Meteen lopen we tegen een gezellige groep aan. Voor het grootste deel is het de eerste keer dat ze Awakefest bezoeken, maar voor één dame zeker niet. "Het is gewoon het allerbeste festival. Techno-publiek vind ik een stuk fijner dan van die house-mensen", verklaart ze. Een uitstapje naar Mysteryland beviel dan ook niet heel goed, door de brede programmering en het diverse publiek. Hier in Spaarnwoude kom je echt alleen voor de techno. En daarom zijn ze nu al vroeg hier, om er het maximale uit te kunnen halen.
Awakefest12: Vroege vogels
Wie waren er, net als wij, al voor het middaguur?
Ja hoor, het is losgebarsten in Spaarnwoude. Tienduizenden liefhebbers zullen vandaag weer afreizen naar het mooie evenemententerrein aan het water voor een dagje techno in al zijn verschijningsvormen. De bekende vierkwartsmaat laat de deurtjes van de Dixi's alvast trillen, ook nu het nog vrij rustig is. Wij zijn er uiteraard al vanaf het begin bij om te kijken wie de allereerste bezoekers zijn.
Ook deze twee dames konden echt niet wachten. Hun ontbijt hebben ze nog niet eens op, maar ze moesten en zouden alvast binnen zijn. Dat had ook wel iets te maken met die gratis zonnebrillen bij de ingang. Nu staan ze er dus, met hun boterhammen nog in de hand. Ze komen vooral voor het feestje "en Carl Cox natuurlijk". Even opwarmen moeten ze nog wel.
Dat geldt ook voor dit stel uit Zaandam. Het zijn vaste bezoekers, ook in de Gashouder. Voor specifieke artiesten komen ze daarom al niet echt meer. De meesten hebben ze al wel gezien. Wat overblijft is de sfeer en een lekker ontspannen dagje in de zon. Voor nu zitten ze alvast even rustig op te warmen bij de ingang. Ze moeten nog even door.
Opwarmen hoeven deze Duitse vriendinnen zeker niet meer, want na een flesje wijn per persoon zijn ze er al helemaal klaar voor. "Ergens uit het noorden" komen ze, en morgenochtend moeten ze ook gewoon weer terug kunnen rijden. Daar denken ze nu zo min mogelijk aan, want ze hebben een vol programma. Als antwoord op de vraag voor wie ze nu eigenlijk komen wordt namelijk rustig de halve line up opgedreund. DJ Rush willen ze in ieder geval even gezien hebben, net zoals Jeff Mills en Planetary Assault Systems. Dus dat wordt nog eine ganz tolle Abend voor de dames.
Bij de kluisjes staat deze man een beetje om zich heen te kijken, met twee tassen en een hoed in zijn handen. Het is zijn tweede keer Awakenings, maar voor de artiesten komt hij niet per se. De vriend met wie hij er is dan weer wel. Die mag dan ook de route van vandaag bepalen. Met dat feestje komt het dan verder wel goed.
Ja, ook Spaarnwoude wordt gevonden door mensen in morphsuits. Deze Italiaan moest er alleen wel een tijdje voor reizen. Engels spreken zowel hij als zijn vriend verder niet echt, maar duidelijk is wel weer dat de reputatie van dit festival ver voorbij de landsgrenzen reikt.
Meteen staan er alweer mensen klaar om ook op de foto te gaan. Deze jongen roept enthousiast uit dat dit "echt zijn leven" is, terwijl het meisje daar nog glunderend aan toevoegt dat ze iedere keer weer graag terugkomt voor Cari Lekebusch. Die stelt nooit teleur.
De trend met de niet Engels sprekende Italianen zet zich voort met deze groep Romeinen. Op de vraag of ze met dit weer niet liever in hun eigen stad van een lekker Italiaans ijsje hadden genoten volgt een volmondig "nee!" Ze zijn veel liever hier.
Wie zien we daar? Sandrien, vers van het hoofdpodium, is op weg naar Robag Wruhme in Area A. En dat openen van het festival? Ja, dat was erg lekker. Eigenlijk is dat ook vragen naar de bekende weg, want de karakteristieke brede lach en glimmende oogjes verraden dat al wel.