Lisa Hannigan: huismus op wereldreis

Ierse zangeres onder de vleugels van Damien Rice vandaan

Atze de Vrieze ,

Zes jaar lang was ze het meisje naast Damien Rice. Vanaf diens allereerste plaat (en doorbraakalbum) O in 2002 wist iedereen dat ze meer was dan een achtergrondzangeres. Fans kenden haar bij naam en bij stem. Dat Lisa Hannigan ook voor de Ierse zanger meer betekende dan andere bandleden, bleek wel uit de pijnlijke stilte na haar vertrek in 2007.

Dingen leren en boeken lezen

Nu is Lisa Hannigan klaar voor een solo-carrière. Haar eerste album Sea Sew kwam in Nederland niet uit, maar was in eigen land een groot succes. Nu verschijnt het nieuwe album Passenger en speelt Hannigan maar liefst drie keer op Eurosonic, waaronder één keer op het 3voor12-podium in Vera.

"Veel drugs, zo veel mogelijk drugs en doorgaan." Lisa Hannigan probeert onschuldige, snotterende interviewers aan de knoflookpillen en powerboost bruistabletten te krijgen. Baat het niet, schaden zal het ook niet. Hannigan lijkt wel een ouderwetse reizende kwakzalver met die halve apotheek op tafel, maar ze heeft het nodig. Het is half december, en de zangeres heeft al een uitgebreide Engelse, Ierse, Amerikaanse en Australische tour achter de rug. In die landen is haar album Passenger al verschenen, in de rest van Europa verschijnt het pas in januari. "We wilden alles in eigen hand hebben en brachten daarom Sea Sew zelf uit", legt Hannigan uit. "Daarom verscheen het album destijds in veel landen niet. Maar nu hebben we de handen ineengeslagen met PIAS, die het album overal naar de winkels gaat brengen." 
 
Je mag Lisa Hannigan gerust een charmante verschijning noemen, maar dan niet het type gevaarlijke vamp. "Ik hou van studeren, van dingen leren en boeken lezen", lacht Hannigan, die in Dublin Frans en Kunstgeschiedenis studeerde. "Ik zou een slechte lerares Frans geweest zijn, want mijn Frans is hard achteruit gegaan. Ik heb ook niet lang gestudeerd. Ik groeide op op het platteland van Ierland, op ongeveer een uur rijden van Dublin. Toen ik klaar was met de middelbare school, ben ik naar de stad verhuisd. Ik wilde graag studeren, maar nog meer wilde ik mensen ontmoeten en zangeres worden. Dat lukte al snel. Ik ontmoette Damien en begon al snel met muziek te maken. Dat werd een verrassend groot succes, zeker als je je bedenkt dat we alles in zijn slaapkamer opnamen."

Huilen in het vliegtuig

"Ik was destijds een verlegen meisje dat nog nooit in een microfoon gezongen en nog nooit voor publiek opgetreden had. Dat ging bij mij zeker niet vanzelf, ik vond het doodeng. Van al die jaren heb ik zo ongelofelijk veel geleerd. We hebben heel erg veel gespeeld, het was echt fantastisch. Dat neem ik nu allemaal mee. Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik terug bij af ben. Nu ik aan mijn tweede album toe ben, heb ik ook de indruk dat mensen speciaal voor mij komen." 
 
De jaren van spelen en reizen hebben hun sporen achtergelaten in Passenger. Letterlijk, maar ook in kleine beelden. Het grote aantal vogeltjes dat opduikt bijvoorbeeld is niet toevallig. De hoesafbeelding toont een stad vanuit de lucht. Het blijkt een combinatie van Dublin, Brooklyn (New York) en Baltimore, een klein vissersdorpje in West Cork, Ierland, waar Hannigans moeder vandaan komt. Drie plekken die een grote rol speelden bij de totstandkoming van het album.

"Ik heb meerdere keren gehuild als ik Dublin vanuit het vliegtuig zag", vertelt Hannigan. "Ik herinner me nog goed dat ik acht weken op tour was en het niet goed met me ging. Toen ik Dublin onder me zag kon ik me niet inhouden. Die vogeltjes vielen me pas naderhand op. Het album gaat over beweging en over verandering. Ik was jarenlang elke dag op een andere plek, waar ik interessante nieuwe mensen ontmoette die ik daarna misschien wel nooit meer zou zien. Er is ook een persoon die ik aanspreek als 'Bird'. Zij is mijn beste vriendin, iemand met wie ik over van alles en nog wat praat."  

Verloren onschuld

Passenger opent met Home, ook een reisliedje, maar dan meer in overdrachtelijke zin. De eerste zin luidt: "Home, so far from home, so far to go, and we've only just begun." Een ideale openingszin, vond Hannigan zelf. "Het liedje gaat over dat moment op je dertiende, veertiende, dat je definitief geen kind meer bent, maar ook niet echt volwassen. Je verliest op dat moment een soort onschuld. Ineens is alles anders. Alsof je zonder het te weten een deur door gegaan bent en nooit meer terug kunt."

In die sfeer moeten we de meeste van haar liedjes zoeken. Persoonlijke mijmeringen over liefde en verlies, in veel gevallen luchtig gebracht, al was het maar door haar donsveren-zachte stem. Op single Knots bijvoorbeeld koos Hannigan niet voor niets voor de ukelele, volgens haar het vrolijkste instrument ter wereld. "Toch gaat het liedje over angst en paniek." What l'll Do is een liedje over een gebroken hart dat klinkt alsof de eerste dag van de lente aangebroken is. Safe Travels (Don't Die) gaat over dat gevoel van onmacht dat mensen die je lief zijn iets overkomt. "Een vriend van me sms'te me die zin een keer. Ik vond hem grappig en tegelijkertijd waar. Het is simpel maar doeltreffend."

Klassiek duet

En dan is er ook nog een duet, een klassiek duet. Hannigan deed het al vaker met Damien Rice - meest opvallend in single 9 Crimes, waar ze zelfs de lead neemt - en nu met Ray Lamontagne, een Amerikaan die bekend staat om zijn warme stem. Ze vinden elkaar in O Sleep. "Ik wilde een echt duet, wat in mijn ogen meer is dan mooi in harmonie met elkaar zingen. Ik vind het een heel mooie vorm, voorbeeldig uitgevoerd door bijvoorbeeld Ella Fitzgerald en Louis Armstrong, of door Gillian Welch en Dave Rawlings. Er moet een verhaal in zitten, en de persoonlijkheden moeten naar voren komen. O Sleep gaat over twee mensen die met elkaar in slaap vallen. Het gaat over het moment vlak voordat de slaap intreedt. Er gebeurt van alles tussen die twee, en dat bezingen ze ieder tegen de derde aanwezige, de slaap. Ik vond het een boeiende driehoeksverhouding, die lang niet zo goed tot zijn recht kwam toen ik het in mijn eentje zong. Gelukkig heb ik iemand in mijn band - John Smith - die gezegend is met een goede stem, waardoor we het ook live kunnen uitvoeren."

 
Passenger van Lisa Hannigan verschijnt bij PIAS. Het album is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal. Lisa Hannigan speelt drie keer op Eurosonic. Op woensdag 11 januari in de Vera (3VOOR12 stage) en het Grand Theatre en vrijdag 13 januari in de Schouwburg.