Elke week vragen we de presentatoren, redacteuren en andere passanten van 3VOOR12 welke drie albums, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Ook films, boeken en concert dingen mee, als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Single van de Week: Be Your Own Pet - Adventure (XL/V2) Disque Pop de la Semaine: The Knife - Silent Shout (Rabid/Cooperative Music/V2) 3FM Megahit: Kubb - Wicked Soul (Mercury/Universal) De 3VOOR12 Top 10 van week 11: 1. Oliver Huntemann - Radio (cd: Fieber, Gigolo/News) "één van de meest consistente leveranciers van toffe electro-house" (Job de Wit) 2. Raised Fist - Sound Of The Republic (Burning Heart) "Meesterlijke plaat waarop catchy hooks bizar goed afgewisseld worden met bruutheid." (Edwin Valent) 3. Associates - Fourth Drawer Down (Album, 1980) "Het bewijs dat drums die niet klinken als drums de mooiste drums zijn, samen met de drums van een drum machine, natuurlijk." (Thomas van Aalten) 4. About - Think Niles Drink (cd Bongo; Cock Rock Disco/Konkurrent) "Hoe vaker je dit nummer draait, hoe beter het wordt." (Leonieke Daalder) 5. Just Blaze - Bored (op zijn Myspace-pagina) "Humor om te lachen, maar over een maand niet meer. Nu luisteren dus." (Robin Geurts) 6. T.I. - What You Know (12-inch, Grand Hustle/Atlantic/import VS) "Nee, ik heb inderdaad geen idee van de activiteiten waar T.I. over rapt maar die rillend dikke synthesizermelodie waarover het gebeurt, wekt de indruk dat ze zo zijn voordelen bieden." (Job de Wit) 7. Ms. John Soda – Notes And The Like (MorrMusic/Konkurrent) "Natuurlijk appeltje-eitje als je vervolgens met je verkering de studio ingaat om je eigen plaatje te maken." Robert Lagendijk 8. Das Oath - Mini LP (DimMak / Konkurrent) "You Will Never Never Know Me is bijna zo'n anthem als hun klassieker Awesome Rape." Niels Post 9. Mark Z. Danielewski - Het Vijftig Jaars Zwaard (Boek, Bezige Bij, 2005) "Een demonisch sprookje" (Thomas van Aalen) 10. Wooden Wand & The Vanishing Voice - Gipsy Freedom (album, Brille, release: 20 maart) "Weird stuff! Geklooi met instrumenten levert vage future folk geluidslandschappen op, met net genoeg liedjes om niet helemaal gek te worden." De lijstjes: Niels Post draait: Drive-By Truckers - A Blessing And A Curse (New West / Sonic Rendezvous) Mijn favoriete bluesrock band is terug. Toegegeven ik ken er niet veel. Maar het klinkt weer vertrouwd. En weer heel erg goed. Eerlijk gezegd zou ik de verschillen met de vorige niet op kunnen noemen. Zelfs de artwork is vertrouwd door dezelfde artiest. doet het heel erg goed in de auto. Numbers live Paradiso, Amsterdam (12 maart 2006) Heb je er een hele tour op zitten. Sta je de laatste dag in Amsterdam, in Paradiso. Zit je geramd als onbekend Amerikaans bandje. Hadden ze er alleen even niet bijgezegd dat je om 19.00 uur het podium op moest. We vinden het leuk als je komt spelen, maar wel als het ons uit komt. Dus die enkeling die de band kent, zit lekker met een bordje op schoot op het voetbal te wachten. Zo schijnt men dat te doen in dit land. Toch nog een hoogtepunt ontdekt tijdens een bij voorbaat kansloze show: Deuren voor Acda & De Munnik in de grote zaal zijn inmiddels open gegaan. Een enkeling waagt het Numbers even uit te checken. De verschrikte gezichten na enkele seconden zijn onbetaalbaar. Das Oath - Mini LP (DimMak / Konkurrent) Doe maar lekker vaag. De hele cd-hoes onleesbaar. Een enorme bak herrie die op de een of andere manier anders is dan alle andere herrie die er al is. You Will Never Never Know Me is bijna zo'n anthem als hun klassieker Awesome Rape, maar dan met een veel betere titel. Nu nog in de luisterpaal. Ron van der Sterren: Placebo - Meds (album, EMI) Dit weekend is de Deense vriendin met wie ik Placebo voor het eerst zag op bezoek. Placebotijd dus. Die eerste keer, op Roskilde, wat een blast was dat. Die stem: ruig en glad, donker, niet depri, goor, maar vooral gaaf. We kregen er echt rillingen van. De muziek kennen we nu wel, maar die stem doet het nog steeds... Carboon - Witste nog Koempel (album, Telstar) Nog meer memory lane. Mijn vroegste jeugdherinnering is het vallen van de Lange Jan in 1976 en het oranje fietsje van mijn oudste vriend Rob, volgens mij een jaartje eerder. Gisteren kwamen ze bij elkaar, toen ik van hem de cd Witste Nog Koempel kreeg. De eerste streektaal-cd die goud behaalde. Met liedjes over de mijn en haar werkers. Over mijn familie dus. Gek hoe je iets kunt hebben met iets dat je niet hebt meegemaakt. Wooden Wand & The Vanishing Voice - Gipsy Freedom (album, Brille, release: 20 maart) Weird stuff! Geklooi met instrumenten levert vage future folk geluidslandschappen op, met net genoeg liedjes om niet helemaal gek te worden. Robert Lagendijk draait: Ms. John Soda - Notes And The Like (MorrMusic/Konkurrent) Mooie sfeertje op dit album. Maar wat wil ke: als je bas speelt in het Duitse The Notwist en je let daar een beetje op in de oefenruimte, is het natuurlijk appeltje-eitje als je vervolgens met je verkering de studio ingaat om je eigen plaatje te maken. The Eternals - High Anxiety EP (Aesthetics/Konkurrent) Toffe remixen van eigen nummers van Rawar Style uit 2003. Natuurlijk niet zo goed als het origineel, maar zeker de moeite waard. The Zutons - Why Won't You Give Me Your Love? (cds Deltasonic) Niks mis met die Zutons. Goede live band en af en toe leuke eigenwijze wendingen in de liedjes. Deze single is een teaser voor een nieuw te verschijnen album en smaakt goed, ondanks de dreigende saxofoon- en gitaarsolo. Gelukkig blijven die binnen de perken. Job de Wit draait: The Knife - Silent Shout (Rabid/Cooperative Music/V2) Eigenlijk bijna nergens anders naar geluisterd deze week en dat was echt niet alleen omdat ik er elders een recensie van ging schrijven. Het vorige album van The Knife wist me, ondanks de geweldige Single van de Week Heartbeats, niet echt te raken. Opvolger Silent Shout is een synth-pop-plaat zoals ik er nog nooit één heb gehoord, een fantastische trip langs de hartstochten van een toch geniaal broer-zus-duo, een uniek geluid en onpeilbare songs. T.I. - What You Know (12-inch, Grand Hustle/Atlantic/import VS) Zijn a.s. nieuwe cd heet King en daar kijken ze in het Zuiden van de VS helemaal niet raar van op. Hier in Europa hebben we geloof ik nog niet helemaal in de gaten wat de status van rapper T.I. voorstelt maar deze magistrale single kan een hoop corrigeren. Nee, ik heb inderdaad geen idee van de activiteiten waar T.I. over rapt maar die rillend dikke synthesizermelodie waarover het gebeurt, wekt de indruk dat ze zo zijn voordelen bieden. Oliver Huntemann - Radio (cd: Fieber, Gigolo/News) Vorig jaar september was het al een goede 12-inch en nu is het misschien wel de beste track op de nieuwe cd van de Bremense vet-geluid-producer Oliver Huntemann. In de eerste helft van de jaren negentig maakte hij furore met trance-act Humate maar sinds enige tijd is de H-Man één van de meest consistente leveranciers van toffe electro-house. Fieber is eindelijk weer eens een dance-album zonder huiskamerpretenties: gewoon twaalf dansvloerkrakers, en de goede singles staan er dus ook op. Robin Geurts draait: Skokotronic - Heb Jij Zin Om Te Dansen (speciaal voor 3VOOR12/Rotterdam) In Rotjeknor hebben ze door hoe dat nieuwerwetse Myspace werkt. Laptopartiest Skokotronic (denk About, maar dan in het Nederlands) deed speciaal voor de nieuwe MySpacepagina van 3VOOR12/Rotterdam een leipe 80's-knaller, Heb Jij Zin Om Te Dansen. Melige tekst en hele vuile synths. Op zijn eigen pagina vind je dan weer bijvoorbeeld Die Andere Chick (Remix), dat klinkt als Het Goede Doel geremixt door Jacques Lu Cont. www.myspace.com/3voor12rotterdam Just Blaze - Bored (op zijn Myspace-pagina) Nu is MySpace het doelwit van een kleine mediahype, dus het kan zomaar dat het over veertien dagen al weer ' not done' is om er een profiel te hebben. Ga nu dus heel snel naar de pagina van hiphop-producer Just Blaze, die u nog wel kent van Jay-Z en Kanye. In een verloren uurtje in de studio verknipte hij Superfreak van Rick James in een meesterlijke beat. Daaroverheen een soort van voicemailberichtje voor de bezoekers. "I'm a Myspace-gangsta, son." Humor om te lachen, maar over een maand niet meer. Nu luisteren dus. www.myspace.com/justblazeradio Vice Magazine Launch Party (Amsterdam Studio's) Voicst was goed, The Klaxons waren beter (punkrock die teruggrijpt naar de rave-dagen), en Mr Wix en vrienden maakten er een fijne pokkezooi van. Gratis bier, leuke meisjes, een uur wachten en vechten in de garderobe en ik was ook veel te laat terug op de redactie. Met andere woorden: het was real. Leonieke Daalder draait: About - Think Niles Drink (cd Bongo; Cock Rock Disco/Konkurrent) Hoe vaker je dit nummer draait, hoe beter het wordt. In het begin overheerst de gefreakte chaos , maar na een paar keer valt alles op zijn plaats. Met een heerlijk refrein: Promise me no waterworks, you know the game! Wudstick - Doemalauw (single Goofdlife/Universal) Clever spelend met muziek en woorden. De perfecte mix tussen slick en slim. En dan ook nog een heel aardige jongen. Dit wordt een ster. Geen twijfel over mogelijk. Mohammed 'Jimmy' Mohammed - Takkabel (Terp Records) Jimmy komt uit Ethiopie, is blind, is een vriend van The Ex en maakt opzwepende muziek. Stuwende drums, schelle Afrikaanse stemmen, warme gitaren en excotische melodieen.. Mooi! Thomas van Aalten draait: Soviet Sex en Blue Murder - Archiefmateriaal uit de jaren 80 In verband met een artikel waar ik aan werk over wijlen alleskunner Maarten Ploeg, 'ploeg' ik aardig wat materiaal door, rechtstreeks uit handen van Ploegs naasten. Waaronder fenomenale filmopnames uit de jaren 80. Ploeg was in die tijd frontman van Soviet Sex en later Blue Murder. Soviet Sex, dan nog met een piepjonge new romantic versie van Peter Klashorst op bas. Onwaarschijnlijk gruizig, kil en bizar maar zo krachtig. Beelden in de oefenruimte en Doornroosje (?). Totaal weird en toch al heel erg goede liedjes, waaronder een cover van de Joe Jackson hit "Is She Really Going Out With Him", die klinkt alsof Alan Vega zich erover heeft ontfermd. Die kille drummachines! Monotoon orgel! Prachtig. Maar het leukste voor het laatst bewaard: Blue Murder bij BBC's The Tube (1985), VPRO Het Lab (1986) en een show op Sky Channel waarbij clips gerecenseerd worden (Afzien! avant la lettre) en punten gegeven worden voor de beste clips. Blue Murder laat met hun simplistisch gefilmde Talk Talk Talk vol bontgekleurde kostuums het 'getekende' clipje van A-Ha (Take On Me) ver achter zich... En terecht! Mark Z. Danielewski - Het Vijftig Jaars Zwaard (Boek, Bezige Bij, 2005) Danielewski is een auteur die over honderd jaar beschouwd zal worden als een van de de belangrijkste van deze tijd. Leverde hij met Het Kaartenhuis (in het kort: een gezin woont in een huis dat aan de binnenkant groter is dan aan de buitenkant) al een bizarre trip vol typografische acrobatiek, verstopte verhaallijnen in voetnoten, verzonnen dictaten en secundaire literatuur, met Het Vijftig Jaars Zwaard lezen we een demonisch sprookje waarvan de opmaak van de tekst in de vorm van een zwaard is. "Only Revolutions (working title: THAT)" is de opvolger - komt uit in september, en zal ongetwijfeld nog meer trucs uithalen met ons vermogen om te beoordelen wat wij nog verhaal of roman noemen. Lang leve de verwarring. Associates - Fourth Drawer Down (Album, 1980) Tell Me Easter's on Friday, wat een prachtig nummer is dat. Ik luister natuurlijk naar de re-release op cd, allemaal gemixt door bassist Michael Dempsey, die ooit ook zijn ding deed bij The Cure. Onthoud dit: "Het bewijs dat drums die niet klinken als drums de mooiste drums zijn, samen met de drums van een drum machine, natuurlijk." En die teksten! Tell me Easter's on Friday / And I'll splint my hips / Tell me Easter's on Friday / And I'll bruise my lips / And if i must be frank well I must be tone deaf / Tell me Easter's a drag adjourned / Tell me why, when and where. Edwin Valent (Bruut!) draait: Raised Fist - Sound Of The Republic (Burning Heart) Als groot fan van deze Zweeds hardcore kloppers viel deze nieuwe plaat me een beetje koud op m'n dak. De sound is weer ouderwets Raised Fist. Daar lag het niet aan. Alleen na zoveel jaar gebruiken ze ineens 'softe' en zangerige zanglijntjes en achtergrondkoortjes... 'Nu'-achtige dingen dus. Niet echt functioneel en zeker niet Raised Fist! Maar niets is zwart-wit in het leven, want van de andere kant: als je niet bekend bent met de voorgeschiedenis van deze Zweden is het gewoon een meesterlijke plaat waarop catchy hooks bizar goed afgewisseld worden met bruutheid. Een plaat die je gewoon in huis MOET hebben dus. (release 10 april) Sworn Enemy - The Beginning Of The End (CM) Boem! Wat een nieuwe plaat van Sworn Enemy zeg! Bij het aanzetten van deze plaat ruik je gewoon de zweetlucht van 'n vette moshpit en voel je de energie van een clashende Wall Of Death. Ook verplichte kost. (release 2 mei) Sick Of It All - Death To Tryants (CM) Deze bejaarde hardcore vakbroeders uit New York doen al 20 jaar hetzelfde. En das mooi. (release 18 april)