Sleepy Sun is als een spin met zeven pootjes

Maar het galmende geluid voelt als een warm bad

Tekst Atze de Vrieze, Foto's Atze de Vrieze en Tim van Veen ,

Sleepy Sun kan in elke stad een vriend uitnodigen in hun hotel. Ze hebben standaard een bed over, want ergens tijdens de tour verloren ze hun zangeres Rachel Fannan. Gelukkig hebben ze ook zanger Bret Constantino, en die is er vanavond gewoon bij. De Helling is inmiddels goed gevuld voor wat je toch wel de headliner van deze avond mag noemen.

Maar het galmende geluid voelt als een warm bad

Sleepy Sun kan in elke stad een vriend uitnodigen in hun hotel. Ze hebben namelijk standaard een bed over sinds ze ergens tijdens de tour hun zangeres Rachel Fannan verloren. Gelukkig hebben ze ook nog zanger Bret Constantino, en die is er vanavond gewoon bij. De Helling is inmiddels goed gevuld voor wat je toch wel de headliner van deze avond mag noemen.

GEZIEN:
Sleepy Sun, Le Guess Who?, Tivoli de Helling, 26-11-2010

MUZIEK:
Sleepy Sun - uit San Francisco - mag rustig een van de vaandeldragers van de nieuwe generatie psychedelische rockbands genoemd worden. Met veel galm over gitaren en vocalen, en met een mondharmonica voor het woestijngevoel.

PLUS:
Eerder op de avond had openingsact Voice Of The Seven Thunders moeite met de rustige delen van hun set, bij Sleepy Sun is dat juist de kracht. De twee gitaristen uiterst links en uiterst rechts spelen bijna hetzelfde, maar net niet helemaal. Allebei hebben ze de delay-sluizen vol open gezet, en zo houden ze het geluid letterlijk en figuurlijk weids. Sleepy Sun kiest niet voor verstoord geluid, eerder voor een bijna Pink Floyd-achtige grootsheid, zij het wel zonder de hits.

MIN:
Iets van de dynamiek is wel verdwenen met het vertrek van het befaamde heftige meisje. Het lijkt zonder haar ook net iets serieuzer geworden. Zouden ze op zoek gaan naar een vervanger? Het lijkt erop dat Constantino het gat zelf wil vullen, en op sommige momenten slaat hij iets te veel door in posergedrag: de borst naar voren als een stadionrocker. Aan het slot komt ineens de tourmanager zijn stokjes bijdragen aan een kleine percussie-uitbarsting. Binnen de kortste keren is hij echter weer verdwenen (bang om in een ordinaire drumsolo te vervallen?), wat eigenlijk wel jammer is. In dat soort details zie je dat Sleepy Sun een band in beweging is, en dat is op zichzelf natuurlijk helemaal geen probleem.

CONCLUSIE:
Sleepy Sun is even als een spin met zeven pootjes. Daarmee kun je ook hard rennen, maar het kost moeite om een nieuw evenwicht te vinden. Het was evengoed overtuigend genoeg, en terecht op de meest prominente plek van de avond.

CIJFER:

7,5

Bekijk ook Sleepy Sun in sessie op de Neude flat: