Mike Slott is in een introverte bui

Onnavolgbare ritmes en verknipte melodieën

Tekst en foto's Atze de Vrieze ,

Tijdens de set van Dimlite staat Mike Slott al aandachtig in de zaal. Niet aan de zijkant naast het podium, maar midden tussen de mensen. Een typische crowdpleaser is de Amerikaans niet - eerder het tegenovergestelde - maar kennelijk probeert hij toch de temperatuur van het water aan te voelen.

Onnavolgbare ritmes en verknipte melodieën

Tijdens de set van Dimlite staat Mike Slott al aandachtig in de zaal. Niet aan de zijkant naast het podium, maar midden tussen de mensen. Een typische crowdpleaser is de Amerikaans niet - eerder het tegenovergestelde - maar kennelijk probeert hij toch de temperatuur van het water aan te voelen.

GEZIEN:
Mike Slott, Le Guess Who?, Tivoli De Helling, 27-11-10

MUZIEK:
Maike Slott is een maat van Hudson Mohawke (samen vormden ze Heralds Of Change), en dat hoor je aan zijn combinatie van diepe hiphop kicks en wonky synthesizers. Dat mag je trouwens niet hardop zeggen, want die genrenaam bevalt ze allerminst. Wat wil je als iemand er zo zijn best voor doet om in geen enkel hokje te passen. 

PLUS:
Onnavolgbaar wil Mike Slott zijn, en onnavolgbaar is hij. Zijn beats verspringen constant van ritme en de glitchy melodieën hinkelen daar weer dartel overheen. Steeds geeft hij een stukje percussie of melodie een klein zetje, waardoor het ineens een andere context krijgt - als een overspringende naald. De basis is ritmisch al complex, en zelfs daar grijpt Slott regelmatig nog op in. Elementen uit dubstep, hiphop en improvisatie-jazz vloeien samen tot een natuurlijk klinkend eigen geluid.

MIN:
Op het blokkenschema is een uur ingeruimd, maar na een kleine veertig minuten stopt hij er ineens mee. Er is niets gecrasht en Slott staat ook niet met een zuur gezicht in de coulissen. Kennelijk was dit het gewoon. Jammer genoeg geen climax aan het eind, iets waar Hudson Mohawke de laatste maanden een meester in geworden is. Zijn voorganger van vanavond Dimlite heeft dan weer een groter palet aan klankkleuren. Het is voortdurend interessant wat Mike Slott doet, maar er zitten weinig momenten in waar je later nog eens aan zal terugdenken.

CONCLUSIE:
Er zijn dagen dat Mike Slott meer uit zijn schulp kruipt dan vandaag. De klik ontstaat dan ook niet helemaal. Aan de andere kant: weinig producers durven het hun publiek zo lastig te maken als hij. Niet alleen in de studio, maar ook op de dansvloer. Als puntje bij paaltje komt telt voor de meesten maar een ding.

CIJFER:
7

Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.