Le Guess Who: Pink Mountaintops ontvoert

McBean verlegt grenzen met voet op vaste grond

Pepijn van Gils ,

Jagjaguwar Records en haar zusterlabels hebben op het Le Guess Who? niet minder dan zes bands spelen. Naast The Besnard Lakes, Okkervil River, Suuns, en Nurses speelt hun Pink Mountaintop vanavond in de EKKO. McBean, geestesvader van dit project trekt de komende weken met Gregg Foreman (Cat Power, Delta 72) door Europa, om het zojuist door hen ontgonnen gebied in de shoegaze aan het publiek te tonen.

McBean verlegt grenzen met voet op vaste grond

Jagjaguwar Records en haar zusterlabels hebben op het Le Guess Who? niet minder dan zes bands spelen. Naast The Besnard Lakes, Okkervil River, Suuns, en Nurses speelt hun Pink Mountaintops vanavond in de EKKO. McBean, geestesvader van dit project trekt de komende weken met Gregg Foreman (Cat Power, Delta 72) door Europa, om het zojuist door hen ontgonnen gebied in de shoegaze aan het publiek te tonen.

GEZIEN:
Pink Mountaintops, Le Guess Who, vrijdag 25 november, EKKO

MUZIEK:
Stephen McBean, ook spiritueel vader van de Canadese spacerock-band Black Mountain, heeft een zwak voor experimenten en side-projects. De band Pink Mountaintops, waar hij in 2004 al mee startte, groeide uit tot een rijk en interessant project dat onderdak bood aan een indrukwekkend lange lijst van artiesten, waaronder Amber Webber, Jonah Fortune, Steve Balogh, Cory Gangnes, Brad MacKinnon, Joshua Wells en Matt Camirand. Met deze vrienden uit andere bands verkent hij de grenzen van de post-rock, wat aparte hypnotiserende thema's oplevert. Met het altijd sterke intuïtieve gevoel voor goede songs leverde dat al een paar mooie en compleze albums op zoals Outside Love, waarin hij gospel, blues en rock bij elkaar brengt.

PLUS:
Eindelijk, McBean drinkt op het podium, speelt op een zestig jaar oude Bigsby, rockt vanaf het eerste akkoord met een hoofdletter R. Zijn 'wooden baby' klinkt als een roestende Chevy met een paar ton op de teller. Rauwe psychedelische postrock die al je poriën insijpelt. Gitaar en orgel lopen door een indrukwekkende verzameling pedalen, effecten en eindversterkers, die voor een waanzinnige partij reverb en distortion zorgen. En hoewel ze hier maar met zijn tweeen zitten, produceren ze een gierende set, die de EKKO aan doet voelen als uitverkocht stadion en Steve met zijn makker in een complete band. Een waanzinnige bak shoegaze.  Compositions remain relatively lo-fi, with added drum machines, light percussion, vocals and droney layers.

MIN:
Omdat het programma ook vanavond na twee acts al uitloopt, moeten alle artiesten een nummertje inleveren, wat een licht teleurgestelde McBean en publiek eerder van elkaar doet scheiden dan gewild.

CONCLUSIE:
Bijzonder knappe prestatie voor een duo om met zoveel controle en fijngevoeligheid binnen dit vuige genre een pachtige reeks nummers te spelen. Zij tonen zich vanavond goed ingespeelde muzikanten, goede freestylers en goed geluidstechnici, die je voor een half uurjte ontvoeren uit de EKKO en meenenen naar een verlaten stadion in een vallei in Canada.

CIJFER:
8