Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Bloc Party - Banquet (Wichita/V2) Disque Pop de la Semaine: The Hives - Tyrannosaurus Hives (Polydor/Universal) 3FM Megahit: Keane - Everybody's Changing (Island/Universal) 3VOOR12Clipper: Kings Of Convenience - Misread (Source) 3VOOR12 Top 10: 1. !!! live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli ) 05 Days Off had zich geen betere openingsavond kunnen wensen. (Herman Roggeveen) Het moet en zal een feest worden, eerder rusten zij niet. (Sander Kerkhof) Niet omdat zes mensen mij feliciteerden met een te gekke show omdat ze dachten dat ik de !!!-frontman was. (Ron van der Sterren) 2. Jamie Lidell live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 15 juli) Zoveel soul in een stereotype blanke Engelsman, dat is gewoon niet te geleuven! (Sander Kerkhof) Laat Boris hier maar eens naar luisteren, dan weet ie hoe hij de soul alive moet houden. (Ron van der Sterren) 3. Squarepusher - Venus No. 7 (Acid Mix) (Warp/Zomba) Hoera, de staafmixer gaat weer in de overdrive. (Lux Janssen) 4. A Girl Called Eddy - A Girl Called Eddy (Anti-/PIAS) Heerlijke Stem. Mooie Songs. Doet me enigszins denken aan Beth Hirsch. (Peter Hoogeveen) 5. Holywater - Sides (Astro/Sonic Rendezvous) En jij maar denken dat er maar één Eddie Vedder is. (Menno Visser) 6. The Cure - The Cure (Geffen/Universal) The Cure is duidelijk met zijn tijd meegegaan zonder de eigen sound te verloochenen. (Herman Roggeveen) 7. Evil Superstars - Can’t Seem To Fuck Things Up (cd: Boogie-Children-R-Us, Paradox/Universal) De geluidskwaliteit is niet om naar huis over te schrijven, maar moeder, wat een songs had deze Belgische all-starband. (Denny Baert) 8. Basti Schwarz op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) Ik stond midvoor op de dansvloer om maar zo veel mogelijk volume in me op te nemen. (Job de Wit) 9. Mr. Oizo - Stunt (F Communications/PIAS) De nieuwe Oizo is snel, simpel en keihard. (Sander Kerkhof) 10. The Carter Family - 1927-1934 (JSP) De eerste opnames zijn van augustus 1927, toen waren mijn opa's en oma's tussen de 5 en de 22. Prachtige muziek, misschien wel de oudste "popmuziek" van de wereld, eigenlijk voor iedere platenkast net zo essentieel als pak 'm beet Elvis, The Beatles, de Stones of Hank Williams. (Evert Nijkamp) De Lijstjes: Lux Janssen draait: Star You Star Me featuring Erlend Øye - Place in My Heart (Kickin/Lowlands) release: 2 augustus Eerst electroshocks en daarna ijskoud verzuipen in de Noorse fjorden. Hele garnizoenen koude rillingen zullen keurig in het gelid over uw ruggengraat marcheren en u zal nog nooit zo hard om valium hebben geroepen. Squarepusher - Venus No. 7 (Acid Mix) (Warp/Zomba) Hoera, de staafmixer gaat weer in de overdrive. Cybercyaankali voor chronisch stotterende laptopdancers. De meest smerige streep zuur die uit uw speakers knalt. diverse artiesten - Andalucia Personal: a Different Travel Guide With CD (Idol Media/Frente Arte) Een boek in een koekblik. Een ansicht uit Ronda. Een reisgids als geen ander van Malaga tot Cordoba. Dansen met Hemingway in discos marcapasos. En op de cd "el mejor de los mejores" dEUS, Tindersticks, Guru Jesus... Muziekmozaïek als een Moorse tegel. Peter Hoogeveen draait: A Girl Called Eddy - A Girl Called Eddy (Anti-/PIAS) Heerlijke stem. Mooie songs. Doet me enigszins denken aan Beth Hirsch. Deze in New Jersey geboren zangeres Erin Moran klimt de bedstede in met voormalig Pulp-gitarist Richard Hawley om een mooi album te verwekken, dat perfect past in het plaatje van de ideale zomeravond. Souls Of Mischief - 93 'Til Infinity (Jive/BMG) Dit plaatje van de Oaklandse formatie blijft me boeien. Dit mede omdat de titelsong voor mij een beetje doorslaggevend was dat 1993 het beste jaar was voor hiphop in de jaren negentig. Met hun stijlvolle flow en ruige maar soulvolle beats blijft deze fantastische cd toch altijd weer in mijn tas steken. The Gift Of Gab - 4th Dimensional Rocketships Going Up (Quannum/Epitaph/PIAS) release: 26 juli Kijk, dit is nu heel andere koek als ik gewend ben van deze frontman van Blackalicious. Deze plaat ligt lekker in het gehoor en heeft een beetje de vibe van het betere werk van Common. Hoogtepunt van dit spiegelende plastic blijft The Writz!, dat ik al geruime tijd op 12"-vinyl heb mogen genieten. The Gift Of Gab blijft je verbazen met zijn lyrics zonder eind, heerlijk. Herman Roggeveen draait: Stateside - Phonograph (Fargo/Bang!) De release van Stateside is nagenoeg onopgemerkt voorbij gegaan en dat is vreemd. Want als Ryan Adams Phonograph had gemaakt (wat niet ondenkbaar is), zouden er talloze recensies en interviews zijn verschenen. Heel origineel is Stateside dus niet, maar dat maakt van Phonograph geen slechte plaat. Integendeel zelfs, ik blijf maar op play drukken. The Cure - The Cure (Geffen/Universal) Afgelopen weekend toch maar eens geluisterd en aangenaam verrast! The Cure is duidelijk met zijn tijd meegegaan zonder de eigen sound te verloochenen. Hoewel niet alle nummers even sterk zijn, is het resultaat verbluffend: sommige nummers, zoals de single The End of the World, blijven dagenlang in mijn hoofd rondspoken. !!! live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) 05 Days Off had zich geen betere openingsavond kunnen wensen. En dat is deels te danken aan !!!, die in de oude zaal van de Melkweg een feestje bouwt. Collega Niels Post verzekerde mij al dat ik !!! goed moest vinden aangezien ik vorige maand ook gecharmeerd was van The Rapture en Spektrum. En hij kreeg gelijk. Oordeel zelf door terug te luisteren naar !!! op onze festivalsite http://3voor12.vpro.nl/05daysoff. Denny Baert draait: Sparta - Breaking the Broken (Geffen/Universal) Bolt lekker deze nieuwe Sparta. In een lagere versnelling dan broertje The Mars Volta, dat wel. Benieuwd wat het volledige album Porcelain zal doen na deze vlotte proloog. Evil Superstars - Can’t Seem To Fuck Things Up (cd: Boogie-Children-R-Us, Paradox/Universal en streaming/mp3 op www.mauroworld.com) De geluidskwaliteit is niet om naar huis over te schrijven, maar moeder, wat een songs had deze Belgisch all-starband. Can’t Seem to Fuck Things Up. Nou Mauro, je zegt daar zoiets. Jason Falkner - Can You Still Feel (Elektra/Warner Music) Komkommertijd, het moment om nog eens in de cd-kast te snuisteren. Falkners muziek is de perfecte soundtrack voor een binnenkamerse zomer. Deze popplaat werd gemaakt door een mannetje dat onder andere op de loonlijsten staat van Air (de dj-stem op Radio #1), Beck, Soulwax, Brendan Benson en Chris Cornell. Men kan het slechter treffen. Evert Nijkamp draait: The Carter Family - 1927-1934 (JSP) Nu het vakantie is eindelijk eens tijd om ook wat aan de country te doen. Na de van 't voorjaar uitgezonden vierdelige serie over de geschiedenis van de country (in Het Uur van de Wolf op Nederland 3) al lang van plan geweest en deze week heb ik 't dus gedaan. Ik heb honderd euro uitgegeven aan oude, klassieke, bij voorkeur voor-Tweede-Wereldoorlogse kuntrie. Deze vijf-cd-box is gewoonweg prachtig, veel vocalen, weinig muziek en mooi. De eerste opnames zijn van augustus 1927, toen waren mijn opa's en oma's tussen de 5 en de 22. Prachtige muziek, misschien wel de oudste "popmuziek" van de wereld, eigenlijk voor iedere platenkast net zo essentieel als pak 'm beet Elvis, The Beatles, de Stones of Hank Williams. diverse artiesten - Bluegrass Bonanza (Proper) Heel veel Bill Monroe op deze box, prachtige muziek, de roots van de bluegrass, een banjo-piel variant op country, uitgevonden door een gitarist van Bill in 1946 ofzo. Ook in de bovengenoemde documentaire, dus prachtig. Freakwater - alles wat ik van ze heb (vijf lp’s, drie 7"-es, één cd) Jaren-negentigband die al begon in 1989 en nu nog steeds bestaat, maar midden in de jaren negentig twee keer in Vera speelde. Geweldig mooi op plaat maar nog mooier live. Altijd gedacht dat dit klassieke country was, maar na die documentaire en de bovengenoemde releases weet ik dat dit superklassieke country is. Ik denk zelfs dat als The Carter Family nu opgenomen had, ze ruiger geklonken hadden dan deze prachtige band met sterzangeres Catherine Irwin. Ze moeten maar weer eens naar The Netherlands komen dacht ik zo. Sander Kerkhof draait: Jamie Lidell live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 15 juli) De geniale gek flikt het ‘m weer. Al beatboxend, bouwt hij met een sampler die zijn stem sample’t dansbare ritmes om er daarna als een krolse poes overheen te zingen. Verslavend simpel en zeer ingenieus gedaan. En als Lidell er in de toegift nog als een volleerde Otis Redding een soulklassieker uitperst, is de verwondering compleet. Zoveel soul in een stereotype blanke Engelsman, dat is gewoon niet te geleuven! !!! live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) Bandleden struikelen over het podium om van instrument naar instrument te komen, zanger Nic Offer en drummer/schreeuwer John Pugh springen de zaal in om het publiek op te hitsen. Het moet en zal een feest worden, eerder rusten zij niet. !!! speelt de songs zo veel mogelijk volgens het recept van het album Louden Up Now en dat is een goede zet. Je weet wat je krijgt en wat je krijgt klinkt vanavond supergoed. Mede dankzij de geweldige geluidsman. Het geluid is eindelijk eens perfect, alle ophef terecht. Mr. Oizo - Stunt (F Communications/PIAS) Lang gezocht, eindelijk gevonden op white label. De nieuwe Oizo is snel, simpel en keihard. Als Alter Ego's Rocker een hit kan worden, dan ook zeker deze verslavende Jean Michel Jarre-techno. Compleet met hele flauwe video te zien op 3VOOR12TV. Job de Wit draait: Legends Of The Underground op Julidans in Paradiso (Amsterdam, 9 juli) Dit schijnt nog maar een voorproefje te zijn geweest (internationale theatertour in 2005) maar wat een waanzinnige dansvoorstelling. Dertig minuten lang schoren vijf verschillende formaties al dan niet in combinatie met elkaar over het podium. Breakdance, ballet en hardcore jazzdance bedacht door Gary Nurse en Levi Graham van Manz Productions, met originele broken-beats en afro-electro (of zoiets) van o.a. Seiji en Domu, uitgevoerd door schattige meisjes, stoere vrouwen en coole kerels. Spectaculair. Basti Schwarz op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) Ik stond midvoor op de dansvloer om maar zo veel mogelijk volume in me op te nemen. De tracks en remixen van de Tiefschwarz-broers kon ik het afgelopen seizoen blind kopen en ongeveer in dezelfde funky synthesizerhousehoek kwam de selectie van dj Basti. Na twintig minuten ging het loos met een plaat van ene Subway en weer twintig minuten later beleefde ik (en velen met mij) een ultiem technomoment met één of andere Plus-8-kraker. Wat moest hier nou op volgen? Juist, weer een andere krankzinnig wrede plaat. Comp - Harder (Def Jam/import VS) Mr. Wix draait deze hiphop-12" al weken in 3voor12XL op 3FM en hij laat me niet los. Comp is een jonge nieuwe rapper uit Baltimore met een ontspannen, zelfverzekerde flow. Hij doet zijn voordeel met een uitgekiende sample van soulzanger Archie Bell, die heel naturel door Comp in de song wordt geïntegreerd. Een droomdebuut, dat liefhebbers van Jay-Z, Mr. Lif of Nas niet aan zich voorbij mogen laten gaan. Menno Visser draait: Felix Da Housecat - Rocket Ride (Freeform 5 Reform) (Emperor Norton/Zomba) release: 26 juli De kleertjes gingen uit toen Felix Da Housecat van de week op 05 Days Off draaide, maar wanneer je zijn muziek stript, komt er nog wat mooiers bloot. Niet Soulwax levert de beste remix van Rocket Ride, maar Freeform 5, waarachter ene Anu Pillai schuil houdt. Simpelweg alles in de goede volgorde gezet, en dan werkt dit electronummer perfect. Komop met die airplay, 3FM! Holywater - Sides (cd, Astro/Sonic Rendezvous) En jij maar denken dat er maar één Eddie Vedder is. Nee hoor, er is een Spaanse reïncarnatie die naar de naam Holywater luistert, en die net zo'n mooie zangerige stem heeft. Meeslepende melancholie uit zonniger oorden, die ook alle Veils-fans zal bekoren. Laat het niet verstoffen in de platenzaak, check het uit in de Luisterpaal. Tigerbeat - 13 Songs (BTT/Konkurrent) Deze Duitsers stonden op het Metropolis Festival, waar ze vrij doorsnee overkwamen, maar deze inderdaad dertien zeer afwisselende songs zijn toch wel een verrassing. Skip de eerste vier nummers met platgetreden Hives-paden door en dan klinken ze opeens hipper dan Radio 4 (Beat Me), meer to the point dan !!! (Come On) of druggier dan Procul Harum (Yours Sincerely). Laat je niet misleiden door een van de lelijkste hoezen van het jaar, dit zijn dekselse Duitsers. Ron van der Sterren draait: Jamie Lidell live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 15 juli) Laat Boris hier maar eens naar luisteren, dan weet ie hoe hij de soul alive moet houden. Squarepusher meets Stijn. Wow! !!! live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) Niet omdat zes mensen mij feliciteerden met een te gekke show omdat ze dachten dat ik de !!!-frontman was. Wel omdat !!! moest vechten voor de zaal en het in het tweede deel won. Felix Da Housecat op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 14 juli) Het was niet heel goed. Maar net als vele anderen liet ook Felix Da Housecat zien wat rock ’n roll-attitude in deze eeuw nog voorstelt. Als vijf security-medewerkers het podium willen zuiveren van een stuk of dertig dance-hotshots die rondom Felix staan te spinnen, grijpt de huiskat in. Het volume gaat op nul en de grote Felix spreekt: "Hey man, these are my friends. They're staying!" Even later is het topoverleg op de gang tussen hoofd security en haar onderdanen: "Ik ga ze niet weghalen. Als hij stopt met spelen, krijgen we die hele zaal over ons heen."