Februari: The 2 Bears - Be Strong
The Year Of The Bear. Dat is wat Raf Rundell en Joe Goddard (jawel, die van Hot Chip) van 2012 denken te gaan maken. Daarvoor hebben ze in Be Strong een fijne plaat tot hun beschikking met twaalf fijne pop-house liedjes die inderdaad duidelijk in de Hot Chip hoek zitten. Het titelnummer is een prima radiohitje en ook Bear Hug doet het leuk, daarna wordt het misschien wel een beetje veel van hetzelfde. Desalniettemin een meer dan fijne plaat om de tijd tot aan het volgende Hot Chip album mee te overbruggen!

The 2 Bears – Be Strong

Maart: Scuba - Personality
Misschien wel één van de verrassendste moves van het jaar: de Britse producer Paul Rose verhuist van Londen naar Berlijn, en verruilt de wobbelende dubstep-beat van zijn vorige twee albums voor strakke techno. Of house. Of acid. Personality is een album dat het onmogelijke doet: elf liedjes, elf genres en tóch een coherent geheel vormen. In het jaar dat dance definitief de weg heeft gevonden naar de hitlijsten, brengt Scuba een ode uit aan al die mensen en stromingen die daar de afgelopen 25 jaar naar toe hebben gewerkt. Standing on the shoulders of giants.

Scuba – Personality

April: Addison Groove - Transistor Rhythm
Iedereen die Transistor Rhythm zal hebben opgezet met Footwork (2010) in het achterhoofd, zal verbaasd hebben opgekeken. Waar die track eigenlijk vooral een Britse vertaling was van Chicago Juke, staat het debuutalbum ineens vol met eigen verhalen. De elementen zijn dezelfde gebleven - de 808 bassen en snares - maar vertraagd tot in het dubstep-bereik en met spacey-synths en vocals om het af te maken. Transistor Rhythm heeft geen dansvloer anthem a la Footwork, maar is doordacht, degelijk en - in tegenstelling tot die ene hit - tijdloos.

Mei: Lone - Galaxy Garden
Kijk naar de hoes van Galaxy Garden, en je hebt een prima idee van de muziek: felle kleurrijke explosies in een inktzwarte omgeving. Ook na het opzetten blijft het derde album van Matt Cuttler diezelfde twee gezichten tonen: hyperactieve stuiterbeats en een smaak die doet denken aan die knetterijsjes van vroeger, maar tegen een donkere en duistere achtergrond. Nostalgisme op zijn best: vol van oude acid-elementen, maar tegelijkertijd hypermodern en heel erg van nu.

Lone – Galaxy Garden

Juni: Nymfo - Characters
Wat is dat toch met drum 'n' bass in Nederland? Veel over gesproken, maar helemaal gelukkig wil dat huwelijk maar niet worden. En dat is opmerkelijk, want er loopt ook in eigen land verschrikkelijk veel goeds rond in die hoek. Natuurlijk de mannen van Noisia, maar bijvoorbeeld ook Black Sun Empire en Nymfo. Amsterdammer Bardo Camp heeft de afgelopen jaren een hoop bagage opgedaan, en brengt nu dan eindelijk een echte langspeler uit. Ja, er zit her en der een klein dubstep uitstapje tussen, maar het merendeel van de dertien tracks zijn stoempende drum 'n' bass knallers. Oh ja: samenwerkingen met onder andere Presk, Cern en (jawel) Black Sun Empire zijn erg fijn, maar voor het echt harde werk kun je Nymfo prima alleen aan de knoppen laten zitten. Under Fire is een van de hardste tracks van het jaar.

Juli: VA - Modeselektion 2
Als je nu achter een laptop zit, wacht dan even met op de spotify-link klikken. De stoempende Berlin Techno meets UK Bass van Modeselektion 1 kon daar weliswaar prima mee uit de voeten, maar deel twee is een echt luisteralbum geworden. Nou niet verveeld afhaken, want dat zou zonde zijn! Introvert, donker, maar ook ontzettend open en dansbaar; Modeselektion 2 is op het eerste gehoor een willekeurige verzameling tracks geworden, maar toch is er als je het hele album luistert een link die alle nummers aan elkaar plakt: ieder nummer past naadloos op de plek waar het zit. Dit album op shuffle beluisteren slaat als een tang op een varken, maar luister het met een goede koptelefoon op in de juiste volgorde, en je zult beloond worden!

Augustus: TNGHT - TNGHT EP
Een van de meest toonaangevende releases van 2012, en een lesje in effectiviteit. Hudson Mohawke en Lunice zijn samen TNGHT en hebben maar één missie: met zo min mogelijk fratsen en poespas iedere dansvloer doen ontploffen. Dat lukte al op het allereerste optreden ooit, bij een autodealer in Austin op het SXSW festival, en dat lukt daarna ook zonder uitzondering. Vijf gestripte hiphop-bangers die gemiddeld rond de 3.30 minuut klokken. Geen beat of bliepje teveel, maar harde effecitiviteit in zijn meest lompe vorm. Goooo!

TNGHT (Hudson Mohawke x Lunice) – TNGHT

September: Mala - Mala In Cuba
BBC Radio-dj Giles Peterson werd wakker met een idee dat lijkt te zijn ontsprongen aan de geest van Ali B.: wat zou er gebeuren als je een gerenommeerde Britse muzikant uit zijn comfort zone haalt en hem naar de andere kant van de wereld stuurt om met lokale muzikanten te werken? Dubstep-held Mala nam de handschoen op en boekte een ticket naar Cuba. Het resultaat is een zomers dubstepalbum, dat ondanks de lichtvoetige Cubaanse percussie nergens plat wordt; Buena Vista Social Dub.

Mala – Mala in Cuba

Oktober: Black Sun Empire - From The Shadows
Wederom drum 'n' bass uit eigenlijk land, Utrecht dit keer. Het zal misschien niet meteen een belletje bij je doen rinkelen, maar From The Shadows is alweer het vijfde album van Black Sun Empire! Niet heel vreemd dat je wellicht nog nooit van dit trio gehoord hebt, want ze zijn vooral internationaal actief. Maar vergis je niet, deze mannen gaan hard. Samenwerkingen met onder andere Noisia en Foreign Beggars verraden de grote status in hun eigen scene, zorgvuldig opgebouwd met inktzwarte en keiharde drum 'n' bass. Aanrader voor als je eens lekker wilt doorrijden op een lege snelweg!

Black Sun Empire – From the Shadows

November: Legowelt - The Paranormal Soul
Om even aan te geven hoe lekker de NL-scene er voorstaat: voor de tweede maand op rij een Nederlander die internationaal eigenlijk groter is dan in eigen land. Legowelt is Hagenees Danny Wolfers, en zelf vindt ie dat ie Slam Jack The Hague Electronix maakt. Bracht vanaf midden jaren negentig onder een kleine 15 aliassen teveel releases uit om op te noemen, en nog veel meer remixes, maar nu is er weer een heel nieuw album. The Paranormal Soul is donker, duister en een beetje vreemd. De ideale herfstplaat, en heerlijk om met de blik op oneindig mee over de snelweg te zoeven. Het toonaangevende Bleep.com vond dit het allerbeste album van het jaar.

Legowelt – The Paranormal Soul

December: The Prodigy - The Added Fat EP
Terug naar de tijd van fluorescerende hanenkammen, piercings en sportsokken! Geloof het of niet, maar het is alweer vijftien jaar geleden dat we met z'n allen hard gingen op Fat Of The Land, het beste Prodigy album ooit! Breathe, Smack My Bitch Up en Firestarter, allemaal stonden ze op dat album. En om dat te vieren was er op 4 december een hele dikke re-release, met daarop zes te gekke remixes door Major Lazer, Alvin Risk , Zed's Dead, Noisia, Baauer, en The Glitch Mob. Beter dan het origineel? Oordeel zelf!

Prodigy – The Added Fat EP