Hardrockers Vanderbuyst zijn 3VOOR12’s Hollandse Nieuwe van de Maand. Toevallig zijn ze net vertrokken voor een maand touren met veteranen Saxon. 3VOOR12 zwaaide ze uit in de Pul in Uden en vroeg ze ons op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Hier is deel 4 van het tourverslag.

Naast de shows in de zalen pakken we ook wat grote metalfestivals mee. Eerst in Dessau (Duitsland) en de dag erop in Mining (Oostenrijk) waar je met regelmaat mensen dronken door de modder ziet kruipen en je jezelf afvraagt of we wel van de apen afstammen en niet van de roze viervoeter. Het bier heeft hier net zo hard gevloeid als het regenwater.

Op het metalfest in Dessau zet Barry het intro in van Pillar To Post en staat Kev van Crimes Of Passion plotseling achter hem op het podium. Helemaal doorgezopen zijn deze Engelse rockers wel in voor een geintje, dus Barry voelt de bui al hangen. En ja hoor: halverwege de drumroffel speelt Kev een stukje mee… op Barry's klokkenspel weliswaar. We zijn een vreemde eend in de bijt tussen al dat brute metalgeweld op het festival. Toch komen er best wat mensen naar de handtekeningsessie, maar dat kan ook liggen aan de zanger van Crimes Of Passion, die op hoge hakken met verder niets aan behalve een onderbroek ons heeft vergezeld.

In München komen onze vrienden van de Hitman Hearts, die ook op toer zijn en een dag vrij hebben, langs. Ze hebben collectief hun snor laten staan en hebben zin in een feestje. Een van de gitaristen dreigt een avond zonder vrouwelijk vertier te moeten doorbrengen en besluit in een laatste wanhoopspoging nog aan te pappen met de kerel van de lelijkste griet in de hele tent. Het mocht niet baten. De snor? Hij kreeg wel gratis bier geregeld bij de homofiele barman. Zeker, de snor!

Wij doen nog een laatste rondje Duitsland-Slovenië-Italië-Duitsland-Hongarije-Tsjechië en weer Duitsland. In Hongarije is onze plaat niet uit en kent niemand ons. Dat dachten we. 's Middags worden Jochem en ik voor het festivalterrein aangesproken door een groep jongeren met de verlegen vraag of wij van Vanderbuyst zijn en of ze op de foto mogen. 's Avonds na het optreden wordt het nog gekker: er is sprake van lichte hysterie wanneer mensen gaan lopen schreeuwen, duwen en trekken voor een foto en een handtekening. Onwerkelijk! Veel tijd hebben we niet. Het is half één 's nachts en we moeten meteen het busje in. We openen in de ochtend het Tsjechische metal festival en dat het is een kleine tien uur rijden. Als zombies worden we daar het podium opgeduwd, maar we voelen al snel de adrenaline pompen en gaan er weer net zo hard voor.

Na Berlijn hebben we twee dagen vrij en is er een flinke naborrel. Gezellig zitten we met zijn allen buiten te bieren. Barry belt naar zijn vriend, die een slaapplek heeft voor ons, dat het een uurtje later wordt. Een uur later een sms'je : sorry, nog een uurtje later. Uiteindelijk zien we de zon opkomen. Wanneer de nightliner van Saxon uiteindelijk vertrekt rollen we zelf de matjes maar weer eens uit in de buitenlucht. Heerlijk tussen het grind van een bouwval naast de zaal. Gelukkig is de boel zo ondergescheten door de duiven dat je toch het gevoel krijgt op een 20cm hoge matras te liggen.

Ons laatste optreden staat in Hamburg gepland. De dag ervoor duiken we de oefenruimte nog eens in om aan onze nieuwe plaat te werken, want in juli gaan we de studio weer in en alle weekenden zitten al vol met festival optredens in Nederland en Duitsland. Het eind van de toer. Het schoolreisje is voorbij. Een jongensdroom is uitgekomen. Het zijn een fantastische dertig dagen geweest. Spelen, busje in, spelen en weer het busje in, half Europa door. We speelden in grote zalen, als voorprogramma van één van onze voorbeelden: Saxon. Het was een mooi avontuur en we hebben nieuwe vrienden, die ons introduceerden in de 'grote mensen' wereld. Denim and leather brought us all together…