Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Stijn - Sex Junkie (Labels/EMI België) Disque Pop de la Semaine: Missy Elliott - This Is Not A Test! (Elektra/Warner Music) Megahit: Paul van Dyk featuring Vega 4 - Time Of Our Lives (Urban/ID&T) 3VOOR12 Top 10: 1 Missy Elliott - I'm Really Hot (cd: This Is Not A Test!, Elektra/Warner Music) Ik vind het moeilijk hier wat zinnigs over te zeggen. Mijn bek valt open en mijn vingers verlammen achter het toetsenbord bij zulke achteloze fenomenaliteit. Timbaland en Missy Elliott: het is een voorrecht om in hun tijd te mogen leven. (Job de Wit) 2 Dave Clarke – Devil’s Advocate Briljante man die Clarke: tonnen verdienen met het, overigens zeer verdienstelijk, verdraaien van andermans plaatjes en af en toe je eigen fabrikaat op 12” uitbrengen. Ooit bundelde hij die discosingles op het zogenaamde Red Album: Archive 1. Nu is daar een Black Album, ofwel Devil’s Advocate en wat een plaat. Pure pop. Het vierde nummer Blue On Blue, met rapper Mr. Lif, is het kroonjuweel. En zowaar, ik hoor dat Dave mij roept. (Robert Lagendijk) 3 Jay-Z – The Black Album (CD, Roc-a-Fella/Mercury) Geheel in gangastijl moet deze man met een 9mm op z’n kop gedwongen worden om meer platen op te nemen. Zo’n sterke plaat als The Black Album mág toch gewoon niet de laatste zijn? Een vlekkeloos pronkstuk gepresenteerd door Shawn Carter en zijn immense producersteam. C’mon bro, nog eentje? (Norbert Pek) 4 Maxeen - Maxeen (album, Side One Dummy/Bertus) Even waan je je weer begin jaren tachtig. Eén van de beste new-new wave albums van de afgelopen tijd komt van een trio uit L.A.. Evenveel pop sensibility als The Police, en hoor die verrassende wendingen eens in Lead Not Follow en Soleil. Geproduceerd door oudgediende Ed Stasium (Ramones, Smithereens) - do I need to go on?. Ik popel om Maxeen live te zien! (Menno Visser) 5 Korn - Take A Look In The Mirror (Sony, release 24 november) Korn fans aller landen verenigt u! Dit album is rauwer dan Untouchables en harder dan Issues. 45 minuten lang pompen of verzuipen. Beste nummer: Right Now (nummer 1), leukste verassing: Play Me ft. Nas (nummer 8), overbodig: bonustrack/live versie van Metallica's One. (Chris Herrebrugh) 6 Freeland - Heel 'n toe (Van de cd Now & Them, Freeland/Lowlands) Wat Front 242 met Headhunter deed doet Adam Freeland met de zwarte medemens. ElectronicBodyMusic meets HipHop. Moordend. (Luc Janssen) 7 Alfie - Do You Imagine Things (Regal Recordings) Ik heb de muziek van Alfie nooit begrepen, en dat zal waarschijnlijk wel nooit gebeuren ook. Maar nadat ik door de zure appel heb heengebeten, vind ik dit toch een onwaarschijnlijk goede cd. Alfie is doorspekt met uiteenlopende invloeden waarvan de constante samenzang het meest in het oog springt. Volgens mij ga ik dit werkje alleen maar mooier en mooier vinden. (Herman Roggeveen) 8 Sketch Show - Tronika (cd; Cutting Edge) Electronica uit Huize Avondrood. Maar waar bij Kraftwerk anno nu Alzheimer door de software giert, maken Yukihiro Takahasi en Haruomi Hosono, ooit met Riuichi Sakamoto het Yellow Magic Orchestra, nog steeds muziek zonder bril. Met prachtige vocalen van jonge meisjes en en twee remixen van Cornelius in het kader van de nazorg. Nee, voor Sketch Show nog lang geen pyamadagen. (Gerard Walhof) 9 TV On The Radio - Young Liars EP (TouchAndGo/Konkurrent) Na een half jaar pas echt ontdekt uit de stapel onbeluisterede releases. Gelukkig maar. Flarden van Bob Mould en Frank Black in zanger Thunde Adebimpe's stem, schimmen van Interpol in de muziek, maar dan electronischer en spannender. Staring At The Sun is het prijsnummer. Plus een prachtige 'O Brother Where Art Thou' achtige close harmony cover van het Pixies nummer Mr.Grieves. (Sander Kerkhof) 10 Greaseball Melodrama - compilatie cd (Gearhead Records) Greaseball Melodrama ontving ik afgelopen maandag en is de cd-speler ingegaan en is er nog niet uit. Deze cd is samengesteld door niemand minder dan Eric Davidson van The New Bomb Turks en dat is te horen: 16 heerlijke punk rock 'n roll nummers die niet te veel op elkaar lijken en allemaal gaan als een trein. Met onder andere The Hunches, Mystery Girls, The Blowtops en Baseball Furies. Hell yeah! (Janneke Riplet) De Lijstjes: Luc Janssen draait: Hell - N.Y.Muscle (international dj gigolo rec) De duivel is niet langer DJ maar gewoon Hell. De poseur in maatpak plundert verder in schaamteloze blitzkriegstijl de jaren 80. Opgenomen in NY met als gasten Alan Vega,Erlend Oye en souldiva Billy Ray Martin. Hell is een fasionvictim van zijn eigen stijl. Freeland - Heel 'n toe (Van de cd Now & Them, Freeland/Lowlands) Wat Front 242 met Headhunter deed doet Adam Freeland met de zwarte medemens. ElectronicBodyMusic meets HipHop. Moordend. Interview met MC Barent-Jan (3voor12Xl do14/11 op 3FM) Gewurgd door slangwitch. Ademloos eluisterd. Eindeloos genoten. Janneke Riplet draait: Rolling Stones - Stones Story - verzamelplaat (Street Fighting Man) Deze plaat heb ik gejat uit de platenla van m'n moeder toen ik op kamers ging. Na ja, gejat, ze wist dat ik wat vinyl meenam. Het is de eerste rock 'n roll plaat die ik meezong toen ik een jaar of negen was. Ik vond de Rolling Stones toen al veel gaver dan The Beatles. Met nieuwjaar moet ik twee nummers zingen in mijn favoriete café Rotown. Eén nummer waar ik me voor schaam en één nummer wat ik altijd mooi heb gevonden. Van deze plaat heb ik Street Fighting Man het meest gedraaid en meegezongen dus dat is een makkelijke keuze :-) Michael Jackson - Off the wall - epic (Off the wall) Van deze plaat heb ik het nummer Off the wall uitgezocht als het 'schaam-nummer' om te zingen met nieuwjaar. Eigenlijk schaam ik me niet voor Michael maar ja, ik moest toch iets kiezen. Op deze plaat deed ik m'n eerste danspasjes en ik weet ze nog allemaal hahaha. Greaseball Melodrama - compilatie cd Gearhead Records Greaseball Melodrama ontving ik afgelopen maandag en is de cd-speler ingegaan en is er nog niet uit. Deze cd is samengesteld door niemand minder dan Eric Davidson van The New Bomb Turks en dat is te horen: 16 heerlijke punk rock 'n roll nummers die niet te veel op elkaar lijken en allemaal gaan als een trein. Met onder andere The Hunches, Mystery Girls, The Blowtops en Baseball Furies. Hell yeah! Job de Wit draait: Missy Elliott - I'm Really Hot (cd: This Is Not A Test!, Elektra/Warner Music) Ik vind het moeilijk hier wat zinnigs over te zeggen. Mijn bek valt open en mijn vingers verlammen achter het toetsenbord bij zulke achteloze fenomenaliteit. Timbaland en Missy Elliott: het is een voorrecht om in hun tijd te mogen leven. Daft Punk - Something About Us (Love Theme From Interstella 5555) (Labels/EMI) Hun cd Discovery heb ik in 2001 in een recensie met de grond gelijk gemaakt. Ik kom niet vaak en niet graag op mijn woorden terug, maar ik kan niet anders dan smelten als ik dit (weer) hoor. In de nieuwe anime-film van Daft Punk valt bij mij alsnog het kwartje. Wat heet een ontdekking. The Proov - Two Entropies (imPROOVment/Rush Hour) Eerste 12" op het eigen label van de beste Engelstalige hiphopgroep van het land. Te gekke beat van producer Colt met subtiele dancehall-invloed, net als Cee Majors raps in elk opzicht uniek en ijzersterk. Zet Sean Paul op het refrein en je hebt een hit in handen. De b-kant is al net zo funky, goeie genade. Chris Herrebrugh draait: Korn - Take A Look In The Mirror (Sony, release 24 november) Korn fans aller landen verenigt u! Dit album is rauwer dan Untouchables en harder dan Issues. 45 minuten lang pompen of verzuipen. Beste nummer: Right Now (nummer 1), leukste verassing: Play Me ft. Nas (nummer 8), overbodig: bonustrack/live versie van Metallica's One. Jaya The Cat - Final Solution (album: First Beer Of A New Day, 4Tune) Jaya The Cat, een band die ik al maanden lang wilde checken, maar sinds hun clip speelt op The Box kan ik er niet meer omheen. Klinkt als: Sublime, Transplants. Compleet gemist in 2003, wellicht meer in 2004? Tot die tijd archiveer ik het in het hokje: 'lekker!'. Blink 182 - Feeling This (album: Blink 182, Geffen, release november) De grens tussen pop en punk wordt steeds kleiner. Good Charlotte, Avril Lavigne en The Offspring zullen branden in de hel. Pennywise en NOFX wijzen nog steeds de weg. En Blink 182? Die zit in m'n discman als ik voor 10 minuten nergens aan wil denken en ik onbezorgd door de stad wil lopen. Robert Lagendijk draait: Dave Clarke – Devil’s Advocate Briljante man die Clarke: tonnen verdienen met het, overigens zeer verdienstelijk, verdraaien van andermans plaatjes en af en toe je eigen fabrikaat op 12” uitbrengen. Ooit bundelde hij die discosingles op het zogenaamde Red Album: Archive 1. Nu is daar een Black Album, ofwel Devil’s Advocate en wat een plaat. Pure pop. Het vierde nummer Blue On Blue, met rapper Mr. Lif, is het kroonjuweel. En zowaar, ik hoor dat Dave mij roept. Zea – We Buried Indie Rock Years Ago (split 7” Transformed Dreams) Vrolijke honkebonke split-single van poppie-technoduo uit Amsterdam. Nog nooit zo’n vrolijk requiem gehoord! Channels Of Rage – 3DOC12 documentaire op IDFA Afgelopen week kreeg ik al een kleine sneak te zien van de 3VOOR12 documentaires die op het ISDFA draaien. En wat blijkt in Channels Of Rage? Niet alle bevlogen rappers komen uit Atlanta, Brooklyn of Osdorp. Uit het Israëlische stadje Lod komen NT en Sublime. En het is vooral de in het Arabisch rappende NT die flowt als een gek. Zeker heen gaan! (http://3voor12.vpro.nl/14936531) Kees de Koning draait: Verzamel cdtje gemaakt door de nederlandse uk garage koning DJ Gomez. Naast de bij mij bekende zoals Dizzy Rascal en the Mo Fire Crew veel onbekende bootlegs en whitelabels uit de sloppen van London. Oi! (niet officieel uit) Jay-Z - The Black Album Laatste plaat van de beste nog levende rapper. Wat valt er nog te zeggen? Het wachten is op zijn terugkeer. Arthur Conley - Let Nothing Seperate Us Een van de mooiste soul liedjes aller tijden. Arthur C ging deze week van ons heen. De wereld en Ruurlo (al enkele jaren zijn woonplaats ) in het bijzonder zullen nooit meer hetzelfde zijn. Herman Roggeveen draait: Alfie - Do You Imagine Things (Regal Recordings) Ik heb de muziek van Alfie nooit begrepen, en dat zal waarschijnlijk wel nooit gebeuren ook. Maar nadat ik door de zure appel heb heengebeten, vind ik dit toch een onwaarschijnlijk goede cd. Alfie is doorspekt met uiteenlopende invloeden waarvan de constante samenzang het meest in het oog springt. Volgens mij ga ik dit werkje alleen maar mooier en mooier vinden. Elbow Live @ Melkweg, 19 november Heel even lukt het Elbow om mij te betoveren. Aan het begin. Met nummers als Ribcage, Fallen Angel en Bitten By The Tailfly. Daarna wordt het minder. Nu is een mindere Elbow nog altijd veel beter dan veel andere bands in topvorm, maar het is wel jammer. Gelukkig trakteren de Mancunians het publiek op een fraaie toegift. British Sea Power - Remember Me (Rough Trade) Telkens als ik dit nummer heb gehoord, dendert het refrein de hele dag nog na in mijn hoofd. Ik kon er deze week niet omheen en dus met stip op 3: British Sea Power. Norbert Pek draait: Plastic Mastery – In The Fall Of Unearthly Angels (CD, Magic Marker) Herinnert iedereen zich die fantastische plaat van Neutral Milk Hotel nog? In The Aeroplane Over The Sea, een plaat vol akoestisch geweld, best valse zang en opeens een wagonlading blazers. NMH is niet meer maar gelukkig is er Plastic Mastery. In een lekkere snelheid komen noisy harmonische liedjes voorbij met een viool en cello als extra toevoeging. Het loopt gewoon storm. Jay-Z – The Black Album (CD, Roc-a-Fella/Mercury) Geheel in gangastijl moet deze man met een 9mm op z’n kop gedwongen worden om meer platen op te nemen. Zo’n sterke plaat als The Black Album mág toch gewoon niet de laatste zijn? Een vlekkeloos pronkstuk gepresenteerd door Shawn Carter en zijn immense producersteam. C’mon bro, nog eentje? The Postal Service – Give Up (CD, Konkurrent) Het is al weer bijna jaarlijstjestijd. Het begin van 2003 draaide voor mij alleen om die geniale tweemansformatie: The Postal Service. Samen met Mando Diao, The Stills en The Thermals dé ontdekkingen van het jaar. Dntel en Ben Gibbard die warme electropop produceren door elkaar muziekpakketjes toe te sturen. Met Such Great Heights als verslavende catchy single van het jaar. Stemt daar op in die Song v/h jaar contest. Menno Visser draait: Various Uncut - White Riot volume 2 (gratis bij het blad Uncut) Tuurlijk, The Clash was ongeëvenaard. Vandaar dat het zo leuk is om anderen Clash songs te horen coveren, want ze vallen stuk voor stuk op hun bek. Behalve dan Jesse Malin met een bloedstollend Death Or Glory of Nouvelle Vague met een jazz-versie van The Guns Of Brixton. Niet alles lukt dus op dit laatste project van het Britse magazine Uncut, maar al met altijd nog een stuk interessanter dan de gemiddelde OORGasm-CD. Maxeen - Maxeen (album, Side One Dummy/Bertus) Even waan je je weer begin jaren tachtig. Eén van de beste new-new wave albums van de afgelopen tijd komt van een trio uit L.A.. Evenveel pop sensibility als The Police, en hoor die verrassende wendingen eens in Lead Not Follow en Soleil. Geproduceerd door oudgediende Ed Stasium (Ramones, Smithereens) - do I need to go on?. Ik popel om Maxeen live te zien! Black Moon - Total Eclipse (Duck Down/CNR) Eerlijkgezegd nog nooit van gehoord - qua hip-hop ben ik blijkbaar niet goed opgevoed - maar het schijnt een comeback album van underground grootheden te zijn. Maar dat dit Amerikaanse trio klasse heeft, kan iedere boerenlul horen. Just check Stoned Iz The Way: Laidback van nature, en het blijft muzikaal boeien. Gerard Walhoff draait: Junior Boys - Birthday / Last exit ep (promo-cd-ep; Kon) Gekregen via Job de Wit en daarna al snel onvindbaar in de kast want in een plastic hoesje in een A4-tje. Stooooooom!!! Want dit Canadese duo plaatst electronische popmuziek en een nieuw perspectief door (zoals het hoort) verschillende stijlen op een ongehoorde manier met elkaar te combineren. Clicks, cuts en microtonen en -ritmes met de zang van David Sylvian of Billy MacKenzie van The Associates. Begin volgend jaar het debuutalbum, volgende week in Vuile Toon. Sketch Show - Tronika (cd; Cutting Edge) Electronica uit Huize Avondrood. Maar waar bij Kraftwerk anno nu Alzheimer door de software giert, maken Yukihiro Takahasi en Haruomi Hosono, ooit met Riuichi Sakamoto het Yellow Magic Orchestra, nog steeds muziek zonder bril. Met prachtige vocalen van jonge meisjes en en twee remixen van Cornelius in het kader van de nazorg. Nee, voor Sketch Show nog lang geen pyamadagen. The Rip Off Artist - Pet Sounds (cd; Vertical Form) Matt Haines noemt zich met recht The Rip Off Artist. Waar het hart van vol is loopt de sampler van over en en is ook de titel van zijn vierde album dezelfde als van een sleutelalbum uit de popgeschiedenis: Pet Sounds van The Beach Boys. Niet dat Brian Wilson en zijn familie hoorbaar tot enen en nullen zijn verknipt want Haines haalt die popgeschiedenis in de beste traditie van Akufen door de hakselmachine om er zijn eigen signatuur aan te geven. Wat een kekke electrofunk. Alsof je een uur lang onregelmatig stroomstoten krijgt toegediend. Sander Kerkhof draait: TV On The Radio - Young Liars EP (TouchAndGo/Konkurrent) Na een half jaar pas echt ontdekt uit de stapel onbeluisterede releases. Gelukkig maar. Flarden van Bob Mould en Frank Black in zanger Thunde Adebimpe's stem, schimmen van Interpol in de muziek, maar dan electronischer en spannender. Staring At The Sun is het prijsnummer. Plus een prachtige 'O Brother Where Art Thou' achtige close harmony cover van het Pixies nummer Mr.Grieves. Missy Elliott - This Is Not A Test! (Elektra/Warner) Kan ze het na Miss E en Under Construction gewoon nog een keer? Ja dus. Drie ijzersterke albums in drie jaar, wat een resultaat! Hoewel op This Is Not a Test muzikaal wat meer in de pas met de rest, in plaats van vooruitlopend. I'm Really Hot en Let It Bump springen eruit dankzij Timbaland's simpele beatmagie. En die ballads, tja die krijgen er gewoon gratis bij. Skippen! The Work of Spike Jonze (2xDVD, Directors Label/Labels) De complete collectie videoclips en korte films (met uitzondering van het vroege skate werk) van de regisseur van Being John Malkovich en Adaptation. On demand genieten van Sabotage, Da Funk, Weapon Of Choice, Buddy Holly en It's Oh So Quiet. Hilarisch is de documentaire over de voorbereidingen van de Torrance Community Dance Group (met Spike Jonze als choreograaf Richard Koufey) op het optreden met Fatboy Slim - Praise You - bij de MTV Awards. Niels Post draait: The Shins - Chutes too Narrow (SubPop/Konkurrent, release maart 2004) Belle and Sebastian heeft maar mazzel dat het nog even duurt voordat deze plaat in Europa officieel uitgebracht wordt. Tegen die tijd kunnen ze namelijk wel inpakken. Maar voor wie niet kan wachten, zoals ik, is daar het internet. Voor een schappelijk prijsje binnen zeven dagen bij u op de deurmat. En dan kan het feest beginnen. The nieuwe Shins is eigenlijk niet eens veel beter dan hun vorige, dat hoeft ook niet want die was al fantastisch. Een speciale vermelding voor het briljante artwork! Dead Low Tide - (Tigerstyle/import) In hetzelfde envelopje als the Shins vond ik deze plaat. Deze is al wat langer uit, maar is door gebrekkige distributie hier moeilijk te krijgen. Wederom biedt het internet uitkomst. Ik MOEST deze namelijk hebben als Murder City Devils fan. De band bestaat voor 4/5 (5/6 inclusief roadie Gabe, die zowel bij persfoto's als interviews als volwaardig bandlid meetelt) van die genadeloze rock band. Die andere 1/5 is nu overigens de bassist van Pretty Girls Make Graves. In ieder geval is het een stevige plaat geworden (duh), minder typisch rock 'n' roll dan MCD. Maar minstens even onheilspellend en zelfs een tikkie metal. Ze waren al uit elkaar voordat deze plaat het daglicht zag. Sophia - People Are Like Seasons (City Slang/Labels, release januari 2004?) Het begint een lekker snobistische top drie te worden zo, met geen een plaat die normaal in de winkel is te krijgen. Maar ja, het is nu eenmaal niet anders. De nieuwe Sophia is sfeervol, melancholisch en maar moeilijk aan te ontsnappen. En onlangs de, volgens mij, belachelijke titel net niet pathetisch. De ultieme herfstplaat. Jammer dat het nog even duurt voordat-ie er is. Ik kan niet wachten tot ze woensdag in Club 3voor12 staan. Kees de Koning draait: Verzamel cdtje gemaakt door de nederlandse uk garage koning DJ Gomez. Naast de bij mij bekende zoals Dizzy Rascal en the Mo Fire Crew veel onbekende bootlegs en whitelabels uit de sloppen van London. Oi! (niet officieel uit) Jay Z - The Black Album Laatste plaat van de beste nog levende rapper. wat valt er nog te zeggen?het wachten is op zijn terugkeer. Arthur Conley - Let Nothing Seperate Us Een van de mooiste soul liedjes aller tijden. Arthur C ging deze week van ons heen. De wereld en Ruurlo (al enkele jaren zijn woonplaats) in het bijzonder zullen nooit meer hetzelfde zijn.