Alter Bridge heeft geen monitors om zichzelf te horen, maar om zijn gitaarsolo's te ondersteunen. Stevige rock dus, en dat konden we wel gebruiken na de overdosis powerpop die de hele dag al over het veld schalt. Ze zijn wel het type harde band dat je best kunt boeken op een dag dat iedereen voor Coldplay komt. Dat vinden ze bandleden zelf ook, want ze gaan zo zeker even kijken bij het grote podium. Er klinkt boe-geroep van een enkeling, maar frontman Miles Kennedy verzekert dat hij het meent: 'I love fucking Coldplay,' zegt hij.
CONCERT
Alter Bridge, Pinkpop 3FM Stage, zaterdag 11 juni 2011
MUZIEK
Om de muzikale cocktail van Alter Bridge hangt een luchtje van klonterige, tweedehands heroïne, ondanks het feit dat in de teksten de nodige levensdrang (of overlevingsdrang) terug te vinden is. Het is dan inderdaad vooral een muzikale typering, want vandaag staat de band met een grote grijns op het podium. Ze noemen het wel post-grunge, maar Alter Bridge mengt in feite een heel aantal stijlen. De songopbouw en emotionele lading van Creed, de band waar drie van de vier leden voorheen in zaten voor ze Alter Bridge oprichtten. De ritmische, laaggestemde bas die we kennen uit de nu-metal. Maar vooral de gitaarsound en -solo's uit de L.A.-hardrock van eind jaren tachtig, Guns 'N Roses en daarvoor.
PLUS
Voor sommigen klinkt dat als een regelrechte gifbeker, maar als je ervan houdt, heeft Alter Bridge best een paar stevige songs in huis. Het felle 'White Knuckles' bijvoorbeeld. Ook uptempo: 'Come To Life'. En natuurlijk afsluiter 'Rise Today', die begint met een gitaarsoloduel tussen Kennedy en Mark Tremonti. Gemakkelijk gewonnen door Tremonti trouwens. Hij is niet echt een verrassende gitarist, maar technische skills heeft hij wel. Dat 'Rise Today' geldt als de meezinger van de set. Die drie hoogtepunten zijn overigens allemaal afkomstig van succesalbum Blackbird uit 2007.
MIN
Halverwege lijkt de concentratie even weg, bij het slordig gespeelde 'Ties That Bind' en het technisch krakende 'Metalingus'. Maar het absolute dieptepunt is 'Watch Over You', een ballad over drugsverslaving, waarvoor Kennedy een barkruk en een akoestische gitaar aangereikt krijgt. Het is de gênantste tranentrekker die je je bij een stoere rocker voor kunt stellen. Alle trucs worden uit de kast gehaald, waaronder een stevige snik. Pathos, dat is de ziekte waar deze band onder gebukt gaat. Die ballad gaat er met name bij de vrouwelijke fans goed in. Het regent niet, maar het veld is nat.
CONCLUSIE
Alter Bridge: prima rockband voor wie niet van hippe, frisse, vooruitstrevende muziek houdt. Coldplay moet eigenlijk al beginnen, maar de fanatieke aanhang van Alter Bridge schreeuwt om een toegift. Laten we wel wezen: ook voor liefhebbers van ouderwetse hardrock zijn er heel wat spannender bands, maar vandaag, op deze plek, voor dit publiek, doen ze het simpelweg heel behoorlijk.
CIJFER:
6
Alter Bridge: onfris, onhip, prima
Het regent niet, maar het veld is nat
Om de muzikale cocktail van Alter Bridge hangt een luchtje van klonterige, tweederangs heroïne, ondanks het feit dat in de teksten de nodige levensdrang (of overlevingsdrang) terug te vinden is. Ze noemen het wel post-grunge, maar Alter Bridge mengt in feite een heel aantal stijlen.