CONCERT:
Dope D.O.D., Lowlands India Stage, zaterdag 18 augustus 2012
MUZIEK:
Doomrap wordt het nog wel eens genoemd. Jay Reaper, Dopey Rotten en Skits Vicious uit Groningen maken eigenlijk een moderne variant van hardcore hiphop met een eastcoast smaakje over moderne bas-producties. Diepe subbassen, snerpende synths en af en toe een sample of wat strijkers. DJ Dr. Diggles zorgt voor de muziek on stage, Peter Songolo is de producer op de achtergrond. Internationale erkenning kwam er deze week andermaal door interesse van het gerenommeerde Amerikaanse label Duck Down Music. Dope D.O.D. tekende er een albumdeal voor de andere kant van de oceaan van de release van debuut Branded.
PLUS:
Skits komt op met hockeymasker om de eerste verse van 'Redrum' te blazen. Jay Reaper volgt met een ander masker en Dopey sluit de track. They will find your body back, it's in the bloody bath, de toon is gezet. De bassen zijn perfect gemixt met snerpende hoge tonen en perfect verstaanbare vocalen. Jay lult een intro vol dat perfect over gaat in het eerste couplet van 'Combust' door Dopey Rotten. Dope D.O.D. zuigt je in een kwade wereld, Sin City-style; vol vreemde wezens, geweld en porno. Tijdens 'The Island' is het voor het eerst springen. 'Butterflies' is de vieze seks-track om mee te koppen. Hoogtepunten zijn achter elkaar het sterke 'Gatekeepers', het flexe 'Witness the Crispnes', het brutale 'Psychosis' en 'Brutality'. Slottrack 'What Happened' blijkt uitgegroeid tot anthem dat met gejuich wordt ontvangen, deels wordt meegerapt en eindigt in een rave.
MIN:
In drie kwartier heeft Dope D.O.D. toch last van een wat eenvormig geluid. Niet zo raar, ze hebben pas een EP en album uit en werken voornamelijk met één producer. De set kan wel iets meer diversiteit gebruiken. Een dik aangezette over the top productie, of juist wat typisch Hollandse gabber/terror-geluiden. De hele tijd Engels spreken en dan ineens wat Nederlands, hiphop heeft meer dan welk genre iets met waarachtigheid. Wees dan ook consequent, anders worden Nederlandse jongens die Engels praten tijdens een Nederlandse show echt moeilijker te accepteren.
CONCLUSIE:
Debuutalbum Branded is geen klassieker. De heren hebben nog teveel mindere tracks in de set. Maar met een nieuw album in 2013, sterke samenwerkingen en gastartiesten kan dit iets heel geks worden. Nu lukt het de heren al een heel goed optreden te geven dat leunt op een vijftal sterke track en bovenal een enorm knappe symbiose. Ze voelen elkaar perfect aan, weten blind waar de ander staat, wat hij spit en wat de volgende stap moet zijn. De producties maken de tent bij vlagen al helemaal gek, de energie van de mc’s maakt het af. Ervaring staat Dope D.O.D. goed. Dan is zo’n vreemde massale Fuck you of nep wodkaspuitmoment ze snel vergeven.
CIJFER:
7,5