegd. Hij vervangt Busy P op het Rauw-podium. Ook Alkan eert het buitenaardse thema en opent zijn set met Tryouts for the Human Race van Sparks. Voor de Disco 3000-kenners, het pseudoniem waaronder Alkan vaak zijn meer dansbaardere disco-sets draait, een feest der herkenning met deze discoklassieker (het nummer stamt uit 1979). Na een half uur is het tijd voor wat spanning en sensatie. Als Alkan XTC van Boys Noize (Turbogaz remix) erin gooit, maant Joost van Bellen de partygangers tot zitten. Langzaam bouwt Alkan dan de spanning op door bepaalde elementen van de track weg te draaien, en dan volgt een explosief gespring als hij de beats dropt. Alkan maakte naam met zijn opzwepende en onderhoudende remixen voor onder andere Yeah Yeah Yeahs, Boys Noize, José Gonzalez en recentelijk Metronomy en Tame Impala. Vanavond laat hij zijn hardere set horen, waarbij de nadruk meer ligt op instrumentale nummers. Het wordt er uiteraard niet minder spannend op, omdat Erol een meester is in spanning opbouwen. Na hem de eer aan gastheer van het festival, Joost van Bellen om de scheepswerf dampend af te sluiten. En die doet dat zoals geen ander dat kan, door van alles door en aan elkaar te draaien zoals de Grizzly Bear remix van Feists My Moon My Man. De vijfde editie van Valtifest was een bont festijn van dwaze outfits en vreselijk goed dansen in de zon. Wat kan de festivalganger nog meer verwachten van de afsluiter van het festivalseizoen?