De goede voornemens van Eboman

“Ik wilde er niet zo’n technonerd-ding van maken”

Terwijl het nieuwe jaar nadert, kijkt 3VOOR12 met muzikanten terug op het afgelopen jaar en vooruit naar 2005. Vandaag de goede voornemens van Eboman. Het was relatief stil rond samplekunstenaar Eboman. Daar moet komend jaar verandering in komen. Afgelopen jaar ontwikkelde hij een instrument waarmee hij al zijn gedachten wil omzetten tot beeld en geluid. “Ik hoop dat ik vanaf 1 januari nooit meer een muis hoef aan te raken.”

“Ik wilde er niet zo’n technonerd-ding van maken”

WAT VOOR JAAR WAS 2004 VOOR EBOMAN? “Een spannend jaar. Ik heb in samenwerking met anderen een instrument ontwikkeld. Een systeem van hardware en software dat 48 sensoren bevat die alle lichaambewegingen vastleggen. Via bewegingen kan je audiovisuele composities componeren. Het is een complexe video-scratch-studio-sampler. Simpel gezegd is het een pak waarmee je alles wat in je hoofd zit, of het nu beats, gedachtes of scènes zijn, kan omzetten en aan andere mensen kan laten zien. In oktober hebben we het voor het eerst getest. Ik heb niet zelf een pak aangetrokken maar drie danseressen, die niet speciaal technisch onderlegd waren, in het instrument gehesen. Ik wilde er niet zo’n technonerd-ding van maken. Direct bleek dat die meisjes het systeem snel onder de knie hadden. Ze konden er mee schilderen, samples verzamelen, samples op elkaar stapelen en nog veel meer. Het kost veel tijd en geld. Ik ben er fulltime mee bezig en er zit subsidiegeld in, er zijn verschillende financiers en ik leg geld van mijn eigen stichting apart. Een naam heb ik nog niet voor het instrument. Maar ik dacht aan Sensor MadnesS, afgeleid van mijn theaterexpiriment Sample MadnesS.” WAT ZIJN DE VOORNEMENS VOOR 2005? “Ik hoop dat ik vanaf 1 januari nooit meer een muis aanraak. Ik heb in 2002 een muisarm gekregen en daar erg veel last van ondervonden. Met dit instrument moet de muis overbodig worden. Verder is het apparaat nog steeds in ontwikkeling. Ook wil ik een dvd uitbrengen met beeld en geluid die met het sensorpak gecreëerd zijn. Daar zijn al gesprekken over met verschillende maatschappijen over, maar dan moet het dermate perfect zijn dat we er een groot publiek mee kunnen bereiken. Als maar tien mensen het kopen omdat het te freaky is, hou ik het liever in mijn laboratorium. Het moeten wel composities worden met een kop en een staart. Dat wil niet zeggen dat we een digitale en virtuele Britney Spears willen worden. Als het niet lukt, moet er alsnog dit jaar een Eboman release komen, desnoods met een muis. Daarnaast wil ik dit jaar intensiever met andere mensen gaan samenwerken. Ik wil dan ook al het jong talent, dat bezig is met het programmeren van beeld en geluid en geïnteresseerd is, oproepen contact op te nemen.” ZELF NOG GOEDE VOORNEMENS? “Over persoonlijke dingen praat ik liever niet.”