"Ik wou alleen maar nemen, nu is het tijd om te geven." Wie had ooit woorden van die strekking verwacht uit de mond van Vjeze Fur. Maar echt, de Jeugd van Tegenwoordig is volwassen geworden. Ze zeggen het zelf in de openingstrack van De Lachende Derde. Volwassen en beleefd. Ze betalen hun rekeningen op tijd, zitten op zaterdagavond naast hun mokkaprinsesje op de bank. Het spijt ze, al die baldadigheid van de laatste jaren. Of beter nog: ze zijn er overheen gegroeid. Het geheel wordt getopt met de beste saxofoonsolo sinds Borsato's Waarom Nou Jij.

De Jeugd volwassen? Wat dacht je zelf? Het is Faberyayo die als eerste achter de rug van de luisteraar om weer belletje trekt in Sexy Beesten. "Ik wil je billen willen, ik wil je schede kneden, ik wil aan titten zitten." Wat volgt is een ouderwets platte sekstrack, inclusief een recept voor tieten met abrikozen. Toch wordt op De Lachende Derde ironisch genoeg meer gehuild dan op de twee voorgangers bij elkaar. Het album valt grofweg uiteen in twee delen: partytime en kwart over partytime.

Dat kon ook bijna niet anders na twee geweldig ontvangen albums en een zegetocht zonder eind langs de Nederlandse en Vlaamse podia. Het gebeurt bijna elke act die zo stormachtig carrière maakt: het tempo gaat omlaag. Linke soep, maar op De Lachende Derde pakt het goed uit. Huilend Naar De Club bijvoorbeeld is Prince-achtige ballad met tranen zo groot als ijsblokjes. Het is een ode aan het snelle leven en de schraalheid aan de achterkant, onder het motto: "Iedereen weet, als het goed met me gaat zit ik thuis." Ook in Vijf Sterren Abbo vinden we Vieze Fur ('ik ben je buschauFUR') op zijn best. Beatmaker Bas Bron lijkt meer dan voorheen kans te krijgen om de muzikant in zich ruimte te geven, met zijn liefde voor funk en electro op de voorgrond.

Juist in de lollige tracks sluipt af en toe wat gemakzucht, zo lijkt het. Hengel At A Bitch ('sorry voor het haakje') bijvoorbeeld, of De Broer Van Edwin ('we schillen appels in de hel') of het slotnummer Tante Lien ('welke Lien? Lean back!'), wat dan wel weer een geheide live-favoriet is. Hetzelfde geldt voor Get Spanish, in steenkolen-Spaans ('ola supermercado, de la bancos porra qui'). Grappig en een hit voor de costa's, maar wel een truc die Faberyayo al eens uithaalde met Le Le, zij het met andere talen. Diezelfde Faberyayo troeft zichzelf af met een aantal tracks op zijn Het Grote Gedoe mixtape.

Waarschijnlijk is alle inspiratie naar Sterrenstof gegaan, misschien wel de grootste hit die De Jeugd ooit maakte. Met een achterlijk lang en onnavolgbaar sterrenkundig refrein van Vjeze Fur en de meest aanstekelijke Bas Bron beat tot nu toe. Alleen al voor het nieuwe woord 'internagellaktisch' zou Fur een planetoïde naar zich vernoemd moeten krijgen. Zo blijft de Jeugd van Tegenwoordig ook na drie albums ongrijpbaar, geestig en - zo bleek bij de albumpresentatie - een magneet voor moeders en dochters. En niet in de laatste plaats: de komende maanden praten we weer allemaal met rare stemmetjes en herhalen we al die vindingrijke onzin waar normale mensen niets van snappen.

De Lachende Derde van De Jeugd Van Tegenwoordig verschijnt op Magnetron/Top-Notch/Universal. Het album is tijdelijk te horen op de Luisterpaal.