Het heeft wat moeite gekost om erin te rammen: Solo is een duo. Michiel Flamman (J Perkin) en Simon Gitsels maakten samen drie albums. Maar vlak na de voltooiing van die derde, Before We Part, verlaat Gitsels de band. Een opmerkelijke stap. Meestal verlaten bandleden een groep juist vlak voor de opnamen beginnen en het hele circus opnieuw start. “Ik vind het ook jammer dat Simon dat niet heeft gedaan”, zegt Michiel Flamman, die nu in zijn eentje op de hoesfoto staat. “Hij had geen zin meer om het hele traject opnieuw door te gaan. En als Simon iets in zijn hoofd heeft, kan niets hem op andere gedachten brengen.”

Zo’n plotseling vertrek wekt de indruk van een knallende ruzie, maar daar is volgens Flamman geen sprake van. De twee hebben samen nog de Buma-zaken geregeld, als een soort boedelscheiding na een huwelijk. “Hij heeft immers nog in de plaat geïnvesteerd”, zegt Flamman. “Het is jammer, maar aan de andere kant heeft het voor mij bevrijdend gewerkt. Ik kon zelf bepalen welke liedjes op de plaat moesten komen en in welke volgorde. Toen ik terug kwam uit Amerika, waar we de plaat hebben opgenomen, had ik enorm veel inspiratie. Dat Simon ermee stopte gaf mij veel ruimte. Ik hoefde geen rekening te houden met een piano, kon rustig mijn eigen gang gaan, in plaats van samen te schrijven met Simon. De druk binnen Solo werd steeds groter. Het moest beter dan de vorige keer en het moest op een bepaalde manier, omdat we nu eenmaal Solo zijn.”

De beklemming van vaste patronen zorgde ervoor dat Solo zichzelf opblies, en toch noemt Flamman Before We Part het beste Solo-album tot nu toe. “Hij is het meest eenduidig en in balans.” De blik is duidelijk gericht op de toekomst. Flamman koos ervoor nauwelijks interviews te doen om deze plaat te promoten en heeft maar zeven optredens in zijn agenda staan. Het volgende album moet zelfs al in april uitkomen. “Ik ga vanavond in 3VOOR12RADIO LIVE al een liedje van die nieuwe plaat zingen. Het heet veelzeggend I Am Doing Fine.”