Gelaagde zoetigheid bij Villagers

Kop op jongen! Het leven lacht je toe!

door Robert Lagendijk, foto's Robert Lagendijk ,

Villagers, de Ierse band rond singer songwriter Conor J. O'Brien deed dit voorjaar voor het eerst ons land aan tijdens London Calling. Inmiddels is er 'Becoming A Jackal', een veelzijdige album dat de band flink wat nieuwe fans heeft opgeleverd. Vooraan tegen het hek staan louter meiden. Niet in de laatste plaats omdat Conor J. O'Brien (met bloempotkapsel) als eyecandy bestempeld kan worden. Mooie dramatische pop zegt de liefhebber, koorknapenmuziek voor meisjes zegt de hater. Vandaag spelen ze rond etenstijd bij een zakkend zonnetje in de Charlie.

Kop op jongen! Het leven lacht je toe!

Villagers, de Ierse band rond singer songwriter Conor J. O'Brien deed dit voorjaar voor het eerst ons land aan tijdens London Calling. Inmiddels is er 'Becoming A Jackal', een veelzijdige album dat de band flink wat nieuwe fans heeft opgeleverd. Vooraan tegen het hek staan louter meiden. Niet in de laatste plaats omdat Conor J. O'Brien (met bloempotkapsel) als eyecandy bestempeld kan worden. Mooie dramatische pop zegt de liefhebber, koorknapenmuziek voor meisjes zegt de hater. Vandaag spelen ze rond etenstijd bij een zakkend zonnetje in de Charlie.

CONCERT
Villagers, Lowlands Charlie, zaterdag 21 augustus 2010
 
MUZIEK
Villagers maakt gelaagde melodieuze pop met een theatrale, arty inslag. Door de zacht pulserende drums schurkt het vijftal af en toe tegen dancemuziek aan. Het inkleuren van de liedjes gebeurt minimaal met toetsen, bas en gitaar. Soms wordt een woord meerstemmig extra kleur gegeven. In Nederland zou Villagers Coparck heten, in Amerika Midlake en in Engeland Patrick Wolf.

PLUS
O’Brien opent de set wel heel gewaagd voor een zomerfestival, namelijk in zijn uppie met akoestische gitaar. Zwijmeldezwijmeldezwijmel. Maar gaande weg wordt het podium voller, het geluid ronder en harder en de sfeer dreigender. Ook de emoties worden groter. Het drama neemt zelfse zulke vormen aan dat de kopstem van O’Brien continu ombuigt tot een luide snik. De opbouw van het optreden is indrukwekkend en het titelnummer 'Becoming A Jackal' is een meesterwerkje. 

MIN
Teveel zoetigheid is niet goed, zei mijn moeder altijd al. Wat een enorme hoeveelheid kleffigheid krijgen we door O’Brien voorgeschoteld. Daarbij vergeleken serveert Morrissey hutspot vol testosteron. En dan de overdosis drama. Kop op jongen! Het leven lacht je toe! Meiden bij de vleet, jij, met je maten in het buitenland op een podium en de zon die in je smoel schijnt. En dat gekke kapsel? Dat groeit wel weer aan!

CONCLUSIE
Gelukkig slaat uiteindelijk de balans door naar de luchtige poppy kant van Villagers. Al met al een sympathiek optreden dat met een luid applaus wordt beloond. 

CIJFER:
7,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite