Gisteravond was er weer eens sprake van een echte ontdekking in Club Lek. De behoorlijk nieuwe New Yorkse band LIARS gaf een vrij duf interview, maar maakten alles goed met een spetterende set funkpunk, waar new-wave-oudgedienden geluiden in zouden kunnen herkennen van de Gang of Four, The Popgroup en de vroege Birthday Party. Maar toch eigen en idioot genoeg om van een kleine zensazie te spreken. Voorman Angus (van Australische afkomst) leek dezelfde genen te bezitten die de jonge Nick Cave zo'n duivelse charme verschaften, en het instrumentale trio (bas, drums, gitaar) opereerde met de energie van door speed voortgedreven drietakt-motor. Dat het allemaal niet te verstaan was, en dat er nogal wat valse noten rondgesprenkeld werden, maakten de pret eigenlijk alleen maar groter. En ik had het gevoel dat ze zich nog inhielden! De door technische probleempjes geplaagde Antwerpse band Star Club West kon daar niet tegenop natuurlijk, maar zij spelen dan ook in een heel andere competitie, namelijk die van dromerige indieluisterpop. Moet gezegd dat zij zich heel goed van hun taak kweten, en het werk van hun mooie cd "Oh dry blue mentol" fraai uitvoerden. Na twaalven was het de beurt aan de Eindhovense triprockers 35007, een naam die klinkt als een telefoonnummer, maar dan wel een nummer dat je rechtstreeks inplugt naar de psychedelische kanten van het brein. Door de projecties van VJ Luc veranderde Club Lek in een soort rocktechno-tempel, en de zware stonerrock-drones, met knipogen naar Pink Floyd veranderden het bewustzijn van de enkele van de aanwezigen vast en zeker. Gebiologeerd staarde men naar het scherm waar golven bruisten en sky-divers in slow motion over elkaar heen tuimelden, terwijl de soundtrack werd verzorgd door 35007. Niet iedereen kon het waarderen, want de bevolking van Club Lek halveerde tijdens de show van 35007, maar dat laat onverlet dat zijn zeer professioneel speelden. Wellicht iets voor de programmering van Dance Valley?