Tom Trago eindigt 2009 zoals het jaar voor hem begon: met veel optredens. Op oudjaarsavond laat hij zich op drie plekken zien. In het begin van de lange nacht in de Melkweg en Club Up in zijn eigen stad Amsterdam en vroeg in de morgen staat hij in Rotterdam.

Voorheen stond Trago vooral bekend als dj, ook in het buitenland. Maar sinds zijn debuutrelease Voyage Direct in maart wordt hij veel vaker op eigen naam, en dus niet als bijvoorbeeld Parra Soundsystem, en als live-act geboekt. Zowel in eigen land, als in het buitenland; Frankrijk, Zwitserland, Italie, Engeland, Duitsland, Detroit, Chicago. "Dat is iets waar ik altijd naartoe heb gewerkt. Dat ik niet meer alleen die dj uit Amsterdam ben, maar dat ik ook gewaardeerd zou worden om andere bagage die ik bij me draag; mijn eigen muziek. Ik reis nu veel over de wereld, ontmoet veel nieuwe mensen. Ik ben bij Carl Craig op bezoek geweest, heb een remix voor Franz Ferdinand gemaakt. Dat zijn dingen die ik echt niet zag aankomen. Ik dacht echt niet van: 'wordt het niet eens tijd dat Franz Ferdinand belt voor een remix?'. Wat dat betreft is er wel een droom uitgekomen. Mijn muziek is niet op een grote hoop mp3's beland, maar heeft mensen bereikt."

Over zijn reis naar Detroit en Chicago in mei hield Trago een blog bij op 3VOOR12. Zij die zijn posts lazen, zouden allicht kunnen denken dat hij de Atlantische Oceaan nooit meer terug is overgestoken. "Dat heb ik wel vaker, dan begin ik ergens volle moed aan, maar dan maak ik het niet af." Die eigenschap wuift hij eerst nog weg met een "ach, dat houdt het ook wel weer spannend", maar vervolgens gaat hij verder: "Mijn voornemen voor 2010 is om niet meer bij elk idee als een dolle Golden Retriever te gaan springen. Ik wil bewustere keuzes gaan maken, zodat ik de dingen die ik doe ook echt zal volbrengen."

De kans is klein dat er in 2010 een vervolg komt op Primary Roots, de technotrack die hij samen met Yuri Boselie maakte onder de naam Yuro & Trago. En I Never Dance, het project samen met Parra, kwam naar zijn smaak net iets te vroeg naar buiten. "We stonden ermee op 5 Days Off, maar eigenlijk was het nog niet rijp genoeg. Ik schrap het niet van mijn lijstje, ik voel dat het zeker nog iets kan worden. Maar de uitspraak 'als je iets doet, moet je het goed doen' is wel een les geweest."

Maar voorlopig wil hij zich vooral op zichzelf gaan focussen. "Ik heb goede recensies op mijn album gekregen van mensen die ik hoog heb zitten. Dat geeft me rust om verder te gaan. Ik heb het gevoel dat mijn sound op Voyage Direct, het snijvlak van techno, house en disco, nog niet helemaal is uitgekristalliseerd. Ik kan er nog in groeien. Er komt volgend jaar zeker een vervolg op mijn debuut. Ook hoop ik volgend jaar een stap verder te komen met mijn optredens. Vanaf januari zit ik bij Decked Out, de grootste boeker van Europa. Hoewel ik al langer bezig ben, heb ik het gevoel of alles pas net voor me begint."

Dit gezegd hebbende begint Trago toch al snel weer over nieuwe samenwerkingen. Hij vertelt over een nummer samen met P. Fabergé van De Jeugd van Tegenwoordig. "We hebben een track, The Wallet. Die bestaat al een jaar, er moet iets mee gebeuren. Het is een hit." En inmiddels heeft zijn al eerder aangekondigde project met San Proper een naam gekregen: The Dirt Machine. De muziek was er al, het enige wat er nog moest gebeuren was het inzingen van de teksten. Door Trago en San Proper zelf. "Ik ben mijn eigen muzikale grenzen aan het aftasten, waarbij ik me niet wil laten weerhouden door wat ik niet denk te kunnen. Misschien zullen mensen straks zeggen dat ik niet kan zingen. Daar zal ik me vast wat van aantrekken, maar waar het mij meer omgaat is dat je de eerlijkheid in de muziek hoort. Je hoeft niet de beste zanger te zijn. Als iets oprecht is, kan er weinig meer fout gaan."