CONCERT:
The Deep Dark Woods, Into The Great Wide Open, Naar Buiten, 7 september 2012
MUZIEK:
The Deep Dark Woods is een Canadese alt-country band die creativiteit put uit het diepste van de nacht, het respect voor de natuur en innerlijke harmonie. Hun liedjes worden somber gebracht, maar stralen meer warmte uit dan knapperend haardvuur. Ze werken met subtiele arrangementen en nemen langzaam de tijd om elk liedje uit te bouwen.
PLUS:
Alles lijkt op zijn plaats te vallen als de mannen van The Deep Dark Woods hun liedjes over het publiek uitstorten. Het vaste ritme biedt veel ruimte voor melodie, waar het Hammondorgel gretig gebruik van maakt. Zoals kinderen vroeger om een poppenkast zaten, zit het publiek aandachtig te luisteren naar het samenspel van de gitaren en frontman Ryan Boldts neerslachtige stem. De bandleden staan geconcentreerd op het podium en houden hun focus op het bespelen van hun instrumenten. De meeste activiteit komt van de beweeglijke bassist die met zijn vloeiende basspel melodie na melodie inzet.
Af en toe laat Boldt zijn humoristische kant zien door al zijn aankondigen op een mompelende wijze te brengen: “Now we’re going to play a song about all sorts of things. So settle back and hhmhmmhmm.”
MIN:
Omdat het optreden zo ingetogen is, lijken de bandleden soms wat statisch. Uiteindelijk wuift Boldt echter met zijn hele lichaam mee met de muziek. Omdat elk lied op eenzelfde soort manier evolueert worden de nummers ook wat voorspelbaar.
CONCLUSIE:
Als je als band The Deep Dark Woods heet en je krijgt de kans om in een diep donker bos te spelen, dan voelt zo’n optreden als een thuiswedstrijd. Zo diep en duister bleek de muziek zelf uiteindelijk helemaal niet te zijn, eerder kalmerend. De keuze voor het late tijdstip om deze band te programmeren was een slimme, aangezien de sussende alt-country de perfecte gelegenheid vormde voor het publiek om de vrijdag op een serene manier te beëindigen.
CIJFER:
8,5