Het is een zonovergoten woensdag in een skatepark naast de Kapellekerk in Brussel. Een dikke jongen met een paars voetbalshirt komt amper omhoog, maar krijgt luid applaus van de omstanders. Verderop zit een stel punkers rustig op een bankje. Het is weer eens wat anders dan een bedompte hotelkamers waar muzikanten doorgaans toe veroordeeld zijn. "Wat een kutdag", zegt Tyler, the Creator (20), leider van LA hiphop crew Odd Future Wolf Gang Kill Them All, kortweg Odd Future. "Ik kan me geen slechtere dag voorstellen om in een skatepark te zijn dan deze. Iedereen is aan het skaten, en ik moet fucking domme interviews geven."

Het was een beetje te verwachten. Tien minuten eerder reed Tyler nog rondjes op zijn skateboard. Even meldde hij zich aan de rand van het park. "Ben jij degene die me zo komt interviewen?" Ja, maar er is nog wel iemand voor me. "Oh, fuck", zegt hij voor hij weg rijdt. De eerste drie journalisten van de dag - drie Belgen - wist hij in vijf minuten van zich af te schudden. Een fotograaf krijgt precies dertig seconden voor een foto. Stomme dertigers met hun terugtrekkende haargrens. Het zijn muskieten, met hun pennetjes, dictafoons en camera's, en ze zoemen al weken irritant om zijn hoofd. "Ik heb nauwelijks meer tijd om dingen te doen die ik leuk vind", zegt hij een paar minuten later, als hij toch maar op zijn skateboard is gaat zitten. Hij kijkt jaloers naar collega Hodgy Beats, die verder wel op zijn board rondrijdt, en die ondertussen probeert uit te vinden hoe je in het Frans 'neuken' en 'hoer' zegt. "Dat is waar het leven om draait, lol maken. Ik haat het leven."

Er is nog een reden waarom Tyler zo opgefokt is. Vrijdag komt zijn album Goblin uit, en hij weet dat het ieder moment kan lekken. Journalisten hebben het album nog niet mogen horen - "zij zijn niet speciaal" - en fans refreshen hun downloadplatforms al weken. Die schichtige blik van hem, het is een soort paranoia. "Even THo It Comes Out, Out Here In 24 Hours, Still That Awkward Feeling That It L…..", twittert Tyler woensdagavond laat, als het zover is. "So Fucking Awkward Right Now.......I Don;t Know How To Feel.......I'll Just Get Off The Internet." Goblin is het eerste album van het Odd Future collectief dat in de winkel komt te liggen, via XL Records. Op de website van het collectief zijn twaalf volledige albums en mixtapes gratis te downloaden. Maar nu ruikt hij ineens aan het echte leven van een rap-ster.

Tyler kan verdomd grappig uit de hoek komen (zie het filmpje hierboven of een photoshoot voor Vice magazine), maar Goblin is ook een donkere, sinistere plaat, met kale beats die de rapper zelf maakt. Eminem's Marshall Mathers is er een luchtig niemendalletje bij. Het kan geen toeval zijn dat de groep begeleid wordt door Christian Clancy, destijds de man die Eminem en Slim Shady uit elkaar moest houden. "Kill people, burn shit, fuck school", luidt het mantra in Radicals, de derde track op het album en de afsluiter die in Paradiso leidde tot een stage invasion. "Don't do anything that I say in this song, it's fucking fiction. If anything happens, don't fucking blame me, white America", dekt hij zich meteen in. Het album opent met de woorden: "I’m not a fuckin role model / I’m a 19 year old fucking emotional coaster with pipe dreams / Since Kanye tweeted telling people he’s bumpin all of my shit these / motherfuckers think I’m supposed to live up to something shiiiiiiit / I’m still jackin off proceeding my life careless." Even later roept hij zichzelf uit tot het ultieme kwaad: "The devil doesn't wear prada / I'm clearly in a fuckin white tee." Tegelijkertijd wemelt het van de verwijzingen naar zelfmoord. In de video van Yonkers hangt hij zich op, in Goblin rapt hij: "Im just a teenager who admits his suicide prone / My life is doin pretty good so that date is postponed for now."

Het vierde number - She - klinkt muzikaal gezien als een liefdesballade, vooral door het refreintje van r&b zanger Frank Ocean, maar wie beter luistert hoort een bizarre seksscène die onderbroken wordt met bloed op de lakens. En dat heeft niets met gebroken maagdenvlies te maken. "A real ninja with the blade and the mask / Had them gold ninja stars and red supreme nun chucks / Now she tryna patch me up but, / Girl I was / just trying to get a nut bust / If that's your ex u should probably own a pistol / But I'm guessin its wiser to exit with dude." Agressief ja, maar ook lollig, en zo moet je volgens Tyler al zijn teksten opvatten. Je moet misschien een knop omzetten, maar dan valt er inderdaad best te lachen om een zelfhaat-track als Golden, waarin Tyler zichzelf met vervormde stem toeroept: "calm the fuck down, you don't want to do this". Het is een soort kruising tussen het geweten en een therapeut. Moordenaars, psychopaten, nazi's en verkrachters zijn volgens Tyler net zo goed humor als zijn vaste grapje op Twitter: "Do you want to see my butthole?" "Ik vind dat soort shit grappig, omdat mensen zich erover opwinden", zegt hij zonder te lachen. Verbaast het je hoe makkelijk mensen op de kast te krijgen zijn? "Jeps, nope, ik weet het niet. Shit, check die gasten, ze spelen voetbal! Tight!"

"Het kan me niet schelen of mensen mij of mijn muziek begrijpen", zegt Tyler. "Het kan me zelfs steeds minder schelen. Mensen weten toch niet wie ik echt ben. Daarom wil ik ook geen interviews meer geven. Fuck interviews, wat heb ik eraan? Ik maak mijn eigen beats, mijn eigen artwork, waarom zou dit ineens moeten?" 'Omdat het nu eenmaal zo gaat', is het domme antwoord. De afgelopen weken is de rapper aan de lopende band geinterviewd. Met name in de Verenigde Staten is de hype ongekend. Zeker na een succesvol optreden bij Jimmy Fallon en een serie shows op SXSW. Odd Future liet een ravage achter. In Europa is het niet anders. Ook hier weten de fans dat ze 'Wolf Gang' moeten schreeuwen en dat stilstaan geen optie is. In Paradiso tijdens koninginnedag sprong zelfs een fan van het balkon, een meisje werd bebloed afgevoerd toen Tyler haar per ongeluk raakte. "Bij elke show raken mensen gewond", beaamt Tyler. "Nee, ik zoek ze niet op na afloop, het is hun eigen keuze. Mensen weten waar ze een kaartje voor kopen." Even is hij afgeleid, als een jongen van een jaar of tien bijna onderuit gaat. "Wow, daar ging hij bijna. Ik denk dat hij veertien is. Ik was ook superklein op die leeftijd. Wij waren net zo, maar dan wilder. We renden rond, fokten elkaar op. Crazy."

Het lijkt of Tyler terug verlangt naar de zorgeloze dagen, die nog niet zo ver achter hem liggen. Toen Hodgy Beats, dj Syd Tha Kid en Left Brain nog gewoon zijn skatevrienden waren, toen Earl Sweatshirt nog niet van het toneel verdwenen was, toen ze nog gewoon hun muziek uitbrachten zonder al het gezeik er omheen. Hij heeft het er vandaag constant over, en de afgelopen weken twitterde hij het ook vaak. Maar al te idyllisch kan dat verleden toch ook weer niet geweest zijn. Op zijn album Bastard (2009) praat hij al met een therapeut en vervloekt hij zijn vader, die er nooit voor hem was. In twaalf jaar school versleet hij evenveel scholen. In interviews vertelde hij dat hij op school onhandelbaar was, dat hij zich ergerde aan de barrière die huidskleur vormt in Amerika. In Paradiso riep Tyler iets wat daar aan raakt: "Maak een foto, ik wil aan mijn vrienden laten zien dat ik een heleboel blanken ken."