Het is altijd lastig een demo van drie liedjes te recenseren. Zo'n demo is namelijk het visitekaartje van aanstormend talent en moet dus kritischer beluisterd worden dan een single van drie liedjes, waar vaak wat opvullers op staan. Op een korte demo horen idealiter alleen maar knallers. Je wilt immers indruk maken. Het eerste liedje van de demo van Syne ('Misjudged') begint met een goede sfeervol galmende intro, waarna de plaat lekker overgaat naar een wat steviger geluid. Een eerste stijlaanduiding die te binnen schiet is Creed-achtig, maar van deze notie blijft al na korte tijd niets over. Het liedje wordt gekenmerkt door veel overgangen en raakt veel muziekgenres, maar is desondanks moeilijk in een hokje te plaatsen. Het tweede liedje ('One Moment') begint met een zeer sfeervolle vette basintro, die plotseling wordt afgekapt door het geluid van ruig staccato gitaarwerk. Er belooft een explosie van geluid te komen, die echter achterwege blijft en uiteindelijk pas halverwege het derde liedje komt. Dat is erg jammer, want vooral de ruige stukken op het derde nummer ('By Dawn') zijn van goede kwaliteit. 'By Dawn' wordt ingeleid door een stuk dat lijkt op een jaren-zeventig-jamsessie. Het is niet storend, maar het had net zo goed achterwege kunnen blijven. 'By Dawn' is verreweg het beste nummer op de demo. Het is niet alleen erg sfeervol, maar het levert uiteindelijk ook de ruigheid die al bijna tien minuten op de loer lag. Of het klassiekachtige intermezzo erin had gemoeten kun je betwisten, maar het klinkt zeker goed. Jammer alleen dat het wat afbreuk doet aan de structuur van het lied. De demo maakt bij eerste beluistering niet erg veel indruk. De muziek is moeilijk te plaatsen en een aantal overgangen zijn weinig subtiel. Na een aantal draaibeurten verandert die indruk enigszins. De overgangen zijn na een tijdje over het algemeen toch wel redelijk. Alleen 'One Moment' gebruikt te veel stijlen en heeft minder mooie overgangen. In 'By Dawn' mocht de overgang tussen klassiekachtig en metal wel wat beter uit de verf komen. De meeste indruk maken de subtiele solopartijtjes en het goede baswerk op de plaat. De zang is ook goed, maar de plaatsing van de gruntpartijen is niet altijd even overtuigend. Syne heeft veel kwaliteit en potentie, maar moet misschien eens bedenken wat het eigenlijk wil spelen. Als visitekaartje valt deze demo enigszins tegen, maar uiteindelijk zullen deze jongens het zeker verder schoppen dan 3-track demo's.