Persoonlijk kan uw gastheer niet door de platen van het Deense Under Byen heenkomen. Wat een gefröbel. Maar we zijn de beroerdsten niet bij Club 3voor12 en hé, er is een markt voor, dus wij dachten, we zetten ze gewoon een keer neer. Wisten wij veel dat ze live enorm indrukwekkend zijn. Adepten van het Deense kollektief hadden ons gewaarschuwd voor spontane verliefdheden op voorvrouwe Henriette, maar de aanblik van deze dame in bloemetjesjurk lieten we gaarne schieten voor de MUZIKALE vermogens van het stel. Want daar was de lol te beleven. Heel subtiel legde ook de lichtvrouw weinig nadruk op de verschijning van de zangeres, zodat ze opging in een muzikale trip, die met weinig te vergelijken valt, of we moeten hier het Björk-woord laten vallen. Doen we niet. Hulde. En als we dan toch een babe-van-de-week trofee uitdelen gaat die naar de bassiste van Under Byen. Trouwens, dat zingende-zaag-door-een-fuzzbox-gedoe van violist Nils mocht er ook wezen. Broken Social Scene is een gezellig stelletje ongeregeld uit Toronto, Canada dat huizen, bedden en studio’s met elkaar deelt, zoals opgemerkt door de sympathieke frontman Kevin. Anders dan bij andere Canadese kollektieven als Do Make Say Think en Godspeed You Black Emperor beweegt zich Broken Social Scene zich op muzikaal vrij tradtionele grondslag, maar met 9 man op het podium onstond er toch een vrij uniek geluid, en een hypnotiserend optreden. Rode wijn, gitaren met twee snaren, managers die zangeressen werden en omgekeerd: het spelplezier en de liefde voor het publiek spatten er van af. Ook op de na-borrel bleek BSC een bizar, groepsknuffels en bierdelend zooitje. Heel tof. En toen we de volgende dag hoorden dat het hotel ons een aantal kamers niet in rekening bracht 'omdat diverse Canadese gasten bij elkaar op de kamer had geslapen' konden wij een grijns niet onderdrukken. Het grijnzen verging ons vrij snel bij het uit Parijs afkomstige, maar in Berlijn woonachtige electro-trio Sex In Dallas. Hun single Everybody Deserves To Be Fucked had onze aandacht getrokken, maar dit totaal onervaren trio bakte er weinig van. De beats waren slap, de songs langdradig, de stage-act niet aanwezig, en zangeres Mohini zo verlegen dat het soms leek alsof we op een voorronde ‘dance’ van de Grote Prijs van Nederland waren beland - in Hoogeveen. Daar zou het jury-rapport vernietigend zijn. Uw gastheer houdt het bij een beleefd: “Moet nog aan gewerkt worden.” En met deze historische laatste woorden neem ik afscheid van alle Club 3VOOR12luisteraars en -bezoekers, want we zijn pas in september weer terug. Bedankt für die Bluhme en die fijne taart die we om 24.00 uur mochten ontvangen. Ondertussen blijft uw gastheer wel op de radio met de intieme radio-sessies in de Club 3VOOR12 Salon, waarin we in de volgende uitzending de nominaties bekend maken van een nieuwe Nederlandse Popprijs... Luister of jouw bandje er ook bijzit. Niet voor publiek toegankelijk, wel beluisterbaar via joe radio of computerke. Tot daar.