Na een lang intro, waarin de mc meneer Mohawke voorstelt aan het wellicht onwetende London Calling-publiek, slingert de Schot de eerste harde dubstep-beats de grote zaal in. Paradiso kijkt aan de vloer of zetel genageld toe, lijkt te twijfelen tussen ongeloof en afkeer. Mensen op het balkon kijken elkaar aan alsof ze willen zeggen: "wat doet-ie nou?" Want wat is dit? Geen doorsnee London Calling-kost in ieder geval. En hoe dans je hier eigenlijk op? Het antwoord wordt vooraan snel gevonden; beuken in de moshpit.

GEZIEN:
Hudson Mohawke, London Calling, Paradiso Grote Zaal 24-04-2010

MUZIEK:
Verknipte hiphop, dubstep, elektronica en meer dance-stromingen met freaky, jazzy en atmosferische momenten, samengehusseld en vernuftig verpakt tot één innovatief, ongrijpbaar en opwindend geheel.
 
PLUS:
Fabuleus opgebouwde en tamelijk compromisloze set van de Schotse producer, die begrijpt wat Paradiso nodig heeft, waar het naar verlangt. Maar die slim en eigenwijs genoeg is om de mensen beetje bij beetje te voeren, om de boel af te breken en - als ze er echt naar smachten - dan pas die harde track op ze los te laten. Hudson schuwt zelfs geen lompe beats, maar altijd zit er een idee achter, altijd is het functioneel en intelligent. Na zijn behandeling is de oude R&B-hit Oops ("Oops there goes my shirt") een regelrechte floorkiller.

MIN:
Niet iedereen snapt hoe je hier op moet dansen, voor veel publiek is dit dus te lastig te behappen. Je moet je afvragen of London Calling hier klaar voor is. De mc heeft wel een marginale rol, maar voldoet als oppepper. Daarnaast had er best een spotje op Hudsons vriendin gemogen, als ze toch zo sexy op het podium staat te dansen.

CONCLUSIE:
Hudson Mohawke is niet bang om hele abstracte, fragmentarische stukken in te bouwen en dan met een bijna rave-achtige track met R&B-vocalen de boel omver te blazen. En dat beuken, dat snapt Paradiso. En dat het opwindend is, dat je hier op los moet gaan, dat lijkt een groot deel van Paradiso uiteindelijk ook te begrijpen. Dit stuitert harder dan de meeste andere acts dit weekend, sterker: het rockt ook harder dan het gros van de LC-bill. Een zinsbegoochelende ervaring: het publiek op een indiefestival bouwt een moshpit op een dance-act. Hard! Gewaagd gedraaid en zeker ook gewaagd geprogrammeerd. Props!

CIJFER:
9