Terwijl de indiedisco in de grote zaal alweer bezig is, viert de kleine zaal haar eigen feestje. Dansen zul je op de dancepop van een Amerikaans duo, dat net als Sleigh Bells bestaat uit een gitaargod en een discomeisje.

GEZIEN:
The Hundred In The Hands, London Calling, kleine zaal Paradiso, 13-11-2010

MUZIEK:
Dancepop van het Amerikaans duo Jason Friedman en Eleanore Everdell. Bij toeval ontdekten de twee bij het jammen dat hun combinatie van gitaarmuren met een discobeat best zou kunnen werken. Aan de podiumzijde van Friedman staan de gitaarversterkers torenhoog opgestapeld. Bij zangeres Everdell volstaat een synthesizer. Hun ongetiteld debuutalbum kwam dit jaar uit.

PLUS:
Het blijft origineel, deze combinatie van gitaren met dance. Op de beste momenten is het opzwepend genoeg om het publiek naar een climax te brengen. De laatste twee zwoele nummers zijn het hoogtepunt van de set.

MIN:
Ze hebben het wel heel druk met cool te zijn. Pas als ze zien dat het publiek echt los gaat, gaat de pose van ijskoningin er bij Everdell vanaf. De versie van hun radiohit Pigeons vanavond is helaas wat mat.

CONCLUSIE:
The Hundred In The Hands klinkt meer dancey en liever dan dezelfde rolverdeling van jongetje en meisje bij Sleigh Bells. Het duurt even voor ze ontdooien en van hun podiumhelft loskomen, maar dan is de som der delen meer dan de losse delen.

CIJFER:
7,5