Het concept voor Carnet de Voyage kwam tot stand toen initiator en bandlid Marc van der Holst, een groot fan van poëzie en fervent lezer, een serie gedichten van Stevens doornam. “Ik las zijn gedichten in de trein en de melodieën kwamen toen vrijwel vanzelf,” aldus Marc. “Ze deden mij in zekere zin denken aan Palace Brothers.” Niet minder vanzelf ging het uiteindelijke opnameproces. De rest van de band hoefde verder niet overtuigd te worden en ging de studie in voor een aantal sessies.
Stevens heeft tijdens zijn levensloop een groot aantal gedichten gepubliceerd. De uiteindelijke selectie voor Carnet de Voyage viel simpel te verklaren: “De gebruikte teksten waren de eerste acht gedichten die hij in 1914 publiceerde voor zijn vrouw en zichzelf.”
De teksten op de EP zijn stuk voor stuk abstract en raadselachtig, maar worden gedragen door een vloeiend ritme waardoor zij zich uitstekend laten lenen voor liedjesmateriaal. Het resultaat is hier een bewijs van: korte folksongs, die op momenten naar de rammelrock ’n roll van the Velvet Underground neigen. Een gedicht als And The Grass Grows, And The Wind Blows werkt door de kracht van de herhaling op een hypnotiserende manier. Een gevoel dat Spilt Milk heeft weten te vangen en om te zetten naar een slepend geluid.
Ze hebben inmiddels een tweede EP klaarliggen die enkel nog gemasterd moet worden voor de geschatte release van begin december. De plaat, die onder de naam Funeral Blues uitgebracht wordt, zal teksten bevatten van diverse dichters waarin de dood wederom een groot thema zal spelen. Het is niet geheel toevallig dat de dood een rode lijn lijkt te vormen voor Spilt Milk. Van der Holst geeft zelf aan veel na te denken over, en gefascineerd te zijn door, het thema. Toch hoeft het toekomstige materiaal niet zo zwartgallig te klinken als de teksten doen vermoeden. “Hoewel de teksten erg zwaar zijn, wordt de muziek zelf op de nieuwe EP een stuk lichter.”