Leuk dat London Calling twee dagen langer duurt dan gebruikelijk, maar wie moet je van al die bands nu checken? Momenteel staan er 31 bands geboekt die van 12 tot en met 15 november in Paradiso staan te spelen. Miguel Thannhauser van LiveXS, Julien Staartjes van Hollandse Nieuwe Les Singes en Robin Kagenaar tippen bands die volgens hen de moeite waard zijn.

Robin Kagenaar organiseerde vorig jaar de England Rocks! Award die London Calling won. Zijn hoofdtip is Late Of The Pier (LOTP): “Een frisse Engelse band die vaak in de hoek van Klaxons wordt gegooid, maar LOTP speelt een stuk strakker dan Klaxons en zingt zuiverder. De meest toegankelijke stukjes hebben wel heel erg dat Britse geluid.”

Kagenaar tipt ook Australiërs electro-popduo The Presets: “Dat zag ik eerder als voorprogramma van Hot Chip. Het optreden was goed, alleen speelden ze voor een verkeerd publiek. The Presets maken goede electro-pop met zwaardere stukjes. Daarnaast lijkt frYars mij ook leuk. Een dark horse omdat het niet van dat Londonse geluid heeft, maar meer van het platteland. Het eerste wat in me opkwam toen ik ernaar luisterde was Fairport Convention.”

Miguel Thannhauser is eindredacteur van LiveXS en had de eer om Bromheads Jacket te interviewen: “Ze riepen toen al dat ze ieder jaar een nieuw album zouden maken, maar dat is ze niet gelukt. Ik ben vooral benieuwd of ze nog steeds zo heftig spelen en of de zanger het stagediven niet is verleerd.”

Thannhauser had via de MySpace van London Calling twee bands gevonden die hij nog niet kende: “Maths Class zou perfect passen bij punklabel Dischord als dat een Brits label was die ook wat met electro doet. Ze klinken ook een beetje postpunkachtig zoals Foals. The Late Greats spreekt me ook wel aan. Veel Amerikaanse invloeden, vooral van Pavement. Gewoon leuke liedjes.” Thannhauser kan helaas niet naar London Calling: “Ik ben net vader geworden, dus concerten staan even op de tweede plaats.”

Julien Staartjes is de gitarist van het Amsterdamse duo Les Singes. Gevraagd naar tips heeft hij zijn antwoorden meteen klaar: “Ik wil graag Hatcham Social zien. Die zag ik eerder dit jaar en dat is psychedelische gitaarmuziek in de trant van Televised Crimewave. Echt voor liefhebbers van The Smiths. De drummer van Hatcham Social zat in Klaxons en hij drumt staand. De rest van de band staat in een kringetje. Waarom? Ik denk dat ze zo beter kunnen communiceren.” Staartjes was fan van het gestopte Larrikin Love en kijkt uit naar The Pan I Am, de nieuwe band van zanger Edward Larrikin. “Optredens van Larrikin Love waren bizar; Edward rende met een afgehakte nephand rond en de gitarist sprong de hele tijd spastisch op en neer. Misschien is The Pan I Am iets rustiger. Misschien ja.”

Staartjes’ laatste tip is een logische: John & Jehn, een Frans duo dat is geëmigreerd naar Londen. Evenals Les Singes is John & Jehn een jongen-meisje duo die kleine popsongs maken met krakkemikkige drumcomputers. Staartjes: “Ze hebben een meer Brits geluid, maar ik wil ook wel zulke liedjes schrijven. Alleen dan zonder de drugsachtige taferelen. Ik wil hen geen crack-verslaafden noemen, maar daar lijkt het soms wel op.”