3VOOR12 draait veel live London Calling, The Ex en Dizzee Rascal

Een kijkje in cd-spelers, iPods en harde schijven in week 47

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

Een kijkje in cd-spelers, iPods en harde schijven in week 47

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Sander Kleinenberg - The Fruit (Little Mountain/Astral Music) release: 29 november Disque Pop de la Semaine: The Unicorns - Who Will Cut Our Hair When We're Gone? (Ruff Trade/Konkurrent) 3FM Megahit: Green Day - Boulevard of Broken Dreams (Reprise/Warner Music) Clipper: Franz Ferdinand - This Fire (Domino) 3VOOR12 Top 10: 1. London Calling (12/13 november, Paradiso) Het blijft één van mijn favoriete festivals. (Herman Roggeveen) Over The Go! Team: live bijna niet meer te begrijpen. (Robert Lagendijk) Over Art Brut: Er zijn te weinig van dit soort mensen. (Ron van der Sterren) 2. Dizzee Rascal live in de Melkweg (Amsterdam, 17 november) Ook met mijn beste grime- en dubstep-plaatjes kon het daarna alleen maar minder worden. (Job de Wit) Ter ere van het bezoek van de number 1 garage/grime/UK hiphop-mc afgelopen woensdag in de Melkweg luister ik deze week fanatiek naar de nieuwste single van zijn tweede album Showtime. (Kees de Koning) 3. The Ex live in Club 3VOOR12 (Desmet Studio’s, Amsterdam, 24 november) Op The Ex word ik alleen maar trotser. (Niels Post) 4. Half Cousin - The Function Room (cd, Gronland/Konkurrent) Folk met een samplertje. (Menno Visser) 5. City Of Caterpillar - City Of Caterpillar (cd, Level Plane/Sonic Rendezvous) Je zou het bijna psychedelisch kunnen noemen. (Joris Wiegersma) 6. Joel RL Phelps The Downer Trio - Customs (cd, 12XU/Konkurrent) De Silkworm-voorman weet weer waar hij de distortionpedalen heeft laten slingeren. (Robert Lagendijk) 7. Nancy Sinatra - Nancy Sinatra (cd, Sanctuary/BMG) Bijna mag ze met pensioen. (Herman Roggeveen) 8. I Wayne - Living in Love (7-inch, VP/Walboomers) De nieuwe messiah uit Jamaica heet I Wayne. (Kees de Koning) Let op hem!!! (Andrew Makkinga) 9. The Dears live in Paradiso (Amsterdam, 15 november) Ik maakte me grote zorgen. Maar er is hoop. (Ron van der Sterren) 10. Gwen Stefani - Love Angel Music Baby (cd, Interscope/Universal) Nog niet tegen een heel leger rockisten schiet ik in de verdediging als ik deze ultieme jaren-tachtigpastische van de No Doubt-zangeres aan mijn hart druk. (Job de Wit) De lijstjes: Job de Wit draait: Dizzee Rascal live in de Melkweg (Amsterdam, 17 november) Misschien wel het leukste van opwarm-dj zijn, is je fantastische positionering als de hoofdact begint: een eigen VIP-hokje mid-vooraan op het balkon. Na korte shows op Rotterdam Import, Urban Nation XXL en Lowlands was dit dan eindelijk de glorieuze Dizzee-totaalervaring, waarin de 20-jarige MC scherp, helder, sympathiek en vermakelijk liet zien dat hij het niet alleen in de studio maar ook op het podium helemaal onder controle heeft. Ook met mijn beste grime- en dubstep-plaatjes kon het daarna alleen maar minder worden natuurlijk. Bloc Party live op London Calling in Paradiso (Amsterdam, 12 november) De jaren-tachtig (waarover snel meer) galmden na op de eerste avond London Calling. Zo ook bij Bloc Party, maar gelukkig niet in het kapsel van zanger Kele Okereke (zoals vaker bij Nigerianen, schep ik er plezier in zijn naam te typen) of in enig misplaatste "new wave"-pathetiek. Los van de net goed galmende gitaarklank overtuigde Bloc Party met onweerstaanbare songs, opzwepende dynamiek en de beste zanger van het festival. (Ik moest de tweede avond helaas ontbreken, maar durf die bewering niettemin best overeind houden). Gwen Stefani - Love Angel Music Baby (cd, Interscope/Universal) Nog niet tegen een heel leger rockisten schiet ik in de verdediging als ik deze ultieme jaren-tachtigpastische (niet origineel!) van No Doubt-zangeres (verdachte hitparadeband!) Gwen Stefani (een aantrekkelijke vrouw, ook dat nog!) aan mijn hart druk. De single (de eerste track) is eigenlijk het minst leuke nummer (sorry), maar daarna vliegen de hits je om de oren. Wie het echt weten wil: Dr. Dre, The Neptunes, André 3000 en New Order zelf doen achter de schermen mee, allemaal reuzecredible, maar daar gaat het dus niet om. Andrew Makkinga draait: Emerson Vermaat - Misdaad Migratie en Cultuuur (Aspekt) Emerson Vermaat is een ervaren onderzoeksjournalist. Hij studeerde rechten in Leiden en houdt zich al jarenbezig met bestudering van ciminaliteit en terrorisme waarover hij en groot aantal tv-programma’s maakte. Voor dit boek raadpleegde hij vertrouwelijke bronnen bij politie, justitie, en uit criminele milieu. I Wayne - Lava Ground (7-inch) en Free the People (7-inch, Farmer Man/import JA) I Wayne is het 24-jarige rootstalent uit Portmore (Kingston). Hij staat momenteel met zijn hit Can’t Satisfy Her in alle reggae-charts. Let op hem!!! Eric Robertson - The Vault Vol 1.5 (Steelpetal/import VS) Erg goed album van de talentvolle soulzanger. Hij schreef, acteerde, studeerde af aan Howard University en staat symbool voor de volgende generatie soulartiesten uit de VS. Menno Visser draait: Half Cousin - The Function Room (cd, Gronland/Konkurrent) Folk met een samplertje, soloproject uit de Orkney-eilanden. Levert vaak originele ritmische ideeën op. Hopesfall - A Types (cd, Trustkill/Roadrunner/CNR Music) Metalpop met de nadruk op melodie uit het Amerikaanse Charlotte. Stormachtig album dat over de hele linie overeind blijft met als topper The Ones. Thomas Dybdahl - That Great October Sound (cd, Glitterhouse/Munich) Ja, het is al november en ook al 2004. Toch even signaleren, want was er ook bij mij doorheengeglipt: deze Noorse singer-songwriter weet hoe te arrangeren en heeft een prachtige hoge stem. Als hij geen Noor was geweest, maar Brit of Amerikaan, was hij al vast heel beroemd. Voor alle fans van Jeff Buckley, Damien Rice en aanverwante onthaastende artikelen. Dat je het weet. Ron van der Sterren draait: The Dears live in Paradiso (Amsterdam, 15 november) Ik maakte me grote zorgen. Mijn nieuwe helden deden het volgens de getuigen vrijdag niet goed op London Calling. Maar toen ik ze maandag zag invallen voor het zieke Snow Patrol, bleven ze overeind. Soms al te veel Led Zeppelin, maar soms ook de magische schoonheid van het album. Ik heb hoop. Het komt goed. Bob Marley - zwerfvuil op de iPod (Island/Universal) Geen idee hoe het erop komt. Geen idee ook wat het is. Maar toen ik afgelopen maandag ergens Bob Marley hoorde en er nog maar weer eens achter kwam hoe goed dat eigenlijk is, checkte ik meteen mijn kleine witte vriend. En jawel hoor, hij had het in huis. De laatste stap naar het nieuwe luisteren, waar je alles wat je wil horen direct tot je beschikking hebt. Art Brut live op London Calling in Paradiso (Amsterdam, 13 november) Hahahaaaaahaha!!! Mensen die ’s middags eerst gezellig naar het Van Gogh Museum gaan, daarna op het podium dingen als “Go home and form a band” roepen en daarna nog drie keer je pad kruisen met in de hand telkens een andere bijna lege fles sterke alcoholische drank, die mensen, daar zouden er meer van moeten zijn. Kees de Koning draait: I Wayne - Living in Love (7-inch, VP/Walboomers) De nieuwe messiah uit Jamaica heet I Wayne. Zijn eerste single Can't Satisfy Her draaien we al weken grijs in XL. Dit is de nieuwe favoriet. Kan niet wachten op zijn album. Nas – Street’s Disciple (Ill Will/Columbia/Sony Music) release: 29 november Het nieuwste dubbelalbum van Nas. Zoals met de meeste dubbelaars geldt ook hier dat het een briljante cd was geweest maar het is zeer zeker een goede dubbelaars. Uitschieters zijn War, Disciple en Getting Married. Dizzee Rascal - Dream (XL/V2) Ter ere van het bezoek van de number 1 garage/grime/UK hiphop-mc afgelopen woensdag in de Melkweg luister ik deze week fanatiek naar de nieuwste single van zijn tweede album Showtime. Niels Post draait: Mike Ladd live in Ekko (Utrecht, 22 november) Busdriver, Rob Sonic, Beans en uiteindelijk Mike Ladd zorgden voor een geweldige maandagavond. Al kwam die aanvankelijk wat moeilijk op gang. Mike Ladd ontpopt zich live als een geïnspireeerde hiphop-punk, en zo zie ik het graag. Jammer dat, in mijn ogen, deze Treacherous Four Fantastic Breakout Tour zo geruisloos aan het land voorbij is getrokken. The Ex live in Club 3VOOR12 (Desmet Studio’s, Amsterdam, 24 november) Dit land heeft dan wellicht steeds minder om trots op te zijn, op The Ex word ik alleen maar trotser. "About the only bands from punk's original era that are still as bracing and original as The Ex are Wire and The Fall." aldus Pitforkmedia.com. Sluit ik me helemaal bij aan. Bloc Party, The Rakes en Sons and Daughters live op London Calling in Paradiso (Amsterdam, 12 en 13 november) Hoewel het over het algemeen wel erg veel van hetzelfde (lees: Franz Ferdinand-achtige, al dan niet bewust) was, waren er een paar acts die ver boven de middenmaat uit kwamen. En voor mij persoonlijk waren dat bovenstaande. Robert Lagendijk draait: Money Mark - Never Bend (cd: Demo? or Demolition, Different/import GB) Ineens scheen mijn favoriete liedje van de afgelopen maand al in mijn iPod te staan. Waar het vandaan kwam, wist ik eigenlijk niet. Ook niet wie het speelde. Blijkt dat Lux de cd geïmporteerd had en dat het om het nieuwe album van Beastie-vrind Money Mark ging. Never Bend is een briljante popsong! Ze worden nog gemaakt. Album dus nog niet in Nederland verkrijgbaar. Joel RL Phelps The Downer Trio - Customs (cd, 12XU/Konkurrent) Phelps rockt er dit keer meer op los dan op zijn voorgaande platen. De Silkworm-voorman weet weer waar hij de distortionpedalen heeft laten slingeren. Mooi opgenomen ook! The Go! Team live op London Calling in Paradiso (Amsterdam, 13 november) Het punky Art Brut was één hoogtepunt van deze editie van London Calling. The Go! Team het andere. Op cd al wonderlijk. Live bijna niet meer te begrijpen. Joris Wiegersma draait: Burn The Elite - demo (cd-r) Toch leuk om de demo van mijn eigen (ex-)bandje weer ’s op te zetten. Lekker rommelig, maar toch best mooi geworden. Tien hardcorepunknummers in drie dagen opgenomen en afgemixt, en ik ben er trots op! City Of Caterpillar - City Of Caterpillar (cd, Level Plane/Sonic Rendezvous) Lang uitgesponnen melodiën, intelligente teksten en zo nu en dan een furieuze uitval. Deze postpunkband is zou je bijna psychedelisch kunnen noemen. Zeven nummers in 44 minuten. Maar ja, dat krijg je als je jazz in je muziek gaat verwerken. Eminem - Mosh (cd: Encore, Shady/Aftermath/Interscope/Universal) Wat een clip! Wat een woede! Als je George W een weapon of mass destruction noemt, kan je bij mij al niet meer stuk maar als je dat dan ook nog verpakt in zo'n boos en donker nummer, vind ik je fantastisch. Het enige nadeel vind ik het slot. Met stemmen krijg je een dictator als Bush niet weg, daar zal heel wat meer voor moeten gebeuren. Herman Roggeveen draait: Half Cousin - The Function Room (cd, Gronland/Konkurrent) Knippen, plakken, nog een paar koortjes inzingen, een paar kekke gitaar- en drumsolo's ertussen en klaar. Kunstig album dat ook nog eens enorm aangenaam klinkt. London Calling in Paradiso (Amsterdam, 12/13 november) Het blijft één van mijn favoriete festivals. Ook dit keer was de line-up meer dan oké. Met als uitschieters de intense new wave van The Bravery, de opgepoetste britpop van The Departure en de woestijnrock van Sons And Daughters. Nancy Sinatra - Nancy Sinatra (cd, Sanctuary/BMG) Bijna mag ze met pensioen, eerst levert ze nog dit titelloze plaatje af. Met behulp van niet de minste artiesten zingt ze een heel album vol dat uiterst plezierig is om naar te luisteren. Knap. Evert Nijkamp draait: The Monroes Vandaag 3 namen noemen is een makkie: allereerst de beste nwe nederlandse band die ik in jaren gezien heb. Ze komen uit Groningen natuurlijk, 3 heren en een dame. Een CD-R met 4 goede nummers en twee echte hits is net uit, er zijn plannen voor meer, maar het fijne weet ik er niet van. Het zit in de sixties/garage/soul hoek, maar de Detroit Cobras gaan het 28 november (VERA) nog lastig krijgen, want live zijn ze geweldig (zag ze gisteren in 't ORKZ waar Ramses trouwens erg goed boekt, een aanrader). Volgens mij worden alleen homo's niet verliefd op zangeres Josje, zij zal wel het beste zijn wat de nederlandse klei leverde sinds ... sinds ... sinds ... Mariska Veres ? Maharajas Liedjes liedjes liedjes, een geweldige zweedse band met een geweldige plaat. Afgelopen woensdag in VERA een 10. A-Frames Net uit hun 4e single, net gescoord hun eerste LP (2002, de 2e is uit 2003), alles is geweldig aan deze "masters of the danceable garagewave". Wanneer komt deze band naar Nederland ?