Indiepop, de blogosfeer en een paar studenten: het bleek al vaker een gouden drie-eenheid – kijk maar naar Vampire Weekend. Ook Los Campesinos! werd door enthousiaste bloggers en Myspacers voor het voetlicht geduwd. Geen wonder. Dit uitbundige zevental, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden afkomstig uit Cardiff, maakt indiepop van de puurste soort. Belletjes, nerdy teksten, de expres rammelende productie; alle ingrediënten zijn volop aanwezig. Hold On Now, Youngster is Album van de Week.
Wat zou Los Campesinos! met het boerenleven hebben? Campesinos betekent boeren, en ieder bandlid wijzigde inmiddels zijn of haar achternaam in Campesinos – inclusief uitroepteken. Wat een toewijding aan het boerenbestaan, zou je denken. Maar op de plaat is geen cowbell te bekennen, en heerst nergens de sfeer van kauwend op een strohalm onder een boompje uitrusten van een dag ploegen op het land. Of is dit soms het geluid van stiekeme feestjes op de hooizolder? Het zou zomaar kunnen.
Want van die albumtitel lijkt de band zich overigens bijzonder weinig aan te trekken. Rustig aan doen? Bekijk het maar! Concerten van Los Campesinos! staan er inmiddels om bekend feestelijk, uitbundig en energiek te zijn; de band lijkt niet van plan om op de plaat van die strategie af te wijken. Hold On Now, Youngster… hangt aan elkaar van aanstekelijke riffs, zoemende gitaren, groepsgewijs geschreeuwde vocalen en een drive om van over te koken. De band viert elf kleine feestjes, en de inmiddels bewezen internethits We Throw Parties, You Throw Knives en The International Tweexcore Underground zijn niet uitgenodigd. Beiden worden geen moment gemist.
De rust van het boerenbestaan wordt pas halverwege de plaat gevoeld in het enige rustigere nummer van de plaat. Toch blijf je tijdens het met een viool opgeleukte Knee Deep At ATP rekening houden met een plotselinge uitbarsting. En die komt er dan ook. In de laatste halve minuut van het nummer kan Los Campesinos! het niet laten om toch even het gaspedaal in te drukken. En hoe!
Ook al is de muziek van een pretentieloze feestelijkheid die van alle tijden is, tekstueel is Los Campesinos erg 2008 én ongelooflijk nerdy. In de albumopener dreigt Gareth Campesinos!: “I’ll be Ctrl, Alt, Deleting your face without reservations.” Het zal je gezegd worden. Er wordt uitgelaten gezongen over verdrinken in bibliotheeksystemen, werken aan algebra en geil worden van kantoorartikelen. Maar ook over liefde, de zinloosheid van goede voornemens en het gevaar van afhankelijk zijn van iemand anders.
Onmiskenbare studenten indiepop dus met een hart voor feestjes en af en toe een serieuze noot. Los Campesinos! toont op Hold On Now, Youngster... dat daar helemaal niets mis mee is. Zo aan het begin van de voorjaar valt de plaat perfect op zijn plaats. In krap drie kwartier is de lente in je hoofd gespeeld en is de glimlach nog maar moeilijk van je gezicht te vegen. Mocht je ooit nog eens op een hooizolder komen, zorg dan dat je deze plaat bij je hebt.