"Le guess what's gonna happen tonight?" Marnie Stern stelt een retorische vraag. Retorisch althans voor haar bassist, want die kent haar langer dan vandaag. "Le guess some peen in the vagene?", luidt zijn antwoord. Dat soort vieze praat zijn we wel van haar gewend, want Marnie houdt tijdens het touren een Vagina Monoblogue bij. Leuk natuurlijk, maar bijzaak, want het meest opzien baart ze toch echt met haar gitaar. Ook vanavond toont ze zich een badass fingertapping gitaarkoningin.

GEZIEN:
Marnie Stern, Le Guess Who?, EKKO, 28-11-2010

MUZIEK:
Nerveuze liedjes waarin hyperactieve gitaarpartijen en razende drums met elkaar op de vuist gaan. Marnie speelt gitaar voor twee, want ze maakt af en toe tijdens het spelen loops van haar partijen. Meest opmerkelijk is de fingertapping techniek, die we weliswaar allemaal kennen uit AC/DC's Thunderstruck, maar toch niet van New Yorkse indiemeisjes. Typisch 'mannelijke' bands als The Locust, Don Caballero en Hella vormen een belangrijke inspiratiebron.

PLUS:
Het eerste nummer ontbreekt de gitaar in de monitor, het tweede nummer (single For Ash) vindt Marnie hem nog te zacht, maar daarna komt het trio op stoom. Het blijft ontzettend rammelen, maar dat geeft niet. Het draait om de pure power van de songs. Marnie Stern is absoluut geen standaard riot girl noisepunker. Haar liedjes zijn super uitdagend en complex, zonder nodeloos pretentieus te doen. Zeker met haar laatste album stelt ze zichzelf kwetsbaar op, en doet dat ook live, wat het best te zien is aan de venijnige grimas op haar gezicht.

MIN:
Een goede zangeres is Marnie Stern niet. Sterker nog - het is lullig maar waar - ze heeft een stem als een kraai; als Courtney Love na een weekendje doorhalen. Dat maakt ze gelukkig goed met dat indrukwekkende gitaarspel, al zijn er wel veel liedjes die met hetzelfde vingervlugge trucje beginnen.

CONCLUSIE:
In Tivoli staat een klein Zweeds zwelbastje in zijn eentje met gitaar de grote zaal stil te zingen, in EKKO hebben we het complete tegenovergestelde. Eén ding hebben de twee met elkaar gemeen: ze maken er niet meer van dan het is en laten hun persoonlijkheid de vrije loop in hun muziek. Grote zalen zal ze vast nooit vullen, maar als grillige Marnie ergens thuis hoort, dan is het op Le Guess Who?.

CIJFER:
8

Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.