Ieder mens heeft een sluimerende smachting naar ongecompliceerde muzak. Sommigen proberen deze oerdrift te onderdrukken, anderen laten hem gloreren. Nu de krokusvakantie ten einde loopt en een waterig lentezonnetje zijn eerste stralen over de bedauwde velden schijnt, is de tijd rijp om je puristische inhibities af te werpen en je over te geven aan je zwoele zelf. Roze bril op, breezer ter hand en al huppelend de lente tegemoet. De soundtrack voor deze muzikale bevrijding brengt het label van Basement Jaxx. Op Atlantic Jaxx Recordings - A Compilation 2 zette het Londense tweetal nog even alle moeilijk verkrijgbare twelve inches van de afgelopen negen jaar op een rijtje. Naast henzelf krijgen ook de Housebreakerz, Yen Sung en Phil Linton een ereplaats op deze lichtvoetige verzamelaar. Een trompet toetert gedwee, een Braziliaanse zingt van "Po-po-pa-po-pee". Welkom in de supermarkt des levens. En je hebt geluk, want deze week ligt bij Atlantic Jaxx alles in de bonus.
Het label Atlantic Jaxx is zo'n twaalf jaar geleden opgezet door Felix Buxton en Simon Ratcliffe, samen beter bekend als de wereldberoemde houseformatie Basement Jaxx. De eerste Atlantic Jaxx compilatie uit 1997 bevatte hun hits Fly Life en Samba Magic, die nog steeds als klassiekers gelden in de ondergrondse housescene. Op Compilation 2 is te horen hoe het label is uitgegroeid van een ondergronds houselabeltje tot een internationaal vermaard handelsmerk voor een smeltkroes aan gelikte muziekstromingen. Van het r-'n-b-esque Don't Stop van Phil Linton en het balladachtige I Love U Baby van Gwyn Jay Allen tot het rauw We R Computa en het pompende City People van Basement Jaxx. Alles van Latijnse tot Germaanse invloeden zijn op deze tweede verzamelaar terug te horen.
Terug naar de supermarkt. De plaat bouwt langzaam op, beginnende met Urban Haze van Basement Jaxx. Terwijl je naarstig in je broekzak zoekt naar de halve euro voor je karretje, zie je in een ooghoek die ene beeldschone cassière. De middag is nog jong, en de groentenafdeling lonkt. Eenmaal daar aangekomen breken de eerste klanken van Brazil Xplozians Berimbau aan. "La-weeeee-la-weeeee" galmt een hoge mannenstem uit de speakers, terwijl je een tros bananen afweegt. Bij het betasten van de avocado's roffelen de bongo's er lustig op los.
Als de eerste glimp van de zuivelafdeling opdoemt vanachter de kartonnen Atlantic Jaxx mascotte, is het tijd voor Get Down Get Horny van Basement Jaxx. Een jolig orgeltje begeleid je naar de kaasafdeling, die om een onverklaarbare reden de halve supermarkt in beslag neemt. Hier kom je je buurvrouw tegen, die ook wel van Cheddar uit het vuistje houdt. Als Phil Linton zijn liefdesverklaring in het zwoele Don't Stop uit tettert, vraag je haar ten dans. Tempootje erin vervolgens met Basement Jaxx' Better Days en nog even schuifelen op I Love U Babe van Gwyn Jay Allen's I Love U Babe... Jammer dat ze al een vriend heeft. Daar heb je hem al, ongeduldig en lichtelijk gepiqueerd met een pak wasverzachter in zijn hand.
Dan bedenk je je plots dat de kat ook al een week aan de droge brokjes zit. Je schudt je buren de hand en maakt dat je wegkomt. Geflankeerd door stapels Whiskas blikken en grote zakken kattegrit waag je nog even een paar solopasjes achter je inmiddels halvolle winkelwagen. John Travolta zou trots op je zijn. De opzwepende beats van Sharlene Hectors Holding Me en Yen Yu's Do You lenen zich uitstekend voor je pirhouetten en spaghaten. De diehard muzakliefhebber in je is los. Het serieuze winkelen kan nu pas echt beginnen...
We R Computa, brabbelt de stem op de gelijknamige hit van Basement Jaxx. Hier bij de diepvriespizza's is het nog volop winter, maar dat mag de pret niet drukken. De deur van het vriesvak beslaat en je ziet je eigen adem als je verkleumd een stapel pizza's grijpt. Snel terug naar de broodafdeling dan maar, om je te warmen aan de pasgebakken baguettes. Het bijna punky Help Myself van de Housebreakers wordt onderbroken door de reclame. En dan besef je je ineens dat je bonuskaart nog op de keukentafel ligt. Wat nu?
Venga Chica, heet de track van Afro Fiesta die vervolgens de supermarkt vult met meer lichtvoetigheid. Oh ja, de lente in je bol. Je favoriete cassière heeft jou inmiddels ook gespot en even lijk je een knipoog bij haar te bespeuren. Je vraagt je heimelijk af hoe ze er zonder dat verschrikkelijke uniform uit zou zien. Je sluit je aan in de rij als de blazers van Basement Jaxx' U Took My Love er nog een schepje bovenop doen. Kom maar op met die zegeltjes! Gelukkig mag je de bonuskaart van je iemand achter je lenen, anders sta je straks niet alleen met je bek vol tanden maar ook nog met te weinig geld in je portemonnee. Als City People van Basement Jaxx je winkelbezoek en het album ten einde luidt, weet je wat je te doen staat. Je vraagt de kassadame om haar nummer en ze geeft het nog ook.
Voor hen die niet vies zijn van een flinke portie lichtvoetigheid of een blokje kaas op zijn tijd is Atlantic Jaxx Compilation Vol. 2 de Disque Pop de la Semaine. Maar wie prat gaat op zijn verfijnde smaak kan beter naar de traitteur, of gewoon de Disque Pop van vorige week nog even op repeat zetten.
3VOOR12 bespreekt Disque Pop (week 9): Atlantic Jaxx – A Compilation Vol. 2
Lentefähige muzak van een Londens undergroundlabel
De laatste compilatie van Atlantic Jaxx kwam uit in 1997. Het label heeft in de negen daaropvolgende jaren flink wat moeilijk te krijgen twelve inches uitgebracht. Tijd dus voor het heruitbrengen ervan, moeten eigenaren Basement Jaxx hebben gedacht. Het resultaat is een verzameling zwoele muziek die voor puristen een no go is, maar voor de minder kritische mens een verademing. Kom maar op met die lente.