Racoon staat dit jaar voor de derde keer op Pinkpop, ditmaal met een meer ontspannen zanger Bart van der Weide dan zes jaar terug. “Pinkpop 2002 was de eerste keer dat we voor zoveel mensen stonden te spelen. Dat was indrukkend, maar ik was daardoor ook nerveus. Te nerveus. Toen ik de opnames terug hoorde dacht ik ‘aaii’. Ik heb vooral tussen de nummers door ontzettend staan schreeuwen. Er staan ook zoveel mensen, ik had geen idee of ze me wel allemaal konden verstaan.”

ZIJN JULLIE ER KLAAR VOOR?
“Natuurlijk. We zijn op ons best als we er niet te veel over nadenken. In 2002 deden we dat wel, waardoor we te geforceerd overkwamen. De laatste keer Pinkpop, in 2006, waren we al een stuk minder zenuwachtig. We hadden in de tussentijd ook al een stuk meer ervaring opgedaan in het spelen voor een groot publiek.”

BEREIDEN JULLIE JE ANDERS VOOR OP ZO’N GROTE SHOW?
“Niet meer. We hebben niet meer de neiging om liever onder een tafel te kruipen, omdat we het inmiddels gewend zijn om voor een groot publiek te staan. Door de barrière tussen ons en het publiek blijft het wel moeilijk om het bij grote optredens persoonlijk te maken. De kunst is om de klik te vinden, door goed en met veel enthousiasme te spelen.”

BLIJVEN JULLIE HANGEN NA JE EIGEN SHOW?
“Wat denk je? Natuurlijk. Het gezin gaat mee en we hebben een hotel voor die avond geboekt. Ik weet alleen niet of ik veel kan zien, want we hebben ook interviews te doen.”

WAT IS JE FAVORIETE PINKOPMOMENT?
“De ontlading na onze twee eerdere Pinkpop optredens. Het gevoel van de spanning die dan van je afvalt, weet ik me beter te herinneren dan de shows zelf.”

WIE ZOU JE WEL BIJ DE BACKSTAGECATERING TEGEN WILLEN KOMEN?
“Dave Grohl. Ik zal naar hem kijken met mijn mond half open. Vervolgens zal ik zeggen ‘I like your songs, hope you like mine too’, waarna ik hem een cd van ons geef. Want natuurlijk neem ik een stapel cd’s mee. Die zal ik ook pluggen bij andere artiesten.”