Omdat eerder op de avond C2C in de Melkweg speelde, duurde het even voordat Gravity de zaal kon overnemen. Resultaat: een uitloop van een klein half uur waardoor Rogerseventytwo zijn set in moet korten. Het blijft een wat ondankbare taak, de avond openen. Vaak is er nog maar een enkeling aanwezig die de eerste voorzichtige dansbewegingen probeert te maken met een eerste biertje in de hand. Maar mede door de uitloop staat er al een aardige rij voor de Melkweg die meteen klaar is voor een feestje. Rogerseventytwo pakt zijn rol dan ook goed op door meteen een ferme baslijn de zaal te laten vullen waardoor er al snel gedanst wordt. Van snelle melodieën tot kleinere liedjes, maar altijd vanachter een rollende bas. Soms klinkt het alsof het geluid van een ander feestje komt, bijvoorbeeld van de witte pop-up feesttent op het Leidse Plein. In de set zijn veel repetitieve voicesamples te vinden die langzaam escaleren. Annie Mac neemt al snel het stokje over met een, vooral in het begin, diepere set. Een echte avondsoundtrack met licht emotionele melodielijnen met de juiste vibes om de zaal volledig mee te krijgen.
#ADE12: 2 Many DJs tilt publiek van de grond bij Gravity
Crowdsurfen, vallen, laag blijven en springen
Ook zaterdag was er een goed gevulde avond in de Melkweg. Niet alleen omdat de avond uitverkocht was, maar vooral door de variatie aan namen die hun opwachting maakten. Onder de avondnoemer Gravity speelde naast hoofdact 2 Many DJs, Vitalic een liveset. Andere beats en baslijnen werden verzorgd door Rogerseventytwo, Annie Mac, Jack Beats, Jaymo & Andy George, Raving George en Lustige Lola & Weltschmerz. Helaas dus geen Proxy, die wel aangekondigd was, maar eerder zijn show cancelde vanwege ‘persoonlijke redenen’. En toen kregen we zomaar een dj-set van Palmbomen in de Oude Zaal. Het was een avond vol enthousiasme waardoor veel mensen zich aan het einde direct aansloten in de rij voor de later geplande afterparty.
Ondertussen staat het duo Lustige Lola & Weltschmerz in de Oude Zaal. Terwijl Weltschmerz een filosofische term is voor ‘wereldpijn’ is er weinig melancholisch aan hun set. Ze moeten wat op gang komen, maar langzaam aan wordt de geproduceerde mix steeds voller en dieper, waardoor zij de Oude Zaal goed vol houden tot Vitalic in de Max aan zijn liveset begint. Vitalic (Pascal Arbez) komt vijf november met een nieuwe plaat, "Rave Age", wat verwachtingen schept voor zijn show. Wat vooral opvalt is dat hij het erg moet hebben van snoeiharde baslijnen, wat zeer effectief werkt om de zaal aan het springen te krijgen. De melodie en opbouw daartussen is minder boeiend. Het publiek blijft wat stiller. Tot de volgende elastische bas zich weer vrijmaakt en de handen massaal de lucht in gaan. Achteraf geen ideale showcase voor "Rave Age", maar wel een doeltreffende manier om zoveel mogelijk energie vrij te maken in de zaal.
De broers Dewaele, bekend van Soulwax, maar niet minder bekend onder hun dj-naam 2 Many DJs zijn de headliner van de avond. Hoewel zij opkomen in keurige beige en lichtbruine jasjes gaan deze snel uit omdat de zaal met de minuut warmer wordt door eigen toedoen. Driftig buigen de twee over elkaar om net aan dat ene knopje te draaien. Op een moment hebben zij zelfs hun beide handen aan dezelfde knop. Muzikaal gezien brengen zij een flinke mengelmoes. Uiteraard is daar de bas om de zaal in beweging te houden. De melodielijnen en samples zijn echter zeer verfrissend, speels en herkenbaar. Zo krijgen zij het voor elkaar om Boys & Girls van Blur, maar ook Konijntje van Aka the Junkies in hun mix te verwerken. Ook Synrise (van Belgische collega’s Goose) en hiphop-baskanon A Milli (Lil Wayne) passeren de revue. Op het einde krijgen zij het zelfs voor elkaar om new wave klassieker Blue Monday van New Order over te laten lopen in Doe Maars Smoorverliefd. Elke keuze wordt extatisch ontvangen en op een gegeven moment vliegt de eerste crowdsurfer over het publiek. Velen volgen. Zonder dat de broers er om vragen gaat de helft van het publiek op een gegeven moment door hun knieën, om tijdens een uitgekiend opgebouwde climax richting de hemel te springen. Zwaartekracht speelt even geen rol meer.
Terwijl Jack Beats de maar moeilijk te evenaren set van 2 Many DJs opvangt door een harde show af te werken, zorgt in de Oude Zaal Palmbomen (Kai Hugo) voor frisse lucht. Druk stampend met één been en voornamelijk verscholen achter zijn kapsel brengt hij zelfverzekerde beats die zo dansbaar zijn dat hij zich enig experiment makkelijk kan permitteren. Zo vloeien er allerlei poppy psychedelische melodielijnen door de zaal, maar worden de baslijnen soms ook opgevuld door pure oversturing. Zelfs op het moment dat hij allerlei vuige seksgeluiden loslaat, blijft het geheel zeer aanstekelijk. Palmbomen kent zijn klassiekers. Dat blijkt wanneer hij als een van de afsluiters van de avond Trans Europe Express van Kraftwerk oplegt kneedt hij Pa (Doe Maar) om tot een nog dansbaarder geheel. Op het moment dat hij zijn tijd al tien minuten heeft overschreden en het personeel van De Melkweg vrij dwingend aangeeft dat hij zijn show af moet kappen zet hij zijn laatste noten om in een drone en loopt hij van het podium af, waardoor het personeel zijn set het zwijgen moet opleggen.