De Amsterdamse soulband Lefties Soul Connection ging voor een optreden in het Jazz Café naar Londen. “Omdat we onze instrumenten mee moesten nemen, zijn we met een busje naar Frankrijk gereden en wilden we daar op de trein stappen naar Engeland,” vertelt Michelle David. Daar werd de groep apart genomen en bleek dat David niet op de trein mocht stappen. “Ze zeiden dat de rest van de band wel mocht en mij maar moest achterlaten. Ik mocht ook niemand bellen. Gelukkig is de band gebleven en stonden ze nog te wachten toen ik weer naar huis mocht. They’re my brothers.”

De week begon nog wel zo goed voor de band. “We hadden net op Oerol gespeeld en ik had ook nog een optreden met Big, Black & Beautiful gehad. Ik had de nacht ervoor twee uur geslapen en het was ontzettend gezellig in het busje. Het echte rock ’n roll leven. Ik had heel veel zin in het optreden in Londen, waar veel mensen van Universal zouden zijn.”

David heeft uiteindelijk twee uur vastgezeten. “Eerst werd ik naar een klein kamertje gebracht, waar ik werd gefouilleerd en ondervraagd. Ik werd echt als een crimineel behandeld. Ze hebben ook mijn vingerafdrukken genomen en vertelden dat ze die tien jaar mogen bewaren.” De zangeres is nog steeds aangeslagen door het incident. “Ik denk dat ik de komende tijd nog wel paranoïde ben. Nadat ik ben gefouilleerd werd ik in een soort kooi gestopt. Dat was heel beangstigend. Het slaan van de deuren, de rinkelende sleutels. Er was zelfs een kinderafdeling. Ze doen dit dus ook bij kinderen! Toen ik dat zag verstomde ik en moest ik huilen.”

Het is een heftige ervaring, maar wel goed voor de inspiratie. “Op de weg terug naar Nederland heb ik er een nummer over geschreven. Dat heet My Journey To Nowhere. Ik ga ‘m binnenkort opnemen met Lefties Soul Connection.”