Het debuutalbum GB City van Bass Drums Of Death viel wat tegen. Gelukkig lijkt het garagerockduo dit live met veel overgave en knap spel te verdoezelen. Maar connaisseurs zullen toch teleurgesteld zijn in het eendimensionale van deze set.

CONCERT
Bass Drums Of Death, ACU, Le Guess Who?, 25 november 2011

MUZIEK
Zanger en gitarist John van Bass Drums Of Death uit Mississippi werkte enkele jaren bij het label Fat Possum, waar het debuutplaat van dit garagerockduo ook is verschenen. John moet veel platen hebben gehoord in zijn labeltijd, want op het debuut GB City hoor je veel invloeden terug. Van White Stripes, Ty Segall tot Wavves: alles in dienst van een vurige liveshow. Binnen het genre vertegenwoordigt Bass Drums Of Death meer de droge en harde Detroit kant dan de meer poppy-surfplaten uit Californië of Atlanta.

PLUS
Veel haar, zweet, bier en energie staan aan de basis van een goede garagerockshow. Deze fijne zaal helpt ook een beetje, hetgeen wordt echt ingekopt met een bruut aantal decibels, een goede sound, setlist en snelheid. Deze jongens zijn enorm goed op elkaar ingespeeld.

MIN
Even lijkt het of het duo live meer schwung en creativiteit bezit dan op het debuutalbum. Helaas wordt dit ook snel te gemakkelijk, geijkt en geforceerd. Het klinkt allemaal prachtig, maar mist ook een eigen smoel en subtiliteit. Lang gaat het allemaal rechtdoor-zo-die-gaat. Wanneer je dat zat bent volgen de mid-tempo tracks en een ballade. Dan valt John als zanger door de mand en missen de twee echt goede liedjes, hooks en riffs.

CONCLUSIE
Spelen kan Bass Drums Of Death en ze weten ook heel goed hoe ze een moshpit bouwen en het publiek moeten mennen. Maar meer dan hard rechtdoor spelen zit er nog niet in. Met enkel vorm red je het niet op een fijnproeversfestival. De inhoud mist vanavond.

CIJFER
6,5