Pinkpop 2012: The Specials spelen op halve kracht

Feestvreugde blijft uit

Robert Lagendijk ,

Soms is het leuk als een band na jaren weer een reünie houdt. Vaak valt het weerzien tegen. Buiken worden dikker, bandleden ontbreken toch ineens en de urgentie van weleer ontbreekt nogal eens. Leuk om een keer terug te zien en vervolgens keert iedereen weer terug naar de orde van de dag. The Specials zijn inmiddels al weer vier jaar met hun reünieshows bezig. En dus kunnen we spreken van een tweede jeugd. Of is dit totale uitverkoop?

CONCERT
The Specials, Pinkpop Mainstage, maandag 28 mei 2012

MUZIEK
Ska uit je vaders platenkast. Lees voor een uitgebreide beschrijving de recensie die ik in 2010 na de show op Lowlands schreef. Toen waren ze 'in de kracht van hun leven' en verdienden ze een 9. Vandaag schijnt de zon en lijkt een 10 onvermijdelijk.

PLUS
Do the dog
Dawning of a new era
Gangsters
It's up to you
Monkey man
Rat race
Doesn't make it alright
Hey little rich girl
Concrete jungle
Stereotype
Man at C&A
Do nothing
A message to you
Nite klub
Too much too young
Enjoy yourself
Little bitch
You're wondering now

MIN
Wat de show van Lowlands, twee jaar terug, zo tof maakte was de jonge-hondenspirit op het podium. Bandleden renden door elkaar, sprongen op en neer en tuimelden bijkans over elkaar heen. Die hectiek, de tijdloze nummers en een flinke portie sentiment maakten de ervaring onvergetelijk. Vandaag is om onduidelijke reden charmeur, oppergrapjas en spring-in-het-veld Neville Staple (zanger/toaster) er niet bij. Misschien heeft hij zich verslapen, misschien een griepje onder de leden of misschien heeft hij inmiddels weer de band verlaten. Zijn afwezigheid gooit roet in het eten van de andere bandleden. Cruciale kreten en stukjes tekst ontbreken en het lijkt iedere keer alsof dit voor de rest van de band als een verrassing komt. Bandleden kijken elkaar soms vragend aan en vullen de kleine hiaten zelf in. Het lijkt wel of ze op donderdagavond in de oefenruimte staan. De magie van The Specials verdwijnt met de minuut. Dieptepunt is 'Stereotype. Het nummer zakt in als een pudding en de band lijkt op een gegeven moment de draad kwijt. Het grote feest blijft uit.  

CONCLUSIE
Met zanger Terry Hall gaat het na een lange periode van manisch depressiviteit weer goed. Het opnieuw gaan optreden met The Specials heeft volgens de literatuur zijn leven gered. Vandaag is hij in betere conditie dan op Lowlands, en zijn stem is prachtig. Maar zelfs dat kan de verder kwakkelende show niet redden. 

CIJFER
6,5