Een bad in Parijs vormde de opnamestudio van de New Yorkse zusjes Sierra en Bianca Casady, samen CocoRosie. Via tapejes aan vrienden verscheen uiteindelijk het album La Maison De Mon Rêve op het vermaarde indielabel Touch And Go. Je begrijpt dat hun tere muziek nogal lo-fi klinkt. “Eerst namen we op zonder veel kennis van techniek, maar daarna raak je verslaafd aan dat geluid”, bekent Bianca. Hoe ouder een tape wordt, hoe specialer het gaat klinken. Het produceert een geluid dat je nooit met digitale techniek kan bereiken.” Hun moeder is lerares, hun vader shamaan priester. De zusjes leidden een nomadisch bestaan. Sierra wilde uiteindelijk operazangers worden in Parijs, Bianca kwam daar op bezoek en bleef er hangen. Toch spraken de twee zusjes nauwelijks Frans. Dat geïsoleerde leventje zorgde voor een heel bijzonder resultaat. Bianca: “Het kwam voort uit een heel pure plek, waar geen plaats is voor stress. We hadden ook niet de intentie om het op de plaat ook uit te brengen. We behandelden het alsof het zomaar een opnameproject was.” Moeilijk te herhalen voor een volgende keer? “We hebben geen behoefte het te herhalen, zijn geïnteresseerd in de mysterie van het scheppen. We willen onszelf verrassen met iets dat we totaal niet verwachten.” Bij liveconcerten van CocoRosie worden Bianca’s kinderlijke tekeningen geprojecteerd, die seksuele uitspattingen niet ontwijken. Vrouwelijke figuren met een paardenmasker, die door een zeeman van achteren worden genomen bijvoorbeeld. “Ik denk dat ik teken zoals een kind. Ik voel me aangetrokken tot kunst van kinderen. Hun mentaliteit is nog niet aangetast door kunstkritiek, politiek of normen en waarden. Het is heel puur. Sommige van mijn beste tekeningen heb ik gemaakt met mijn neef en nicht op vakantie…” Luister naar het hele interview met Bianca Casady van CocoRosie.