The Low Anthem bestaat uit vier muzikanten die zonder uitzondering meerdere instrumenten bespelen en ontzettend goed zingen. We voelen ons alsof we door het diepe Amerikaanse zuiden rondreizen.

CONCERT
The Low Anthem, Lowlands Lima, zondag 22 augustus 2010
 
MUZIEK
Op het podium staat een paar dozijn instrumenten klaar als de bandleden - met versleten ruitjesbloezen en bloemetjesjurken behoorlijk underdressed - het podium oplopen. Bij het eerste lied wordt akoestische bas, zingende zaag, orgel en klarinet gebruikt. De eerste tonen slaan direct in. Totaal introvert en dromerig: puur Amerikaans met New Orleans-achtige folkroots en goed gespeeld en gezongen. Leadzanger Ben Miller heeft een mooie, raspende schuurstem en wordt in refreinen prachtig vocaal ondersteund door zijn bandleden. Verder in de set komt nog een heel scala aan instrumenten, en dus aan klankkleuren, voorbij. 

PLUS
Vanaf de eerste noot lijkt het alsof we op vakantie zijn in het Amerikaanse zuiden. In veel songs ook komen de namen New Orleans, Missippippi en Tenessee voorbij. The Low Anthem maakt prachtige songs, die meestal traag en introvert zijn als ware soundscapes, doorspekt met intense roots en folk. 

MIN
De dromerige muziek houdt niet altijd de aandacht vast. Al mijmerend gaan gedachten alle kanten op en dwalen we tijdens bepaalde liedjes steeds verder af en komen we tijdens het applaus er pas achter dat we niet naar een cd luisteren maar bij een liveconcert zijn. Jammer ook dat er soms een hardnekkige piep in het geluid zit.

CONCLUSIE
Muziek met een enorme verbeeldingskracht. Het publiek luistert ademloos en je kunt de figuurlijke speld horen vallen. The Low Anthem is klein bezet en nog introvert, maar een nieuwe Arcade Fire zou in de maak kunnen zijn.

CIJFER:
8

Meer Lowlands op de speciale festivalsite