Op de weg tussen Triggerfinger en biertent is de logische tussenstop Band Of Skulls. Bekend van de onverwachte radiohit 'I Know What I Am ("Hotel - Taco Bell")' wil je wel even checken hoe de Britse garagerockband live is.
CONCERT
Band Of Skulls, Lowlands Grolsch, vrijdag 20 augustus 2010
MUZIEK
Bluesy garagerock. Vorig jaar kwam het trio uit Southampton met hun debuutalbum Baby Darling Doll Face Honey, een verrassend melodieus en afwiselend album in het genre. Opvallend is dat zowel gitarist Russell Marsden als bassiste Emma Richardson afwisselend de zang voor zich nemen.
PLUS
Band Of Skulls weet zijn garagerock een coole sound mee te geven. Gitarist Russel Watson zit net zo lang te klooien aan zijn pedalen tot het geluid helemaal vet vuig is. De radiohits 'I Know What I Am' en 'Death By Diamonds And Pearls' zijn absolute uitblinkers in de set, die voor de rest vrij inwisselbaar is.
MIN
Hoewel het sympathieke gasten zijn, mist de band aan uitstraling - zeker voor zo'n grote tent op een festival. Ze proberen dat te camoufleren door omstebeurt te zingen. Maar alleen wanneer beide zangers in het parlandostuk van 'I Know What I Am' elkaar sluiks aankijken, is het sexy genoeg om te blijven boeien. Voor de rest zijn ze gewoon te schuchter, zeker Emma Richardson. Je zou haar bijna wakker willen schoppen, dat ze het succes van de radiohits dan maar eens claimt.
CONCLUSIE
Band Of Skulls zijn nog lang geen Black Keys, de meesters van de moderne bluesrock. Het potentieel is er in een paar sterke songs en een vet bluesrockgeluid. Maar de uitvoering laat veel te wensen over. Het lijkt wel of gitarist Russel Marsden meer geïnteresseerd is in zijn gitaar dan in zijn zangpartijen. En dat is jammer, want hoeveel liefhebbers zijn er nu voor schuchtere bluesrock?
CIJFER:
6,5