“This song is for the rats Who hurled themselves in to the ocean When they saw that the explosives in the cargo hold Were just about to blow” Na ongeveer twaalf albums van The Mountain Goats zou je je niet meer moeten verbazen over dit soort teksten van John Darnielle. Maar met de onvoorspelbare hersenkronkels van de man kunnen zelfs ’s werelds beste neurologen nog járen plezier beleven. Want hoe komt Darnielle toch bij titels als ‘Linda Blair Was Born Innocent’ en ‘Pigs That Ran Straightaway Into The Water, Triumph Of’? En waarom besluit hij een tweetal humoristische uithalen te maken naar België in ‘Letter From Belgium’ en ‘Your Belgian Things’? Je blijft je bij Darnielle afvragen waar voor hem de scheidslijn ligt tussen fictie en non-fictie en tussen humor en bittere ernst. Niet alleen te teksten zijn interessant, ook muzikaal zijn de Mountain Goats al jaren constant. Kwalitatief gezien dan, want in den beginne was er alleen Darnielle met gitaar. Hij maakte een flink aantal twee minuut durende lo-fi popsongs. Het schelle, wat nasale stemgeluid van Darnielle was ook toen al het opvallendste kenmerk van de berggeiten. Maar na een flink aantal albums met dit concept maakte Darnielle toch de verstandige keuze om – net zoals geestverwant Robert Pollard van Guided By Voices – een wat grotere luxere studio op te zoeken. Niet dat het Goats-geluid opeens vol is geworden, maar beschuldigingen dat de tracks op een urinoir zijn opgenomen, durf je nu niet meer te uiten. De overgang naar het grotere 4AD label zal ongetwijfeld te maken hebben met deze wending, die zich vanaf het in 2002 verschenen Tallahassee manifesteerde. Op We All Shall Be Healed horen we dan ook zo nu en dan violen voorbij komen of een subtiele piano. En dat zonder dat het tamelijk krakkemikkige karakter van The Mountain Goats verloren gaat. Darnielle heeft nog nooit zoveel tijd genomen voor zijn nummers als op We Shall All Be Healed. De vierminutengrens wordt zelfs enkele malen gepasseerd, terwijl dat in het verleden ondenkbaar was voor The Mountain Goats. Hij doet nu ook steeds vaker aan échte popsongs met kop en staart, in dit geval ‘Palmcorder Yajna’ en ‘Letter From Belgium’. Toch kent elk nummer nog de basis van zang en akoestische gitaar. En uiteraard kan Darnielle het ook niet laten om een paar ingetogen nummers in de oude stijl op de plaat te zetten. Die ene uitschieter kent We All Shall Be Healed niet, zoals op voorganger Tallahassee het opvallende anti-liefdeslied ‘No Children’ stond (zing maar gezellig mee: “I hope I Lie, I’ll tell everyone you’re a good wife, and I hope you die.”) Het nieuwe Mountain Goats album kent eerder meerdere favorieten van ingetogen gitaarwerk of tot de popsong. Het is een opvallend sterk album met veel muzikale en tekstuele hoogtepunten. En van het laatste nog eentje om het af te leren: “I eat a couple Milky Ways for breakfast I take my coffee light and sweet Show up for dinner when you tell me to I heap the sugar high and white on everything I eat”