Waar Still Corners duidelijk nog moeite had met de grote zaal is duizend man voor Zola Jesus een peulenschil. De kleine dame brult, springt, danst en fladdert over het podium en houdt ook de rookruimte bij de les. Jammer dat het ten koste gaat van elke subtiliteit denkbaar.

CONCERT
Zola Jesus, Tivoli Oude Gracht, Le Guess Who?, 26 november 2011

MUZIEK
Enya voor de hipsterkids. Geschoolde operazang over zware geprogrammeerde beats met strijkers uit een doosje en gelaagde synths. Nika “Zola Jesus” Danilova zegt niet van optreden te houden en het als een noodzakelijk kwaad te zien, dat blijkt ze in de praktijk goed te spelen of het is gewoon een pose. 

PLUS
Want wat gaat deze jonge Amerikaans-Russische voortvarend van start. Met albumopener Avelange laat ze gelijk horen dat ze niet simpelweg haar plaat naspeelt. De brute drummer legt een geweldig bombast neer. Drie toetsenisten, waarvan één ook fungeert als percussionist, bouwen de nummers en Zola Jesus brult daar volleerd overheen. Zij is duidelijk de ster, als enige niet in het zwart. Met grote gebaren en veel pathos ment ze de zaal. Ze klimt op de drumkit, kruist haar armen boven haar hoofd en heft ze daarna ten hemel. Het lichtplan is er op aangepast, met veel wit licht en de nadruk op de kleine blonde dame. Tegen het einde van de show als het wat statisch begint te worden, springt ze in het publiek en danst met de fans.

MIN
Zola Jesus en haar band hebben maar één stand: 11. Zelfs mid-tempo nummers worden met enorm veel bombast en pathos gespeeld. Als de kleine blonde haar strot open trekt is het om te brullen en niets anders. Voor subtiliteit is geen ruimte en dat maakt het behoorlijk vlak en soms zelfs lachwekkend. Wanneer de drie toetsenisten weer een muur van synths bouwen en mevrouw over het podium rent is het wachten op Jared Leto die uit de coulissen springt met een cape en veel rook.

CONCLUSIE
Na een aantal nummers wordt vorm belangrijker dan inhoud. Zola Jesus zou baat hebben bij een aantal masterclasses liedjes schrijven. Het lijkt nu te vaak dat ze zich verschuilt achter pompeuze producties. Het is duidelijk dat deze act zich nomineert voor de grote festivals. Met deze sound en grote gebaren kan Zola Jesus Lowlands aan. Sterker, dan kan Hollywood haar ineens omarmen als een lekker gek ding met moeilijk hippe vriendjes. Met slottracks Night (van het vorige album) en Vessel laat Zola Jesus zien hoe ze de zaal in vervoering brengt. De toekomst zal uitwijzen welke kant ze kiest: subtieler en gelaagder of keihard en lomp rechtdoor. Nu is het een sterke show, maar ook wat gemakkelijk.

CIJFER:
7,5