3VOOR12 recenseert Disque Pop (week 31): Various

The World Is Gone luistert als een soundtrack

Wat doe je als muziekliefhebber als je in het afgelopen jaar een reeks mooie vinylsingletjes kreeg voorgeschoteld onder de naam Various Production? Juist, dan kijk je uit naar het hele album. In september verschijnt de cd The World Is Gone. Echter, sinds afgelopen weekeinde is het album al in de iTunes winkel te vinden. En dus is The World Is Gone van Various Download Pop De La Semaine.

The World Is Gone luistert als een soundtrack

Hater, Sir en Foller waren drie 7”-singles die 3VOOR12 het afgelopen jaar de oren deed spitsen. Het waren ene Adam en ene Ian die achter de artiestennaam Various Production schuil bleken te gaan. En dus was het uitkijken geblazen naar het debuutalbum van de twee. In september komt de cd. Maar de digitale winkel van iTunes verkoop de tracks al. En dus kozen wij The World Is Gone alvast tot Disque Pop De La Semaine. Of beter: Download De La Semaine. Adam en Ian hebben inmiddels de toevoeging ‘Production’ laten vallen. Gewoon Various dus. En die naam dekt behoorlijk de lading. The World Is Gone luistert als een verzamel-cd. De twaalf tracks, waaronder ook twee van de oorspronkelijke singletjes, schipperen tussen folk en sferische dub. Mensen die bij beluistering van de Disque Pop van afgelopen week, Alice Rose-Tales Of Sailing, de duimen enthousiast omhoog staken, zullen The World Is Gone kunnen waarderen. Want ook deze week wisselen popstructuren en langere monotone sferen elkaar moeiteloos af. En ook deze week komt het geluidenpallet rechtstreeks uit de dance clubs. Thunnk is een aardige binnenkomer. Kort, bondig en even snuffelen aan alle geluiden die op The World Is Gone voorbij komen. Circle Of Sorrow had bijna van sixties ikonen Melanie of Joni Mitchell kunnen zijn. De vertraagde drumklappen zorgen voor een bijna onophoudelijke onweersbui op de achtergrond. Met dit soort nummers in de iPod komen we de herfst wel weer door! En of het nu dub of dub-step heet, je zou Don’t Ask eigenlijk ook gewoon een reggaenummer kunnen noemen. Ook hier is het de aparte sfeer die het nummer bijzonder maakt. De dreigende synthbassen bepalen het ritme terwijl de galmende gitaartjes en drumgeluiden zich er doorheen weven. Opvallend is dat de nummers met vrouwenstem een stuk intiemer klinken dan die waarop een man (Ian, Adam?) te horen is. Zo is Soho door de echo en vervorming behoorlijk afstandelijk. Ook Sir -met toffe beuk- komt van verre. Terwijl de vrouwenstem in Lost bijna in je oorschelp lijkt te huizen. The World Is Gone van Various is niet bepaald een zonnig zomeralbum te noemen. De sfeer is over het geheel donker, kil en afstandelijk. Maar who cares? Wie zich eenmaal in laat met de wereld van Adam en Ian zal deze niet snel loslaten. Laat de herfst maar komen!