Als Robbie Williams meer ballads in de trant van 'Angels' nodig heeft, zou hij er goed aan doen eens bij Duke Special aan te kloppen. Op het debuutalbum Songs From The Deep Forest grossiert de Noord-Ier Peter Wilson namelijk in stijlvolle zoete pianoballads. Maar eerst wil Duke Special daar zelf nog even beroemd mee worden.
Wie alleen de muziek van Duke Special kent, zal zich verbazen over zijn uiterlijk met dreadlocks en zwaar opgemaakte ogen. En andersom: wie hem voor het eerst ziet, verbaast zich over zijn lieve liedjes. Duke Special kan er om lachen: "Nee, het is geen marketing, ik kleed me al jaren zoals ik wil." Het verwachtingspatroon van een Elton John of Billy Joel kan hij zo makkelijk doorbreken: "Waarschijnlijk wil ik de mensen een beetje shockeren."
Eigenlijk is Songs From The Deep Forest niet zijn debuutalbum. Tijdens optredens en via kleine platenzaken verkocht hij al duizenden exemplaren van het album Adventures in Grammophone, een combinatie van twee eerdere EP's. Sommige van die oude liedjes heeft hij opnieuw opgenomen, duidelijk met meer budget. "Zo komen ze beter tot hun recht."
In zijn hart houdt hij nog steeds van de eerdere versies, die vaak met fantasie-instrumenten werden opgenomen. Bijvoorbeeld met een oude gordijnrail als percussie-instrument, als die toevallig in de buurt lag. Zo toerde hij met singer-songwriter Thomas Truax, die drummachines maakt van fietswielen. "Ik ben gek op instrumenten die er bijzonder uitzien, het geeft meer karakter."
Zijn album klinkt vrij gepolijst, maar als Duke Special live optreedt haalt hij het nodige uit de kast. Een 78-toeren grammofoon bijvoorbeeld. Hij kwam op dat idee, toen hij hoorde dat de Amerikaanse komiek Andy Kaufman (bekend uit de serie Taxi) ook een pick-up op het podium gebruikte. Kaufman was er schijtziek van de typetjes uit Taxi te spelen. Hij begon daarom voor te lezen uit F. Scott Fitzgeralds roman The Great Gatsby. Na boegeroep zette hij een plaat op. Nota bene een plaat waarop hij hetzelfde boek voorlas.
Niet dat Duke Special zijn eigen platen zou gaan draaien op het podium, eerder andere tussendoortjes. Zo kan hij er een echte show van maken. "Ik maak zo gebruik van het feit dat het publiek naast oren ook ogen heeft. En wanneer ik alles alleen serieus uitvoer, wordt het allemaal een beetje te veel. Er zit een zekere melancholie in de liedjes, maar ik wil de mensen ook laten lachen." Saai wordt het zo in ieder geval niet...
Luister naar het interview van Menno Visser met Duke Special.
Wie alleen de muziek van Duke Special kent, zal zich verbazen over zijn uiterlijk met dreadlocks en zwaar opgemaakte ogen. En andersom: wie hem voor het eerst ziet, verbaast zich over zijn lieve liedjes. Duke Special kan er om lachen: "Nee, het is geen marketing, ik kleed me al jaren zoals ik wil." Het verwachtingspatroon van een Elton John of Billy Joel kan hij zo makkelijk doorbreken: "Waarschijnlijk wil ik de mensen een beetje shockeren."
Eigenlijk is Songs From The Deep Forest niet zijn debuutalbum. Tijdens optredens en via kleine platenzaken verkocht hij al duizenden exemplaren van het album Adventures in Grammophone, een combinatie van twee eerdere EP's. Sommige van die oude liedjes heeft hij opnieuw opgenomen, duidelijk met meer budget. "Zo komen ze beter tot hun recht."
In zijn hart houdt hij nog steeds van de eerdere versies, die vaak met fantasie-instrumenten werden opgenomen. Bijvoorbeeld met een oude gordijnrail als percussie-instrument, als die toevallig in de buurt lag. Zo toerde hij met singer-songwriter Thomas Truax, die drummachines maakt van fietswielen. "Ik ben gek op instrumenten die er bijzonder uitzien, het geeft meer karakter."
Zijn album klinkt vrij gepolijst, maar als Duke Special live optreedt haalt hij het nodige uit de kast. Een 78-toeren grammofoon bijvoorbeeld. Hij kwam op dat idee, toen hij hoorde dat de Amerikaanse komiek Andy Kaufman (bekend uit de serie Taxi) ook een pick-up op het podium gebruikte. Kaufman was er schijtziek van de typetjes uit Taxi te spelen. Hij begon daarom voor te lezen uit F. Scott Fitzgeralds roman The Great Gatsby. Na boegeroep zette hij een plaat op. Nota bene een plaat waarop hij hetzelfde boek voorlas.
Niet dat Duke Special zijn eigen platen zou gaan draaien op het podium, eerder andere tussendoortjes. Zo kan hij er een echte show van maken. "Ik maak zo gebruik van het feit dat het publiek naast oren ook ogen heeft. En wanneer ik alles alleen serieus uitvoer, wordt het allemaal een beetje te veel. Er zit een zekere melancholie in de liedjes, maar ik wil de mensen ook laten lachen." Saai wordt het zo in ieder geval niet...
Luister naar het interview van Menno Visser met Duke Special.